Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνείται να κάνει αυτοκριτική και να παραδεχτεί ότι η εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής επιδείνωσε, αντί να αμβλύνει, τις ανισότητες μεταξύ των περιφερειών στην Ελλάδα, είπε στο «Πρακτορείο 104,9 FM», ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Χρυσόγονος.
Εξήγησε δε ότι σε ερώτηση που κατέθεσε στην Κομισιόν για το λόγο που προκάλεσε αυτές τις ανισότητες στους οικονομικούς και κοινωνικούς δείκτες, ο αρμόδιος επίτροπος επίτροπος οικονομικών υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί, ουσιαστικά απέφυγε να απαντήσει και κυρίως -όπως είπε ο κ. Χρυσόγονος- να γίνει από την Κομισιόν αυτοκριτική για τους λόγους που απέτυχε η εφαρμογή του προγράμματος.
Όπως αναφέρει ενδεικτικά ο κ. Χρυσόγονος, το 2013 η Αττική βρισκόταν στο 98% του ενωσιακού μέσου όρου, σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν μέσο εισόδημα και η υπόλοιπη Ελλάδα στο 73%, ενώ, από τα επίσημα στοιχεία που παρέθεσε στην Κομισιόν, προκύπτει ότι η ανισότητα που υπήρχε μεταξύ των περιφερειών το 2008 – 2009 (πριν δηλαδή από την εφαρμογή των μνημονίων) επιδεινώθηκε.
«Θα περίμενα να ασκήσει κάποια κριτική διότι είναι φανερό ότι η αρμοδιότητα άσκησης της οικονομικής και πολιτικής της χώρας κατ’ ουσίαν μεταβιβάστηκε, υφαρπάχτηκε από την τρόικα των δανειστών, την οποία κατά τα 2/3 την αποτελούν η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» είπε ο κ. Χρυσόγονος.
Στο μεταξύ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο διέγερσης φαινομένων θρησκευτικού φανατισμού στα Βαλκάνια, με δεδομένη την παρουσία φανατικών ισλαμιστών στην Αλβανία, στο Κόσοβο και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ο κ. Χρυσόγονος είπε ότι και για το θέμα αυτό κατέθεσε ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά -όπως επισήμανε χαρακτηριστικά- οι απαντήσεις που έδωσε η αντιπρόεδρος, αρμόδια για θέματα εξωτερικής πολιτικής κ. Μογκερίνι, «ήταν αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον».
«Ο μεγαλύτερος φόβος είναι όχι τι θα γίνει στη Συρία ή στο Ιράκ, που ούτως ή άλλως για την Ελλάδα είναι μεγάλο πρόβλημα, αλλά και τι θα γίνει στα Βαλκάνια σε περίπτωση που οξυνθούν οι αντιθέσεις» είπε και τόνισε ότι και σ’ αυτό το πρόβλημα η Ευρώπη δεν έχει ενιαία φωνή και υπάρχουν διασταυρούμενες ή και αντιφατικές αναποτελεσματικές πολιτικές.
