Στο πλαίσιο του 29ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, που διεξάγεται από 17-27 Νοεμβρίου στις αίθουσες «Τριανόν» και «Ααβόρα», διοργανώθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα: «Ελληνικός Κινηματογράφος και διανομή: προβλήματα και προκλήσεις».
Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στον «Ιανό» και συμμετείχαν οι διανομείς Ειρήνη Σουγανίδου (Feelgood Entertainment) και Ζήνος Παναγιωτίδης (Rosebud 21), η γενική διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Ηλέκτρα Βενάκη και οι σκηνοθέτες Δημήτρης Αθανίτης και Νίκος Κορνήλιος.
Συντόνισε ο διευθυντής του Πανοράματος και κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, ο οποίος, σε μια σύντομη εισαγωγή, συνόψισε τα προβλήματα διανομής της ελληνικής ταινίας, επισημαίνοντας το μεγάλο αριθμό ταινιών που κυκλοφορούν κάθε εβδομάδα στις αίθουσες, την έλλειψη κινηματογραφικής παιδείας που θα δημιουργούσε συνειδητούς Έλληνες θεατές, καθώς και την απουσία κινήτρων προς τους διανομείς.
Το γεγονός πως κυκλοφορούν κατά μέσον όρο 8 ταινίες την εβδομάδα, μια πρακτική «αυτοπυροβολισμού», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η κυρία Σουγανίδου, σίγουρα δεν βοηθά την ελληνική ταινία. Η συνήθης πρακτική είναι να βγαίνει μια εμπορικών προδιαγραφών ταινία σε πολλές αίθουσες και τα άλλα φιλμ σε 1-2 αίθουσες για μια με δύο εβδομάδες το πολύ, μέχρι να εξαφανιστούν…
«Στη Feelgood έχουμε παίξει πάνω από 40 ελληνικές ταινίες –οι 4 θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν εμπορικές, οι υπόλοιπες 36 ωστόσο, που ήταν πιο καλλιτεχνικές, δεν τα πήγαν καλά στα ταμεία. Οι ταινίες αυτές θέλουν μεγαλύτερη επένδυση σε χρόνο και χρήμα. Και η αλήθεια είναι πως το ελληνικό κοινό δεν αγκαλιάζει τις ελληνικές ταινίες, όπως ας πούμε το γαλλικό κοινό. Υπάρχει μια δυσπιστία. Ωστόσο αν τους «ακουμπήσει» μια ταινία την εκτοξεύουν».
Η κ. Σουγανίδου συνόψισε το βασικό πρόβλημα στην έλλειψη κινήτρων προς τους διανομείς στην χώρα μας. «Το περιβάλλον στην Ευρώπη είναι πιο φιλικό. Το πρόγραμμα MEDIA επιδοτεί τα έξοδα διανομής των ευρωπαϊκών ταινιών. Αντίθετα στην Ελλάδα οι επιδοτήσεις είναι δυσανάλογα μικρές και έρχονταν μέχρι σήμερα από το ΕΚΚ πολύ καθυστερημένα».
«Οταν μια ελληνική ταινία δεν πάει καλά ο αιθουσάρχης θα σου πει «πάμε σε άλλη τώρα». Κι αν επιμείνεις, πολύ απλά θα πάει σε άλλον διανομέα. Και βέβαια σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την κατάργηση της επιστροφής του φόρου. Πρέπει να υπάρξουν δομικές παρεμβάσεις», κατέληξε.
«Στη Γαλλία», υπογράμμισε ο Ζήνος Παναγιωτιδης, «το CNC υποστηρίζει το διανομέα που παίζει εγχώριες ταινίες. Επιπλέον, στην Ευρώπη, τα εισιτήρια που κάνουν οι ευρωπαϊκές ταινίες αθροίζονται και ο διανομέας παίρνει ένα ποσό που πρέπει να επανεπενδύσει».
Σήμερα, προσέθεσε, «το ελληνικό σινεμά είναι σε κάμψη. Ακόμα και ο Τ. Μπουλμπέτης και ο Μ. Μανουσάκης διέψευσαν τις προσδοκίες. Μόνο ο Χρ. Παπακαλιάτης πήγε καλά.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αθανίτης έφερε σαν παράδειγμα την επιτυχημένη ταινία του «Invisible» που, όπως είπε, άνοιξε σε μια αίθουσα και σήμερα πια παίζεται σε έξι.
Μάλιστα, στο πρώτο τριήμερο της προβολής της βγήκε αναλογικά πρώτη σε εισιτήρια ανά αίθουσα. Την ταινία του τη διένειμε ο ίδιος ακολουθώντας μια αντίστροφη της πεπατημένης πορεία: την έβγαλε σε εποχή που βγαίνουν οι μεγάλες ξένες επιτυχίες (Νοέμβριος), εποχή δηλαδή που οι διανομείς δεν συνηθίζουν να κυκλοφορούν ελληνικές ταινίες, ξεκίνησε με μια μόλις αίθουσα, κι έδωσε χρόνο στην ταινία ώστε να λειτουργήσει από στόμα σε στόμα.
«Είναι η μόνη ελληνική ταινία αυτόν τον καιρό: απέναντί της έχει περίπου 40 ξένες ταινίες με πολλαπλάσια μπάτζετ, πλήθος συμπαραγωγών, και μια πολύ ευνοϊκή προώθηση που τις συνοδεύει ήδη από το στάδιο της συγγραφής σεναρίου».
Κατά τη γνώμη του Δ. Αθανίτη η διανομή στην Ελλάδα κάνει δύο λάθη: υπερεκτιμά και υπερπροβάλλει κάποιες ταινίες, με αποτέλεσμα να απογοητεύεται ο κόσμος στην αίθουσα, και κυκλοφορεί υπερβολικά μεγάλο αριθμό ταινιών, ενώ εξορίζει την ελληνική ταινία σε μη εμπορικές περιόδους.
Ο ίδιος στράφηκε και στο εναλλακτικό κύκλωμα (λέσχες, μικρά σινεμά, ιντερνετικές προβολές μέσω VIMEO έναντι ενός μικρού ποσού κ.λπ.), κι αυτό, όπως είπε, λειτούργησε.
Σημαντική ιντερνετική καριέρα κάνουν και οι ταινίες του Νικου Κορνήλιου, ο οποίος επίσης επεσήμανε την ανάγκη να υποστηριχθούν οι εναλλακτικοί δρόμοι διανομής.
«Το σημαντικό είναι μια ταινία να βρίσκει το κοινό της, όσο μικρό κι αν είναι αυτό», είπε, υπογραμμίζοντας τη θερμή υποδοχή που είχε η ταινία του «Μητριαρχία» σε ένα παράλληλο κύκλωμα (γυναικείες οργανώσεις, σωματεία, λέσχες, δήμοι). «Η απήχηση ήταν τεράστια –αν και δεν έβγαλα δραχμή». Η κινηματογραφική εκπαίδευση των αυριανών θεατών είναι κατά τη γνώμη του εξαιρετικά σημαντική όχι μόνο στα σχολεία, αλλά και σε ταινιοθήκες.
Τη σημασία της εκπαίδευσης ανέδειξε και η γενική διευθύντρια του ΕΚΚ κ. Βενάκη, η οποία μίλησε για μια νέα σημαντική συνεργασία του ΕΚΚ με το υπουργείο Παιδείας που θα οδηγήσει σε μια πλατφόρμα κινηματογραφικής εκπαίδευσης για τα σχολεία.
«Θέλουμε να δημιουργήσουμε καλούς θεατές», είπε χαρακτηριστικά. Συμφώνησε πως υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις διανομή μιας ελληνικής ταινίας, εκτός αίθουσας, και εξήγγειλε την θεσμοθέτηση πιο σταθερών μέτρων για τους διανομείς. «Έως τον Φλεβάρη θα έχει ανακοινωθεί ο χρηματοδοτικός κανονισμός για τη Διανομή», είπε, διευκρινίζοντας πως θα προηγηθούν συζητήσεις με τους επαγγελματίες. «Πρέπει να προστατεύσουμε την ελληνική ταινία», είπε κλείνοντας.
