Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη

Τρόμος και σασπένς από έναν μετρ του είδους.

Βδομάδα για τους φαν των ταινιών τρόμου και όχι μόνο, με το εξαίρετο θρίλερ τρόμου «Creepy», του μετρ του είδους Κιρόσι Κουροσάβα, να δείχνει πως ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο στόρι αλλά και έμπνευση, όπου πάνω απ’ όλα κυριαρχεί η εικόνα και όλα τα άλλα μέσα που την υπηρετούν.

 

Στις καλές ταινίες και η περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας «Η άφιξη» του Ντενί Βιλνέβ, η ιταλική «Οι εξομολογήσεις» του Ρομπέρτο Αντό, σατιρική ματιά πάνω στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, και η βιογραφική «Οδύσσεια» του Ζερόμ Σαλ, συναρπαστικό πορτρέτο του ωκεανογράφου Ζακ-Ιβ Κουστό.

 

**** Creepy
Itsuwari no rinjin. Σκηνοθεσία: Κιρόσι Κουροσάβα. Σενάριο: Τσιχίρο Ιγκέτα, Κιρόσι Κουροσάβα. Ηθοποιοί: Χιντετόσι Νισιντζίμα, Γιούκο Τακεούτσι, Τόρου Μπάμπα, Τερουγιούκι Κακάβα. 130΄

 

Έξοχο ψυχολογικό, γεμάτο σασπένς και εκπλήξεις, θρίλερ, είναι η βασισμένη σε μπεστ-σέλερ μυθιστόρημα του συμπατριώτη του, Γιουκάτα Μεκάβα, νέα ταινία του Ιάπωνα σκηνοθέτη Κιγόσι Κουροσάβα (πέρσι είδαμε στην Αθήνα την προηγούμενη εξαιρετική, βραβευμένη στις Κάνες, ταινία του «Ταξίδι στην άλλη όχθη»).
Συναρπαστικό θρίλερ γύρω από τη δράση ενός παράξενου σίριαλ κίλερ που παρακολουθούμε μέσα από τα μάτια ενός πρώην αστυνομικού ντετέκτιβ/ψυχολόγου και της γυναίκας του.

 

Παρόλο που έχει αποσυρθεί από το σώμα και μετακομίσει σε μια συνοικία στα περίχωρα του Τόκιο, ο ντετέκτιβ Νακαμούρα αναλαμβάνει να βοηθήσει ένα πρώην συνάδελφο, στην έρευνα μιας ανεξιχνίαστης υπόθεσης, που θα τον οδηγήσει στα ίχνη ενός παράξενου σίριαλ κίλερ.

Παίζοντας με το μυστήριο και τις συνεχείς ανατροπές (η φαινομενικά ήρεμη, απόμερη γειτονιά με τους παράξενους γείτονες, το μυστηριώδες, δαιδαλώδες σπίτι ενός γείτονα που ζει με την υποτιθέμενη κόρη του, η οποία όμως υποστηρίζει πως δεν είναι κόρη του, η όλη περίεργη στάση της αστυνομίας), ο Κουροσάβα αναπτύσσει σταδιακά, με εκπληκτική δεξιοτεχνία και ένα σωστά αναπτυγμένο ρυθμό, με ωραία, αργά τράβελινγκ, με σκηνές που συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας τρόμου, την όλη εξέλιξη της ιστορίας και των χαρακτήρων (τόσο του Νακαμούρα και του αλλόκοτου γείτονά του όσο και της μοναχικής, κλεισμένης στο σπίτι της γυναίκας), ενώ, παράλληλα, κάνει ένα, με οξυδερκή, ειρωνική ματιά, σχόλιο πάνω στις σύγχρονες κοινωνίες και τη δομή τους, που στόχο έχουν, για τη δική τους διατήρηση, την στο έπακρο εκμετάλλευση και τελικά, όταν πια τους είναι άχρηστος, την εξόντωση του ατόμου – ευπρόσδεκτο συμπλήρωμα στην άλλη θαυμάσια ταινία του, «Pulse».

 

*** Η άφιξη

Arrival. ΗΠΑ, 2016. Σκηνοθεσία: Ντενί Βιλνέβ. Σενάριο: Έρικ Χάισερερ, Τεντ Τσιανγκ (μυθ.). Ηθοποιοί: Έμι Άνταμς, Τζέρεμι Ρένερ, Φόρεστ Γουίτακερ. 116΄

 

arrival

 

Οι εξωγήινοι που έρχονται να προειδοποιήσουν ή και να βοηθήσουν την ανθρωπότητα δεν είναι άγνωστο θέμα στη λογοτεχνία της επιστημονικής φαντασίας αλλά και του κινηματογράφου. Κλασική ταινία του είδους είναι «Η μέρα που η γη σταμάτησε» του Ρόμπερτ Γουάιζ (που πριν από μερικά χρόνια είχαμε και ένα μέτριο ριμέικ της), που έρχεται αμέσως στο νου βλέποντας αυτή την «Άφιξη» του Καναδού σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ («Sicario: ο εκτελεστής», «Ο άνθρωπος αντίγραφο»).

 

Εκείνο που, στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας του, πετυχαίνει ο σκηνοθέτης είναι να δώσει μια πέρα για πέρα πειστική ατμόσφαιρα της αντίδρασης των ανθρώπων του πλανήτη μας, όταν στη Γη εμφανίζονται ξαφνικά δώδεκα εξωγήινα διαστημόπλοια. Οι προσπάθειες συνεννόησης με τα όντα αυτά γίνονται σταδιακά, με τη βοήθεια μιας γλωσσολόγου (Έμι Άνταμς) κι ενός φυσικού επιστήμονα (Τζέρεμι Ρένερ), σε μια σειρά δοσμένων με αρκετό σασπένς σκηνών, προσπάθειες όμως τις οποίες δεν μπορούν να ανεχτούν όλες οι χώρες, που πιστεύουν πως οι εξωγήινοι ήρθαν για να καταστρέψουν τον πλανήτη μας.

 

Η όλη αφήγηση, με τις λεπτομέρειες στο ρεαλισμό, χωρίς σκηνές συγκρούσεων ή καταστροφών, και τα πολύ πετυχημένα οπτικά εφέ, έχουν και δύναμη και ρυθμό, θυμίζοντας τόσο το «2001» του Κιούμπρικ όσο και το «Gravity» του Αλφόνσο Κουαρόν, αν και, τελικά, ο Βιλνέβ δείχνει να ενδίδει σε μια κάπως απίθανη λύση.

 

*** Οι εξομολογήσεις

Le confessioni. Ιταλία, 2016. Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Αντό. Σενάριο: Ρομπέρτο Αντό, Άντζελο Πασκουίνι. Ηθοποιοί: Τόνι Σερβίλο, Ντανιέλ Οτέιγ, Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Κόνι Νίλσεν, Λαμπέρ Γουιλσόν. 104΄

 

leconfisioni

 

Ο γνωστός μας από την ταινία «Ζήτω η ελευθερία», Ρομπέρτο Αντό, επιστρέφει με τις απολαυστικές αυτές «Εξομολογήσεις» του (Οικουμενικό Βραβείο στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι), μια, δοσμένη με σατιρική, συχνά σουρεαλιστική, ματιά, ταινία πάνω στη λειτουργία ενός τραπεζικού συστήματος που χρησιμοποιεί τη λιτότητα για να εκμεταλλεύεται τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, με τον Τόνι Σερβίλο στον απολαυστικό ρόλο ενός καλόγηρου που ανατρέπει τα σχέδια των τραπεζιτών.

 

Σ’ ένα ξενοδοχείο πολυτελείας, που έχει μετατραπεί σε προστατευμένο φρούριο, με αφορμή μια συνάντηση τύπου G8, μαζεύονται οι αρχηγοί των ισχυρών κρατών, έχοντας μαζί τους και ένας καλόγηρο (ένας εξαιρετικός Τόνι Σερβίλο), που τον έχει καλέσει ειδικά ο πρόεδρος της συνάντησης, Ροσέ (Ντανιέλ Οτέιγ), εκπρόσωπος του IFM, με σκοπό να εξομολογηθεί. Όταν, μετά τις εξομολογήσεις, ο Ροσέ βρίσκεται νεκρός (έχει αυτοκτονήσει ή μήπως τον δολοφόνησαν;), οι σύνεδροι προσπαθούν μάταια να πείσουν τον καλόγηρο να τους αποκαλύψει τις εκμυστηρεύσεις του προέδρου τους.

 

Με επίκεντρο το μοναχικό καλόγηρο, που περιφέρεται με τρόπο μυστηριώδη στους χώρους του ξενοδοχείου, καταγράφοντας σ’ ένα μαγνητόφωνο τα τιτιβίσματα των πουλιών, με τους αρχηγούς των κρατών να σχεδιάζουν κρυφά σχέδια για μια υποτιθέμενη οικονομική ανάπτυξη, σχέδια που ίσως προκαλέσουν παγκόσμια αναταραχή, και χρησιμοποιώντας έντεχνα το σασπένς, ο Αντό έφτιαξε ένα είδος παραβολής, από την οποία δεν λείπει η ποίηση, ο σουρεαλισμός και η ποιητική διάθεση.

 

** ½ – Οδύσσεια

L’odyssee. Γαλλία, 2016. Σκηνοθεσία: Ζερόμ Σαλ. Σενάριο: Ζακ-Ιβ Κουστό, Ζαν-Μισέλ Κουστό. Ηθοποιοί: Λαμπέρ Γουιλσόν, Πιέρ Νινέ, Οντρέ Τοτού. 122΄

 

koysto

 

Βιογραφική ταινία του διάσημου ωκεανογράφου, επιστήμονα, ερευνητή, εφευρέτη και κινηματογραφιστή Ζακ-Ιβ Κουστό. Ο Ζερόμ Σαλ («Largo Winch») προσπαθεί να δώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα του Κουστό, με τις ωραίες αλλά και τις δύσκολες στιγμές του (από τις αμφιβολίες και τις αποτυχίες του μέχρι τις μεγάλες, μαγικές εξερευνήσεις του στο βυθό της Μεσογείου με διάφορα, δικής του εφεύρεσης, ειδικά σκάφανδρα). Η ωραία μουσική υπόκρουση είναι του ελληνικής καταγωγής Αλεξάντρ Ντεπλά.