Η ομάδα Ca Va, δύο νέοι ηθοποιοί η Σάντρα Λειβαδάρα και ο Βασίλης Καλφάκης στήνουν μια θεατρική περιπέτεια με έντονο πολιτικό και υπαρξιακό υπόβαθρο, στο θέατρο 104.
Η επιλογή του έργου από μόνη της δείχνει την ευαισθησία τους απέναντι στην όποια ηθική/ κοινωνική και όχι μόνο εξαχρείωση της σύγχρονης εποχής. Και αυτό καθώς το έργο αφορά στην απώλεια του ανθρώπινου στοιχείου, θυσία στο βωμό της ευμάρειας, με εργαλεία τη διαφθορά και το κάθε είδους έγκλημα.
Πρόκειται για την ιστορία της Ελένης και του Λεωνίδα που στο όνομα της απόλαυσης και της ανέλιξης, απομακρύνονται από το όραμα ζωής που είχαν στα νιάτα τους, υποδουλωμένοι ολοφάνερα στο χρήμα και την εξουσία.
Σκηνοθεσία:
Σκηνοθετικά η αφήγηση ρέει εξασφαλίζοντας το απαραίτητο δραματουργικό βάθος, έτσι ώστε οι νοηματικοί κώδικες να ενισχύσουν την ιλιγγιώδη εξέλιξη της πλοκής. Η δράση είναι ταχεία, εκκωφαντική, η γλώσσα, η κίνηση και η έκφραση ιχνογραφούν τον χαοτικό ψυχισμό των ηρώων σε ένα σύμπαν ερεβώδες.
Αυτό που παράγεται είναι μια σκληρή γροθιά στο στομάχι των θεατών και από αυτή την οπτική γωνία ο σκηνοθέτης Βασίλης Καλφάκης, κέρδισε το «στοίχημα» για το ανέβασμα αυτού του δράματος δωματίου, αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι.
Η εναλλαγή των συναισθημάτων, της εντύπωσης αληθούς – ψέματος, το λυρικό ύφος σε ορισμένα σημεία, η αυτοκριτική , τα καθησυχαστικά πρότυπα που γκρεμίζονται, οι παλινωδίες των πρωταγωνιστών, οι τύψεις και οι ενοχές, ορίζουν τον ιστό του μύθου.
Ερμηνείες:
Η ενεργειακή σχέση των Σάντρας Λειβαδάρα και Βασίλη Καλφάκη, είναι ορατή.
Η υποκριτική δύναμή τους είναι ο μοχλός για το επαρκές κτίσιμο της τοιχογραφίας της κοινωνίας, σε ένα πλαίσιο ιστορικό πενήντα χρόνων από τότε που ο συγγραφέας έγραψε το έργο του ( 1973).
Στη δημιουργηθείσα φορτισμένη ατμόσφαιρα η ερμηνεία των ηθοποιών θεωρείται χυμώδης, καίρια, πνευματώδης και καυστική παράλληλα. Με την υποκριτική τους πληρότητα υπηρετούν με αφοσίωση και ήθος την ιλαροτραγική αυτή ιστορία με το φορτίο των χαμένων ευκαιριών, για μια έντιμη ζωή. Ευτυχής η συνεύρεση των δύο προσώπων, το ένα συμπληρώνει το άλλο, εικονοποιώντας τον αφηγηματικό λόγο, με εύγλωττη απλότητα.
Συντελεστές:
Την εμπνευσμένη σκηνογραφική επιμέλεια και τα κατάλληλα κοστούμια ανέλαβε η Ηλιάνα Μπαφέρου, τη δραστικά υποβλητική μουσική φρόντισε ο Ανρί Κεργκομάρ, την προσεγμένη κίνηση η Νατάσα Σιέτου και τα διεισδυτικά φώτα σχεδίασε ο Βασίλης Γιαννακόπουλος. Όλη η σύνθεση των συντελεστών εναρμονίστηκε με επιτυχία στο σκηνοθετικό οργανόγραμμα.
Συμπερασματικά η θεατρική παράσταση «Μαχαίρι στο κόκκαλο», του Κώστα Μουρσελά, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Βασίλη Καλφάκη, αποτελεί μια αληθινή και χειροποίητη σκηνική συνθήκη, με δυναμισμό και παρρησία.
