Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης Σπύρος Γιαννιώτης επέστρεψε στην Ελλάδα, xωρίς επισήμους στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθούν.
Tα παλιά τα χρόνια όταν επέστρεφε ο Ολυμπιονίκης στον τόπο του έριχναν τα τείχη προς τιμήν του. Στην επιστροφή του αργυρού ολυμπιονίκη Σπύρου Γιαννιώτη δεν έκανε καν τον κόπο η πολιτική ηγεσία του τόπου να στείλει κάποιον να τον υποδεχθεί. Θα μου πεις, δεν πήρε και το «χρυσό». Άλλωστε, ίσως με την απουσία τους από την υποδοχή του Σπύρου να του έκαναν και το καλύτερο δώρο που θα μπορούσαν ως… πολιτεία.
Ξέρεις τι είναι να τρως στη μάπα όλα αυτά τα «ψεύτικα»; Τα «συχαρίκια» από ανθρώπους που δεν ξέρουν καν τι σημαίνει αθλητισμός, ιδρώτας, προσπάθεια και θυσία; Να νιώθεις ότι πάνε να σου κλέψουν, όχι τη δόξα, δεν μπορούν, αλλά τον ιδρώτα και τον κόπο σου; Οπότε καλύτερα έτσι.
{source}
<iframe width=»560″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/ldCHZrefUB4″ frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
Κατά τα άλλα, με την ελληνική σημαία στην πλάτη του εμφανίστηκε σε φίλους και συγγενείς ο Σπύρος Γιαννιώτης και στις πρώτες του δηλώσεις εμφανίστηκε απόλυτα ικανοποιημένος για την προσπάθεια που κατέβαλε και την επιτυχία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
«Τόσα χρόνια προσπάθειας και επιμονής, θέλησης και απωθημένου έγινε πραγματικότητα. Κάθε αθλητής το ονειρεύεται αυτό. Είναι μία δικαίωση. Όταν προσπαθείς κάτι τόσο πολύ κι αυτό έρχεται μετά από τόση προσπάθεια, αυτό είναι μοναδικό», ανέφερε αρχικά ο Σπύρος Γιαννιώτης.
Για το γεγονός ότι ο ίδιος μπλόκαρε την ένσταση: «Ο Ολλανδός ακούμπησε πρώτος στο χέρι του στο finish και εγώ ήμουν δεύτερος. Είμαι χαρούμενος, στόχος μου ήταν το μετάλλιο και ήταν συγκλονιστικό».
Για τη συγκλονιστική προσπάθειά του στο τέλος της κούρσας: «Ήξερα ότι ήταν η τελευταία μου κούρσα, τα έδωσα όλα στο τέλος. Πήγαινα με κλειστά μάτια, ο πόνος ήταν δυνατός και αυτό που με κράτησε ήταν η θέληση για το μετάλλιο».
Για το τι θα κάνει από εδώ και πέρα και αν θα παραμείνει στον αθλητισμό: «Είναι πολύ ωραίο να σταματάς ψηλά. Νομίζω αυτή τη στιγμή νιώθω ολοκληρωμένος ως αθλητής. Τώρα θέλω να ξεκουραστώ. Τον αθλητισμό τον κάνω πάνω από 30 χρόνια. Δεν πρόκειται να φύγω. Θα συνεχίσω από όποιο πόστο κι αν είναι αυτό».
Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε ευχαρίστησε την οικογένειά του, που τον μεγάλωσε στην κολύμβηση, τον προπονητή του, Νίκο Γέμελο, τη σύζυγό του, που τον ανέχεται όπως είπε χαρακτηριστικά. «Τις τελευταίες ημέρες ήμουν πολύ προβληματισμένος όχι για τη δική μου κατάσταση, αλλά το άγχος σου δημιουργεί αμφιβολίες. Τα μηνύματα που έλαβα από τον κόσμο με έκαναν να πιέσω τόσο πολύ τον εαυτό μου στα τελευταία μέτρα. Σε αυτούς αφιερώνω την προσπάθεια. Κλείνω την καριέρα μου όχι με τον καλύτερο, αλλά με τον πιο… τελειο τρόπο, τόσο όμορφα και τόσο μοναδικά» δήλωσε με δάκρυα στα μάτια.
Πηγή βίντεο: naftemporiki.gr
