Πανηγυρίζουν οι Αριστοτελιστές, γιατί ο ανασκαφέας των αρχαίων Σταγείρων, Κώστας Σισμανίδης, ταύτισε ένα πεταλωτό οικοδόμημα -που ήταν μέσα στην πόλη και κοντά στην αρχαία Αγορά- με το ταφικό ηρώο που στήθηκε προς τιμήν του αρχαίου φιλόσοφου και δασκάλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη γενέτειρά του.
Σύμφωνα με τις πηγές, ο Αριστοτέλης πέθανε το 322 π.Χ. σε ηλικία 63 ετών στη Χαλκίδα. Ένα χρόνο μετά οι Σταγειρίτες μετέφεραν τα οστά από την πυρά του και τα έθαψαν με τιμές σε ένα μεγαλοπρεπή τάφο επί του οποίου ιδρύθηκε βωμός, όπου τελούνταν κάθε χρόνο γιορτές προς τιμήν του, τα «Αριστοτέλεια».
Ο κ. Σισμανίδης ασχολείται ερευνητικά με τα αρχαία Στάγειρα από το 1990. Είναι πλέον σε θέση να διατυπώσει με σχετική βεβαιότητα τη θεωρία ότι βρέθηκε ο τάφος του Αριστοτέλη. Τα τεκμήρια στα οποία βασίζει την άποψή του θα τα παρουσιάσει σήμερα σε ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα «Αριστοτέλης 2.400 χρόνια» στη Θεσσαλονίκη.
Ο ίδιος δήλωσε στην «Καθημερινή» πως δεν έχει αποδείξεις, αλλά ισχυρότατες ενδείξεις οι οποίες φθάνουν στη βεβαιότητα. Κι αυτές οι ενδείξεις είναι: «Η θέση στην οποία κτίστηκε το πεταλωτό οικοδόμημα, μέσα στην πόλη και κοντά στην Αγορά (κατά παρέκκλιση των νενομισμένων), με πανοραμική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η εποχή της κατασκευής του στην αρχή της ελληνιστικής περιόδου. Το ασύμβατο για άλλες χρήσεις σχήμα του. Ο δημόσιος χαρακτήρας του και η μεγάλη βιασύνη που διακρίνεται στην κατασκευή του, με ποιοτικό, άλλα ετερόκλιτο οικοδομικό υλικό σε δεύτερη χρήση. Η ύπαρξη βωμού σε τετραγωνισμένο δάπεδο. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το σωζόμενο αψιδωτό κτίσμα ήταν ο τάφος-ηρώο του Αριστοτέλη».
Δεν είναι η πρώτη φορά που διατυπώνει ο κ. Σισμανίδης αυτή την εικασία. Από το 1996 που βρέθηκε το αψιδωτό οικοδόμημα και ο βωμός σε μαρμαροθετημένο δάπεδο των ελληνιστικών χρόνων, είχε πει ότι δεν μπορεί παρά να είναι εκεί ο τάφος με την τέφρα του Αριστοτέλη. Ο ημικυκλικός τοίχος του ταφικού οικοδομήματος σώζεται σε ύψος περίπου 2 μέτρων. Το κτήριο ήταν στεγασμένο με κεραμίδια από το βασιλικό κεραμοποιείο, επιβεβαιώνοντας το δημόσιο χαρακτήρα του. Υπερυψωμένος, πλατύς κτιστός δρόμος οδηγούσε σε είσοδο του μνημείου, που ήταν προσπελάσιμο για προσφορές και απονομή τιμών. Το μνημείο εντοπίστηκε μεταξύ της στοάς του 5ου αιώνα και του αρχαϊκού ναού του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Σώτειρας (6ος αι.π.Χ.). Δηλαδή ανάμεσα στην αρχαϊκή και κλασική πόλη, στη χερσόνησο «Λιοτόπι».
Ελπίζουμε πως ο σοβαρός αρχαιολόγος θα παρουσιάσει σήμερα στους ειδικούς μελετητές αδιάσειστα στοιχεία που θα τεκμηριώνουν έτι περαιτέρω την εικασία του.
