Της Λένας Παγώνη
Ένα εργαστήρι, στο οποίο δοκιμάζεται η ευρωπαϊκή συνεργασία, είχε πει για το Συμβούλιο της Ευρώπης (1950) ο Ρομπέρ Σουμάν, ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών, ο αρχιτέκτονας του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Κάτι ανάλογο ισχύει και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτό το «Μελίσσι πρωτοβουλιών, συζητήσεων, ιδεών, πληροφοριών, ένα ευρωπαϊκό πήγαινε – έλα», μέσα στο κτίριο που φέρει το όνομα του θεμελιωτή του οράματος μιας Ομοσπονδιακής Ευρώπης, του Α. Σπινέλι (1907-1986).
Αυτό το κλίμα, ζήσαμε για λίγες μέρες στις ανοιξιάτικες Βρυξέλλες, με τα τεράστια ανθισμένα δένδρα, λευκά και ροζ, τις λίμνες, τους κύκνους στα πάρκα, τους ήρεμους δρόμους με τους ποδηλάτες που κυριαρχούν και είναι … σεβαστοί απ’ όλους, τα υπέροχα restaurants και μπαράκια, τους πολλούς, νέους, φρέσκους με κέφι για επιτυχία, που προσφέρουν πολλά στα γραφεία των 705 Ευρωβουλευτών από 27 κράτη – μέλη της Ε.Ε., όπου εργάζονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο γραφείο του Στέλιου, η πρόθυμη Νεφέλη, που μάλιστα είναι και αθλήτρια της κωπηλασίας και ο Γιάννης από την Αίγινα, που πηγαινοέρχεται από το νησί του στην Βελγική πρωτεύουσα…και ο διευθυντής του γραφείου του Γιάννης Σιδηρόπουλος.
ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
Η πρόσκληση ήταν από τον Ευρωβουλευτή, της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στις τωρινές ευρωεκλογές, τον Στέλιο Κούλογλου. Ένας παλιός, δοκιμασμένος φίλος, με τον οποίο μας συνδέουν και μας χωρίζουν πολλά. Γοητευτικός. Εξαιρετικά δραστήριος. Ανήσυχος, αλλά και με χιούμορ. Ακόμη και τώρα ως Ευρωβουλευτής δεν παύει να είναι ο παλιός, καλός ρεπόρτερ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Είχα συναντήσει στο Παρίσι πριν καιρό, την δημοσιογράφο της Γαλλικής Τηλεόρασης την Christine Ockrent. Τα τελευταία χρόνια έχει γράψει κάμποσα βιβλία. Με τι ασχολείσαι τώρα; Την ρώτησα. Είμαι συγγραφέας. Μα, παύει ποτέ ο Δημοσιογράφος να είναι και να δηλώνει δημοσιογράφος; Την μάλωσα. Με κοίταξε έντονα. Και τι θέλεις να πω; Είπε σα να ρώτησε τον εαυτό της. Εντάξει. Είμαι Δημοσιογράφος – Συγγραφέας, απάντησε γελώντας.
ΣΤΗΝ GRAN PLACE
Στις Βρυξέλες λοιπόν.
Είχα καιρό να πάω και ήταν κάπως …. συγκινητικό, διότι για πολλά χρόνια ταξίδευα στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο πολύ συχνά, καλύπτοντας τα Ευρωπαϊκά θέματα στην εφημερίδα μου την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Κι έτσι τώρα είχε και γλυκιές στιγμές η βόλτα μου στην GRAN PLACE, ιδίως το βράδυ, μετά από ένα ποτό στο AMINGO… Αρχιτεκτονικό αριστούργημα του 15ου αιώνα, με μπαρόκ προσόψεις, θόλους, αετώματα, πέτρινα αγάλματα.
Το Δημαρχείο HOTEL DE VILLE, ο οίκος του Βασιλιά, LA MAISON Du Roi, όλα σαν όνειρο εκεί που τον 11ο αιώνα είχαν υπαίθριες εμποροπανηγύρεις. Και τώρα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
ΣΤΙΣ ΛΙΜΝΕΣ ΜΕ ΚΥΚΝΟΥΣ
Και βέβαια την ημέρα, είχε και καλό καιρό, βρήκα χρόνο για μια βόλτα παρέα με τους κύκνους της λίμνης στο Bois de la Cambre. Και γεύμα στο Chatean du Lac, το παλιό κάστρο στο Genvel.
Ευρωκοινοβούλιο: Μια έκθεση – αφύπνιση για το Γκουαντάναμο
Πλήθος κόσμου επισκέφθηκε την έκθεση έργων τέχνης των κρατουμένων του Γκουαντάναμο, που οργάνωσε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου αυτή την εβδομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Μανσούρ, έναν πολύ θαρραλέο άνθρωπο, που ήταν φυλακισμένος στο Γκουαντάναμο για 15 χρόνια και είναι και ο επιμελητής αυτής της έκθεσης», δήλωσε ο Στ. Κούλογλου κατά τα εγκαίνια της έκθεσης, σημειώνοντας ότι «ένας από τους λόγους που οργανώνω αυτή την έκθεση στο Ευρωκοινοβούλιο είναι για να θυμίσω ότι το Γκουαντάναμο είναι ακόμη ανοιχτό. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους τριγύρω δεν ξέρουν ότι τ είναι ακόμα ανοιχτό. Θεωρούν ότι κάποια στιγμή έκλεισε, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το Γκουαντάναμο είναι σε λειτουργία. Αυτή τη στιγμή, 30 φυλακισμένοι είναι εκεί, 16 εκ των οποίων έχουν αθωωθεί, και μπορούν να φύγουν, αλλά δεν ξέρουν που να πάνε».
Ο Μανσούρ Ανταϊφί, παίρνοντας τον λόγο τραγούδησε ένα τραγούδι με το οποίο καλωσόριζαν οι κρατούμενοι τους νεοφερμένους στη φυλακή. Κατόπιν εξήγησε τις συνθήκες ζωής στο Γκουαντάναμο, τις «οποίες προσπαθούσαμε να κάνουμε όπως πριν τη φυλακή. Φτάσαμε 800 άντρες και ένα παιδί εκεί, από 15 εθνικότητες και μιλούσαμε πάνω από 20 διαφορετικές γλώσσες. Όμως σιγά-σιγά βρήκαμε κώδικα επικοινωνίας και αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Συχνά τραγουδούσαμε και χορεύαμε, αλλά μας τιμωρούσαν για αυτό, γιατί απαγορευόταν. Όμως, μια φορά την εβδομάδα το κάναμε, γιατί μας έκανε να “ξεφεύγουμε” από τη φυλακή».
Η δικηγόρος Αλκά Παντάνι εκπροσωπεί κρατουμένους του Γκουαντάναμο. Εξήγησε ότι η νομική εκπροσώπηση είναι δυο κατευθύνσεων: «Η μια όψη είναι να προσπαθούμε να πείσουμε ότι οι άνθρωποι, που εκπροσωπούμε είναι αθώοι και να πετύχουμε την απελευθέρωση τους. Η άλλη όψη, είναι εκείνοι -λίγοι στον αριθμό- που τους έχουν πράγματι απαγγελθεί κατηγορίες και αντιμετωπίζουν δίκη – εάν ποτέ τελικά δικαστούν από κάποια στρατιωτική επιτροπή».
Τέλος, η καθηγήτρια Τέχνης του Πανεπιστημίου Σίτι της Νέας Υόρκης, Έριν Τόμσον, εξήγησε ότι τα έργα που εκτίθενται ξεκίνησαν να γίνονται το 2007. «Θα παρατηρήσει κανείς απλά υλικά, όπως νερομπογιές και κηρομπογιές. Αυτό γιατί δεν επιτρέπονταν οι κρατούμενοι να έχουν πρόσβαση παρά σε μόνο μη τοξικά υλικά. Επίσης ενώ κανείς περιμένει να δει απεικονίσεις προσώπων συγκρατουμένων ή συνθηκών κράτησης, είναι εντυπωσιακό ότι βλέπει τοπία και λουλούδια».
Για τις πλημμύρες
Σημαντική ήταν και η πρωτοβουλία του για την ανάδειξη των προβλημάτων και την πορεία ανασυγκρότησης των πληγεισών, από την Κλιματική Κρίση, Περιφερειών της Θεσσαλίας και της Αν. Μακεδονίας και Θράκης.
Συμπερασματικά, ο Στέλιος Κούλογλου, που είναι υποψήφιος με την Νέα Αριστερά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, τόνισε την ανάγκη λήψης περισσότερων μέτρων για την κλιματική κρίση, εντοπίζοντας παράλληλα τον κίνδυνο στις επικείμενες ευρωεκλογές η άνοδος της ακροδεξιάς να ακυρώσεις τολμηρές πολιτικές για την αντιμετώπιση της.
