Η επίσκεψη του Πιερ Μοσκοβισί στην Αθήνα έφερε την κυβέρνηση στην ουσία με την πλάτη στο τοίχο.
Είναι δεδομένο πως ήταν κομιστής ενός μίνι τελεσιγράφου, της απαρέγκλιτης γραμμής απέναντι στην Ελλάδα που συνίσταται στην προληπτική νομοθέτηση μέτρων για το 2018 και το 2019 με τη μείωση του αφορολόγητου, των συντάξεων, ενώ στο «πακέτο» περιλαμβάνονται και πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από 3%. Μένει ένα ανοικτό παράθυρο από τον Πόουλ Τόμσεν για αναπροσαρμογή της έκθεσης του ΔΝΤ, αλλά είναι στη θεωρία ακόμα.
Οι αντιπροτάσεις της ελληνικής πλευράς επικεντρώνονται στην ψήφιση των προαναφερθέντων όρων με ένα μεγάλο ΑΝ.
Πιο συγκεκριμένα ΑΝ δεν επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος την επίμαχη διετία 2018-2019. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρχει συμφωνία στο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας, αλλά θα μπορούσε να καταγραφεί ο οδικός χάρτης που θα οδηγήσει σε έκτακτο Eurogroup στα τέλη Φεβρουαρίου ή στις αρχές Μάρτη.
Η μάχη του αφορολόγητου
Οι διαφορές κυμαίνονται στο φάσμα των 6.700 – 7.000 ευρώ για το 2018 που προτείνει η Αθήνα με τις 5.000-5.500 που ήθελαν οι θεσμοί.
Η μεταβίβαση των μέτρων, ιδιαίτερα της περικοπής της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις σε μεταγενέστερο κόφτη του 2019, παίρνει όλο και περισσότερο σάρκα και οστά.
Ο μεγάλος πονοκέφαλος του Αλέξη Τσίπρα είναι πώς θα πείσει την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ και σιγά σιγά ακούγονται φωνές «όποιος διαφωνεί να παραδώσει την έδρα του».
Η διαφοροποίηση του Νίκου Φίλη και η γκρίνια των 53+ για το Ελληνικό σπρώχνει το Μαξίμου σε πιο σκληρή τακτική. Ανοίγουν τα συρτάρια με τα συμφωνητικά που έχουν υπογράψει όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.
Όποιος έχει καεί στο χυλό (Π. Λαφαζάνη και Σία) φυσάει και το γιαούρτι και φέρνουν ως παράδειγμα τη συμπεριφορά του Γ. Σακελλαρίδη όσο και της Β. Κατριβάνου, που παρέδωσαν τις έδρες τους μετά από διαφωνίες τους.
