Του Πάνου Τσούμα

Στην αριστερή Βόρεια Κορέα τώρα και παλαιότερα στις αντίστοιχες λαϊκές (!) δημοκρατίες (!!!) του σοβιετικού μπλοκ, το εκλογικό σύστημα ήταν… άδολη απλή αναλογική. Τόσο άδολη και απλή, ώστε να δίνει στο πρώτο κόμμα -ελλείψει δεύτερου- μέχρι και 100%.

Να μην τα ξεχνάμε αυτά τα… προοδευτικά, με τα οποία γαλουχήθηκε ο τέως θαυμαστής τής Ραχήλ Μακρή και νυν κολλητός του Νίκου Καρανίκα, όταν τον ακούμε να σπεκουλάρει με την απλή αναλογική.

 

Διότι αν τα ξεχνάμε μένουμε στην επιφάνεια. Συνεπώς δεν μπορούμε ούτε να δούμε στο «χαίρε βάθος αμέτρητο» της σκέψης του Αλέξιου, γαλουχημένου επίσης με τη «σκέψη του Μάο» -κι αυτός θιασώτης της… 100% αναλογικής-, ούτε να αφουγκραστούμε το βουβό του σπαραγμό για τα «αριστερά» που δεν μπορεί να προσφέρει στο… λαό!

 

Κοινωνός πάντως του Αλέξιου «σπαραγμού» έγινε ο «σύντροφος» Γενικός του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας και μέσω αυτού εμείς οι υπόλοιποι… ιθαγενείς!
«Αφού δεν μπορώ να κάνω όσα υποσχέθηκα σαν αριστερά, θα αλλάξω όσο μπορώ τον εκλογικό νόμο και το Σύνταγμα για να αφήσω κάτι ως αριστερή διακυβέρνηση» είπε στο «δάσκαλό» του ο άνευ περιλαίμιου… κλαρινογαμπρός!
Να μείνει κάτι από «αριστερό… κλαρίνο» λοιπόν… κι ας πάει και το παλιάμπελο!

__Και τώρα να εξηγήσω τι σχέση έχει ο τίτλος «Του Κίτσου η μάνα… ερυθροφρουρός» με τον Αλεξη(κέραυνο) -μας έχει όλους γειωμένους πλην των «καρανικαίων» του.
Το λοιπόν ο «Αλεξικέραυνος» και το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ «σόι» του, σαν διακυβέρνηση (!!!) επί ενάμιση χρόνο, κάνουν ό,τι και η μάνα του Κίτσου στο γνωστό κλέφτικο τραγούδι, με μια «μικρή» διαφορά:

 

  • Εκείνη καθόταν και φοβέριζε το κανονικό ποτάμι (για να την αφήσει να περάσει προς τα κλέφτικα λημέρια με τα «ψητά αρνιά») πετροβολώντας με κανονικές πέτρες.
  • Ετούτοι ολημερίς και ολονυχτίς κάθονται και πετροβολούν φανταστικά ποτάμια, που δεν τους αφήνουν να πάνε σε φανταστικά σοσιαλκομμουνιστικά λημέρια… ένθα ου πόνος και στεναγμός! Και το κάνουν όχι με φανταστικές πέτρες, που θα ήταν μικρό κακό. Πετροβολάνε, δυστυχώς, ξεθεμελιώνοντας εντελώς ό,τι θεσμικό προσφέρει ακόμα, θεωρητικά έστω, κάποια στερεότητα στη δόλια Ελληνική Δημοκρατία.

Ούτε «ερυθροφρουροί» στα χρόνια της μαοϊκής «πολιτιστικής επανάστασης» να ήταν.