Στις αρχές του Φεβρουαρίου, στο κατάστημα «Πλαίσιο» στη Λάρισα έλαβε χώρα μία απίθανη ιστορία. Η επί 8 χρόνια εργαζόμενη εκεί, Σοφία Πάττα, απολύθηκε καθώς, όπως ανέφερε η διεύθυνση, «δεν χαμογελούσε πολύ». Μάλιστα είναι αποδεδειγμένα διακεκριμένη με τα κριτήρια που έχει θέσει η εταιρεία (2 φορές στην Dream Team μέσα στο 2015). Μητέρα σε μονογονεϊκή οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με την ανεργία που της επεφύλασσε το μάνατζμεντ.
Να παλέψει για να συντηρήσει το τρίχρονο παιδί της, γιατί η εταιρεία «Πλαίσιο» είναι ευαίσθητη επιλεκτικά. Διαφημίζει διαρκώς πόσο ελκυστική είναι μια καριέρα στο «Πλαίσιο» για τους νέους, αλλά όταν αυτοί στηρίξουν τα όνειρά τους σ’ αυτήν και τα δώσουν όλα, αυτή θα τους ανταμείψει ρίχνοντάς τους στο τεράστιο ποσοστό ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας. Άλλωστε το «Πλαίσιο» είναι από τις ελάχιστες εταιρείες στην Ελλάδα που ζητά υπαλλήλους σταθερά, κάθε μήνα, τα τελευταία 10 χρόνια.
Η εταιρεία βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα», αφού το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο ούτε τελείως άγνωστο για τους εργαζομένους. Το «χαμόγελο» δεν είναι παρά μια πρόφαση απόλυσης από την επιθεώρηση των καταστημάτων, προσπαθώντας να καλύψει την πραγματική αιτία που δεν είναι άλλη από την ανακύκλωση των εργαζομένων.
Μια εταιρεία με σταθερή κερδοφορία τα χρόνια της κρίσης, δείχνει το δρόμο μείωσης εργατικού κόστους. Στόχος είναι η σταδιακή αντικατάσταση των «υψηλόμισθων» από νεότερα και φθηνότερα εργατικά χέρια. Να σημειωθεί ότι η εταιρεία τα τελευταία 5 χρόνια έχει απολύσει 400 άτομα, ενώ άλλοι τόσοι έχουν παραιτηθεί λόγω των σκληρών εργασιακών συνθηκών στις οποίες καλούνται να αντεπεξέλθουν.
Σκληρές συνθήκες οι οποίες μπορούν να μεταφραστούν σε ατομικές συμβάσεις εργασίας «υποχρεωτικών» 10ωρων, με κενά σημεία όσον αφορά στις υπερωρίες, σε καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, σε μηχανάκια χρονομέτρησης παραγωγικότητας που μετράνε ακόμα και το λεπτό που ο εργαζόμενος θα σηκώσει κεφάλι. Επιπλέον, «οι εργαζόμενοι τίθενται μονίμως σε μία διαδικασία αξιολόγησης, κομμάτι της οποίας είναι φυσικά η δημιουργία σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ τους», έτσι ώστε να μην απολυθούν.
Ειδικότερα, υπάρχει ένας μηχανισμός ελέγχου της συνολικής απόδοσης των εργαζομένων στο δίκτυο. «Μυστικοί πελάτες» επί πληρωμή επισκέπτονται τα καταστήματα και βαθμολογούν τους υπαλλήλους. Αυτές οι εκθέσεις δημοσιεύονται στην εφημερίδα που εκδίδει η εταιρεία με ονόματα επιβράβευσης ή επίπληξης.
Ωστόσο ο εργασιακός μεσαίωνας στο «Πλαίσιο» δεν μας ξαφνιάζει, δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Όλα κινούνται όπως ακριβώς επιτάσσει η ελεύθερη αγορά και o ανταγωνισμός. Ο πιο κερδοφόρος θα επιβιώσει. Αναλώσιμοι εργαζόμενοι, 4ωρες και 6ωρες συμβάσεις εργασίας, μισθοί πείνας, μαύρη εργασία χωρίς ασφάλιση, δουλειά την Κυριακή, αυθαιρεσία της εργοδοσίας, καταπάτηση δικαιωμάτων των υπαλλήλων και απλήρωτες υπερωρίες, κάμερες και μηχανάκια παραγωγικότητας, απολύσεις για όποιον τολμήσει να διεκδικήσει. Αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι να δουλεύει για να ζήσει όχι να πεθάνει δουλεύοντας.
Από την πλευρά της η διοίκηση υπεραμύνθηκε της απόφασής της και η συνέχεια της υπόθεσης θα παιχτεί στις δικαστικές αίθουσες. Η Σοφία Πάττα θα διεκδικήσει το δικαίωμα της ζωής μέχρι τέλους. Το χαμόγελο του Πλαισίου επιβάλλεται να «παγώσει» και να μην εξελιχθεί σε μάστιγα καρατόμησης ανθρώπων.
