Ξαφνικά, στο διαδίκτυο έγινε… εθνικό θέμα η συμπεριφορά των οπαδών του Άρη για τη στάση τους απέναντι στον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Του Βαγγέλη Σπυράκη – elefenet@gmail.com
Λίγες μέρες πριν από το αντίο του Δημήτρη Διαμαντίδη, την ώρα που σύσσωμη η μπασκετική Ευρώπη υποκλίνεται στον Έλληνα γκαρντ και τα media κατακλύζονται από συνεντεύξεις αστέρων του μπασκετικού star system, που αποχαιρετούν τον «3D», στο Nick Galis Hall» οι οπαδοί του Άρη έδωσαν το δικό τους «μάθημα βλακείας»!
Οι οπαδοί του Άρη, όντες σε έναν δικό τους κόσμο, σε μια γυάλα όπου πιστεύουν ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι και οι άλλοι είναι απλά λαπάδες, προέβησαν σε μια… νέα έκπληξη. Αλλά να μου πεις, από όλα έχει το μενού του κάφρου: φωτοβολίδες ευθείας βολής, ντου και ξύλο στους αθλητές και τους προπονητές, ροχάλες, μπινελίκια σε μανάδες.
Δεν έγινε τίποτα καινούργιο, υπό αυτή την έννοια, στο Αλεξάνδρειο. Μια ακόμα μάνα βρίσανε. So what. Οπότε δεν ξενίζει η ύβρις. Περισσότερο ξενίζει ότι συνέβη απέναντι σε έναν άνθρωπο που όλη η Ευρώπη υποκλίνεται. Και την ώρα που άπαντες μιλούν για το χαρακτήρα του, για τον αλτρουισμό, το πνεύμα του -που στο τέλος μιας καριέρας αυτό είναι που μένει-, έρχονται από το πουθενά να τον «τιμήσουν» με έναν ελληνικό τρόπο. Να του ρίξουν ένα καντήλι για τη μητέρα του, έτσι για τη μαγκιά, ρε γαμώτο. Ήταν και η γιορτή της μητέρας προχθές, ένας λόγος παραπάνω να δείξουμε επίπεδο.
Ίσως γιατί δεν είχε προηγηθεί ιδιαίτερη αντιπαλότητα, ίσως επειδή δεν υπήρξε κάποια πρόκληση που να συνιστά αιτία τέτοιας υποδοχής, λες και αν υπήρχε αιτία δικαιολογείται να βρίζεις μανάδες.
Και δεν σταμάτησαν εκεί: την ώρα που οι «πράσινοι» αποχωρούσαν για τα αποδυτήρια, ο Αντώνης Φώτσης έγινε και εκείνος αποδέκτης υβριστικών συνθημάτων κατά της μητέρας του, η οποία δεν βρίσκεται στη ζωή. Δικαίως ο Αργύρης Πεδουλάκης έγινε έξαλλος!
Η καφρική βλακεία συνεχίστηκε στη συνέντευξη Τύπου, καθώς υιοθετήθηκε και από δημοσιογράφο (σ.σ. το ερώτημα είναι αν είναι δημοσιογράφος ο εν λόγω κύριος), όταν ρώτησε τον προπονητή του Παναθηναϊκού αν «η συμπεριφορά του Διαμαντίδη στο γήπεδο ήταν προκλητική και σε κάποια σημεία στα όρια της κωμωδίας, όπως με τον εκβιασμό των φάουλ».
Η απάντηση του προπονητή του Παναθηναϊκού ήταν άμεση:
«Θα αστειεύεστε. Θα αστειεύεστε. Θα αστειεύεστε. Θα αστειεύεστε. Εγώ έρχομαι πάρα πολλά χρόνια εδώ. Τώρα να φτάσουμε στο σημείο να σχολιάσουμε τη συμπεριφορά του Διαμαντίδη φτάνει στα όρια της ασέβειας. Είναι στα όρια της ασέβειας. Το τι γίνεται μέσα στο γήπεδο, το αν κάποιος κάνει flopping ή κάτι άλλο, αυτό γίνεται στις τέσσερις γραμμές. Μετά που το ματς τελειώνει όλοι είναι αγαπημένοι. Αν τώρα προσπαθούμε να κάνουμε ένα παιδί που είναι πρότυπο για τα νέα παιδιά, να βγάλουμε ότι η συμπεριφορά του μέσα είναι απρεπής… Τι να πω… Είναι 36 χρόνων, έχει παίξει, έχει δείξει, έχει προκληθεί, δεν έχει απαντήσει, αλλά δεν έχει αντιδράσει δεν, δεν… Αυτά είναι παλιά κόλπα, πάρα πολύ παλιά. Αφήστε τα…
Η γκεμπελική μέθοδος και η προβοκάτσια δεν περνάει. Αφήστε τα αυτά. Μιλάμε για ένα παιδί που είναι κόσμημα για όλο τον ελληνικό αθλητισμό. Όπως ήταν ο Γκάλης και άλλοι. Δεν θέλω να μπω σε άλλα θέματα. Νομίζω ότι κάνετε ένα άλλο πράγμα που δεν θέλω. Δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία».
Εν κατακλείδι, τόσο πολύ πια μισούν τον Διαμαντίδη (σ.σ και τον Φώτση), ώστε να μην μπορούν να κρατηθούν στην τελευταία σεζόν του «στολίζοντας» αυτόν και την οικογένειά του;
Πάντως, αν ήταν ο Γκάλης τη Δευτέρα το βράδυ (9/5) στο γήπεδο και άκουγε να βρίζουν έτσι τον Διαμαντίδη, το πιθανότερο είναι να τους άρχιζε στα χαστούκια.
ΥΓ. Ο Έλληνας πάντα θα φθονεί τον Έλληνα που πέτυχε. Στο βάθος, έτσι σκεφτόμαστε για το διπλανό μας και η πολιτική, οικονομική, αθλητική και γενικώς η ιστορία αυτού του τόπου έρχεται να το επιβεβαιώσει κάθε τρεις και λίγο. Κανείς δεν βρίζει τη μάνα του Διαμαντίδη ή του Σπανούλη επειδή τα έχει με τον Διαμαντίδη ή τον Σπανούλη. Με τον εαυτό του τα έχει, που δεν μπόρεσε να γίνει κάτι τόσο μεγάλο. Μετά τη ζήλια, έρχεται ο φθόνος. Μαζί γεννούν το μίσος και το μίσος φέρνει εκδίκηση. Στο μυαλό όσων βρίζουν τη μάνα των αθλητών είναι η εκδίκηση.
