73ο Φεστιβάλ Βενετίας
Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη
Το σεξ μέσα από τις αναμνήσεις μιας γυναίκας στην ταινία «Οι ωραίες μέρες της Αρανχουέζ» του Βιμ Βέντερς, η άφιξη εξωγήινων που βάζει σε ετοιμότητα την ανθρωπότητα στην ταινία «Η άφιξη» του Ντενί Βιλνέβ και τα προβλήματα που προκαλεί η παράτυπη «υιοθέτηση» ενός βρέφους σε ένα ερωτευμένο ζευγάρι στην ταινία «Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς» του Ντέρεκ Σιανφράνς ήταν τα θέματα των ταινιών του διαγωνιστικού τμήματος της 73ης Μόστρας του Κινηματογράφου που είδαμε σήμερα.
Οι εξωγήινοι στην ταινία «Η άφιξη» του Βιλνέβ (φωτ. ανοίγματος) καταφτάνουν σε 12 διαστημόπλοια που σταματάνε πάνω από διάφορα σημεία του πλανήτη, βάζοντας σε προβληματισμό τους αρχηγούς των πιο ισχυρών κρατών. Το διαστημόπλοιο που ενδιαφέρει στην ταινία βρίσκεται πάνω από τη Μοντάνα και για να έρθουν σε επαφή με τους εξωγήινους στέλνονται μια γλωσσολόγος (Έμι Άνταμς) κι ένας φυσικομαθηματικός (Τζέρεμι Ρένερ).
Η συνεννόηση μέσω της γλώσσας αποδεικνύεται πολύ δύσκολη, όπως θα δούμε στη συνέχεια, μέσα από μια σειρά σκηνών (στημένων με το απαραίτητο, έξοχα στημένο σασπένς), που δίνουν με τον καλύτερο και πιο πειστικό τρόπο τις έντονες προσπάθειες και την αγωνία των επιστημόνων να συνεννοηθούν με τους εξωγήινους, που στην πραγματικότητα έρχονται για να συνεννοηθούν και να βοηθήσουν τους ανθρώπους, φέρνοντας στο νου ταινίες σκηνοθετών όπως ο Ρόμπερτ Γουάιζ («Τη μέρα που η γη σταμάτησε»), ο Κιούμπρικ («2001») και ο Αλφόνσο Κουαρόν («Gravity»).
Ο Βιμ Βέντερς στρέφεται στο θεατρικό έργο του Πέτερ Χάντκε, συγγραφέα με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν («Τα φτερά του έρωτα» και άλλες ταινίες), για την ταινία του «Οι ωραίες μέρες της Αρανχουέζ», που γύρισε με το σύστημα 3D –σύστημα πρέπει να πω που εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο και πιο αποδοτικό τρόπο. Στην ταινία παρακολουθούμε έναν άντρα και μια γυναίκα να συζητούν σε έναν όμορφο κήπο, καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι: ο άντρας τη ρωτάει και εκείνη απαντά για τις αναμνήσεις της, την παιδική της ηλικία, το σεξ και τις ερωτικές εμπειρίες της, ενώ μέσα στο δωμάτιο, από την ανοιχτή πόρτα, ο συγγραφέας του έργου τούς παρακολουθεί και γράφει τους διαλόγους τους στη γραφομηχανή του, ενδιάμεσα κάνοντας διαλείμματα για να βάλει μουσικά κομμάτια στο Wurlitzer (σε ένα από αυτά, εμφανίζεται ο ίδιος ο Νικ Κέιβ που τραγουδά παίζοντας πιάνο).
Ο Βέντερς κατάφερε να φτιάξει μια όμορφη, στοχαστική ταινία, πάνω στον έρωτα, στο σεξ, στη γυναίκα, χωρίς ποτέ να παραμερίζει τη φύση και την ομορφιά της, που «τραγουδά» μέσα από ένα ποιητικό διάλογο, με την κάμερα να κινείται με αγάπη γύρω από τα πρόσωπα, φέρνοντας στο νου τον κινηματογράφο του Ιάπωνα Γιασουτζίτο Όζου, σκηνοθέτη που τόσο πολύ αγαπά ο Βέντερς.
Ο έρωτας αλλά και τα ηθικά διλήμματα είναι στο επίκεντρο της ταινίας «Το φως ανάμεσα στους ωκεανούς» του Σιανφράνς. Ένας μοναχικός, ιδιαίτερα ηθικός άντρας, ήρωας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αναλαμβάνει, αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, τη φροντίδα ενός φάρου σε ένα απομονωμένο νησί κοντά στην Αυστραλία. Θα γνωρίσει μια νεαρή γυναίκα, που θα τον ερωτευτεί και που θα τον ακολουθήσει στο νησί. Μετά όμως από αλλεπάλληλες αποβολές, θα βρουν ένα εγκαταλειμμένο μωρό σε μια ακυβέρνητη βάρκα (με τον άντρα που το μετέφερε να είναι ήδη νεκρός) και αποφασίζουν να το παρουσιάσουν σαν δικό τους. Η εμφάνιση όμως, μετά από πέντε χρόνια, της μητέρας του παιδιού θα προκαλέσει προβλήματα στο ζευγάρι και θα οδηγήσει τον άντρα σε μια απόφαση που βάζει σε κίνδυνο τη σχέση τους.
Ο Σιανφράνς αφηγείται κάπως επιφανειακά την όλη ιστορία (βασισμένη σε ένα μπεστ-σέλερ), και αφήνεται να παρασυρθεί από έναν εύκολο ρομαντισμό (παρά την έξοχη πρέπει να πω φωτογραφία του ελληνικής καταγωγής Γάλλου Αλεξάντρ Ντεπλά) και τις ικανοποιητικές ερμηνείες του Μάικλ Φασμπέντερ, της Αλίσια Βικάντερ και της Ρέιτσελ Βάις.
