Του Βασίλη Διαμαντάκη
Ποτέ το μπάσκετ δεν ήταν πιο μαγικό πριν από αυτόν. Ποτέ το μπάσκετ δεν απόκτησε την λάμψη του ξανά μετά από αυτόν. Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε, το μακρινό 1984 στον μαγικό κόσμο ΝΒΑ κατέστησε σε όλους σαφές ότι ήρθε για να μείνει και να γίνει ο πρώτος των πρώτων.

Πράγματι τα επόμενα 19 χρόνια μέχρι και το 2003 που αποσύρθηκε οριστικά και αμετάκλητα για τρίτη φορά στην μυθική καριέρα του, σάρωσε τα πάντα στο μνημειώδες πέρασμά του στα παρκέ του ΝΒΑ. Κυρίες και κύριοι ο λόγος για την Αυτού Μεγαλειότης Μάικλ Τζόρνταν.

 

Ο Michael Jeffrey Jordan, όπως είναι το πλήρης όνομά του, είδε το πρώτο φως του κόσμου στις 17 Φεβρουαρίου του 1963 στο Brooklyn της Νέας Υόρκης,το τέταρτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειάς του. Ήταν ένα παιδί αρκετά ντροπαλό το οποίο στην αρχή προτιμούσε το baseball από το μπάσκετ, σε βαθμό τέτοιο που σε ηλικία 12 ετών αναδείχθηκε MVP σε ένα μικρό τουρνουά baseball. Σταδιακά ωστόσο τον κέρδισε το μπάσκετ ολοκληρωτικά στην ζωή του.

Φοιτώντας στο Γυμνάσιο “Emsley A. Laney”, ο μικρός Michael ήταν μόλις 16 χρονών όταν γνώρισε την πρώτη πραγματικά μεγάλη απογοήτευσή του, αφού, όντας δευτεροετής, κόπηκε από την ομάδα του σχολείου του λόγω του μικρού ύψους του.
Πεισμωμένος από το κόψιμό του, ο Jordan έμεινε για μία σεζόν κοντά στην ομάδα ως φροντιστής παίρνοντας εκείνο το καλοκαίρι 10 ολόκληρους πόντους σε ύψος. Και, έναν χρόνο αργότερα, έγινε ο ηγέτης της, έχοντας κοντά στους 20 πόντους μέσο όρο, καταφέρνοντας να κάνει το όνομά του γνωστό στις ΗΠΑ.

 

Τόσο που όταν ήρθε η ώρα να διαλέξει κολλέγιο τον προσέλκυσαν πολλά μεγάλα πανεπιστήμια, με το North Carolina του περίφημου κόουτς Dean Smith να είναι τελικά αυτό που κατάφερε να τον εντάξει στο δυναμικό του.
Στο σπουδαίο North Carolina, o Michael Jordan είχε 13.5 πόντους και 4.4 ριμπάουντ μέσο όρο στην πρώτη του χρονιά στο κολεγιακό πρωτάθλημα NCCA.

Το North Carolina έκανε μία σπουδαία πορεία την σεζόν 1981/82, προκρίθηκε στο Final-4 και τελικά στον τελικό του τουρνουά. Εκεί, θα αντιμετώπιζε το Georgetown του θρυλικού Patrick Ewing. Και ήταν ο πρωτοετής Michael Jordan αυτός που έμελλε να κρίνει τον Πρωταθλητή, αφού με δικό του σουτ από τα 4.5 μέτρα περίπου 18 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του τελικού οι “Tar Heels” πήραν τη νίκη με 63-62.

1 μαικλ
Την διετία που ακολούθησε 1982-1984 ο Jordan έγινε ένας από τους μεγαλύτερους σταρ του NCAA, έχοντας δύο συνεχόμενες παρουσίες στην καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος, ενώ την τελευταία του χρονιά 1983-84 αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης στο NCAA.
Στο ντραφτ του 1984 τρία ήταν τα ονόματα που ξεχώριζαν: Αυτά των Hakeem Olajuwon, Michael Jordan και Sam Bowie. Όλοι ήξεραν ότι στο Νο1 οι Houston Rockets θα επέλεγαν τον Olajuwon. Οι Blazers στο Νο2: Θα επέλεγαν τον εκρηκτικό Michael Jordan ή τον ύψους 2.16 μέτρων Sam Bowie; Προτίμησαν τον Bowie, αφήνοντας τον Jordan στους Bulls, που τον επέλεξαν αμέσως μετά, στο Νο3.

Έχοντας μόλις αναδειχθεί Ολυμπιονίκης με την ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς αγώνες του Los Angeles το 1984 όντας μάλιστα ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, o Jordan παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του στο ΝΒΑ από την ρούκι σεζόν του το 1984/1985. Στηριζόμενος στα απίστευτα αθλητικά του προσόντα έγινε αμέσως αντικείμενο λατρείας, ολοκληρώνοντας τη σεζόν του έχοντας 28.2 πόντους, 6.5 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ και 2.4 κλεψίματα μέσο όρο με 51.5% εντός πεδιάς και 84.5% στις βολές. Απολύτως λογικά, αναδείχθηκε Ρούκι της χρονιάς.

Μόλις στον τρίτο αγώνα της επόμενης σεζόν 1985/1986 ο 22χρονος γκαρντ έσπασε το αριστερό του πόδι. Τελικά, τον Μάρτιο του 1986 κατάφερε να επιστρέψει στην δράση, παρά τις αντιρρήσεις των Bulls. Αγωνίστηκε στους τελευταίους 15 αγώνες της Regular Season και βοήθησε το Chicago να αναδειχθεί 8ο στην Ανατολή και να μπει στα πλέι-οφ, παρά το γεγονός ότι είχε ρεκόρ 30-52 εκείνη την χρονιά. Εκεί, όμως, τους Bulls περίμεναν οι Celtics του Larry Bird, οι οποίοι και τους απέκλεισαν με sweep 3-0.

 

2 μαικλ
Σε ένα παιχνίδι που ο Larry Bird δήλωσε πως «σήμερα είδαμε τον Θεό μεταμορφωμένο σε Jordan», o “Air” έβαλε δύσκολα στους μετέπειτα Πρωταθλητές Celtics, σταματώντας στους 63 πόντους, επίδοση ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ για αγώνα στην Postseason. Ήταν απλώς ασταμάτητος εκείνο το βράδυ, πέφτοντας μαχόμενος έπειτα από 2 παρατάσεις με 135-131.

Η σεζόν 1986/1987 η τρίτη του στο ΝΒΑ ο Jordan έκανε μυθικά πράγματα, τελειώνοντας την σεζόν με 37.1 πόντους μέσο όρο καταφέρνοντας για πρώτη φορά στην καριέρα του να αναδειχθεί Πρώτος σκόρερ της Λίγκας αλλά και μέλος της κορυφαίας πεντάδας του ΝΒΑ. Την ίδια χρονιά, μάλιστα, αναδείχθηκε και νικητής στον διαγωνισμό καρφωμάτων στο All Star Game στο Σικάγο πηδώντας μάλιστα στο μυθικό κάρφωμά του από την γραμμή των βολών.

 

4 μαικλ
Την σεζόν 1987/1988 ο “MJ” κατάφερε να αναδειχθεί MVP της Regular Season, πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ με 35 πόντοι μέσο όρο, σουτάροντας με 53.5% εντός πεδιάς, πρώτος στα κλεψίματα 3.2 μέσο όρο, αλλά και Αμυντικός της χρονιάς, αφού μεταξύ άλλων είχε και 1.6 κοψίματα μέσο όρο. Tη σεζόν 1988/1989 να έχει 32.5 πόντους, 8 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 2.9 κλεψίματα μέσο όρο.
Ο Jordan είδε τους Detroit Pistons γνωστούς και ως Bad Boys να τρομοκρατούν τους Bulls στα πλέι-οφ του 1988, αποκλείοντάς τους στον δεύτερο γύρο με 4-1 νίκες.

Εφαρμόζοντας τους περίφημους “Jordan Rules” και ρίχνοντας μπασκετικό και όχι μόνο ξύλο, οι Pistons κατάφεραν τόσο το 1989, όσο και το 1990 να αποκλείσουν στους Τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας το Chicago, με 4-2 και 4-3 αντίστοιχα κατακτώντας και στην συνέχεια το Πρωτάθλημα.

Το περίφημο “The Shot” στον 5ο αγώνα του πρώτου γύρου των πλέι-οφ του 1989 κόντρα στους Cavaliers έδωσε την πρόκριση με 3-2 στο Chicago.
Την σεζόν 1990/1991 ο Jordan οδήγησε το Chicago στο Καλύτερο ρεκόρ στην Ανατολή 61-21, ενώ αναδείχθηκε και MVP της σεζόν. Οι Bulls έμοιαζαν πραγματικά ανίκητοι. Και αυτό ακριβώς ήταν, φτάνοντας διά περιπάτου στους Τελικούς του ΝΒΑ, αποκλείοντας κατά σειρά με 3-0 τους Knicks, 4-1 του Sixers και, στους Τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας, με sweep 4-0 τον κακό τους δαίμονα, τους Detroit Pistons.

Στους τελικούς του ΝΒΑ τον Jordan περίμενε ο Magic Johnson και οι Lakers, οι οποίοι και κέρδισαν τον πρώτο αγώνα στο Chicago με 93-91. Η συνέχεια όμως ανήκε στους Bulls, οι οποίοι κέρδισαν τα τέσσερα επόμενα παιχνίδια, κατακτώντας με 4-1 νίκες το πρώτο Πρωτάθλημα της Ιστορίας τους, με τον Jordan να αναδεικνύεται MVP των Τελικών, έχοντας 31.2 πόντους, 6.6 ριμπάουντ, 11.4 ασίστ, 2.8 κλεψίματα και 1.4 κοψίματα μέσο όρο. Ήταν πλέον γεγονός: Ο Jordan ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Την διετία που ακολούθησε 1992-1993 ο Jordan κατέκτησε άλλα δύο Πρωταθλήματα απέναντι στους Blazers και στους Sans και ισάριθμα βραβεία MVP των Τελικών, όντας πραγματικά ασταμάτητος. Το Three-Peat των Bulls ήταν γεγονός.

Το καλοκαίρι του 1993 ο λατρεμένος πατέρας του σούπερ-σταρ των Bulls, James Jordan, δολοφονήθηκε. Αποτέλεσμα ήταν τελικά ο “Air” να σοκάρει τον κόσμο του μπάσκετ ολόκληρο και όχι μόνο τον Οκτώβριο του 1993, ανακοινώνοντας την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, επειδή όπως δήλωσε είχε χάσει την όρεξή του για το μπάσκετ, παραδεχόμενος παράλληλα ότι η δολοφονία του πατέρα του τον είχε επηρεάσει. Το είχε αποφασίσει. Θα έπαιζε baseball.

O “Air” αρχικά υπέγραψε συμβόλαιο με τους Chicago White Sox, οι οποίοι όμως δεν τον κράτησαν στην πρώτη ομάδα τους, παρά τον έστειλαν στους Birmingham Barons στη Minor League. Ήταν ξεκάθαρο ωστόσο ότι δεν του ταίριαζε το baseball. Παρόλα αυτά, έμοιαζε διατεθειμένος να κυνηγήσει το όνειρό του στο baseball.

Στις 18 Μαρτίου του 1995, αποφάσισε να εκδώσει μία ανακοίνωση προς τα ΜΜΕ η οποία είχε μόνο έξι γράμματα που τα έλεγαν όλα όμως «i’m back»». Ήταν γεγονός. Ο Jordan επέστρεφε στο λατρεμένο του άθλημα.

Εμφανώς σκουριασμένος από την αποχή και με το Νο45 στην πλάτη αυτήν την φορά αφού τον Νοέμβριο του 1994 οι Bulls απέσυραν την φανέλα του ο “Air” πάτησε ξανά στα παρκέ του ΝΒΑ. Όχι όμως αρκετά καλός για να οδηγήσει τους Bulls στην υπέρβαση κι ας φόρεσε ξανά το αγαπημένο του Νο 23, αφού οι “Ταύροι” αποκλείστηκαν στον δεύτερο γύρο των πλέι-οφ της σεζόν 1994/95 από τους Orlando Magic με 4-2 νίκες.

Η σεζόν 1995/96 θα αποδεικνυόταν ονειρεμένη για τον Jordan και τους Μπούλς.Με αποτέλεσμα η καλύτερη ομάδα στην ιστορία του ΝΒΑ μέχρι στιγμής, να κλείνουν την Regular Season με ρεκόρ 72-10 το καλύτερο στην ιστορία του ΝΒΑ μέχρι και σήμερα, με τον Jordan να αναδεικνύεται MVP και Πρώτος σκόρερ της Λίγκας. Στα πλέι-οφ δε, οι Bulls γνώρισαν συνολικά μόλις 3 ήττες ,κατακτώντας το Πρωτάθλημα με 4-2 νίκες επί των Seattle Supersonics με τον Jordan να αναδεικνύεται MVP των Τελικών.

Έναν χρόνο αργότερα 1996/97,το Chicago είχε πάλι το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ 69-13, ο Jordan αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της Λίγκας,και τελικά οι Bulls κατέκτησαν και δεύτερο σερί Πρωτάθλημα, επικρατώντας με 4-2 των Jazz στους Τελικούς, με τον “Αέρινο” να αναδεικνύεται MVP των Τελικών για πέμπτη φορά στην καριέρα του.

Την σεζόν 1997/98 ο 34χρονος πλέον Jordan παρέμενε πιο πεινασμένος από κάθε άλλο. Και το απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο με την ανάδειξή του σε MVP της Regular Season για 5η φορά στην καριέρα του. Στα πλέι-οφ, μάλιστα, έκανε μία πραγματική κατάθεση ψυχής, οδηγώντας τους Bulls στην κατάκτηση του 6ου Πρωταθλήματος της Ιστορίας τους παίζοντας για πρώτη φορά στην καριέρα του με μειονέκτημα έδρας στους Τελικούς με 4-2 νίκες κόντρα στους Jazz.

 

Και το έκανε με έναν τρόπο βγαλμένο από ταινία, σημειώνοντας το νικητήριο καλάθι στον 6ο Τελικό μέσα στην Utah. Ήταν το τέλειο φινάλε για το Τοτέμ των Bulls, ο οποίος τον Ιανουάριου του 1999 λίγο μετά τη λήξη του Lockout της περιόδου 1998-1999 θα ανακοίνωνε και επίσημα την αποχώρησή του από τα παρκέ για δεύτερη φορά.

Δύο χρόνια. Τόσο άντεξε μακριά από τα γήπεδα ο Jordan πριν ανακοινώσει τον Σεπτέμβριο του 2001 ότι επιστρέφει ξανά στην ενεργό δράση δεύτερη φορά για χάρη των Washington Wizards, των οποίων ήταν πλέον o μεγαλομέτοχος.
Ο Jordan έμελε να παίξει για δύο σεζόν ακόμα με την φανέλα των Wizards στο ΝΒΑ 2001-2003, έχοντας σε αυτό το διάστημα 21.2 πόντους, 5.9 ριμπάουντ, 4.4 ασίστ και 1.5 κλεψίματα μέσο όρο σε 36.1 λεπτά συμμετοχής, παίζοντας σε 60 αγώνες την σεζόν 2001/02 και σε 82 αγώνες την σεζόν 2002/03, καταφέρνοντας και τις δύο χρονιές να γίνει All Star.

Μέχρι και τον τελευταίο του αγώνα, ο οποίος διεξήχθη στις 16 Απριλίου 2003 στην Philadelphia, με τους Sixers να κερδίζουν τους Wizards με 107-87 και τον Jordan να γνωρίζει την αποθέωσή όταν αποχώρησε από τα παρκέ για τρίτη και τελευταία φορά σε ηλικία 40 ετών.

Ήταν το οριστικό τέλος μιας μαγικής και μυθώδης καριέρας του. Που τον είδε να κατακτά 6 Πρωταθλήματα ΝΒΑ, όλα με τους Chicago Bulls,6 βραβεία MVP στους τελικούς του ΝΒΑ, 5 βραβεία MVP της Regular Season ,3 βραβεία MVP του All Star Game, ένα βραβείο αμυντικού της χρονιάς, 10 τίτλους πρώτου σκόρερ στην κανονική περίοδο εκ των οποίων, 6 συνεχόμενες χρονιές ,3 πρώτους τίτλους στα κλεψίματα, και 2 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια το 1984 και με την ονειρεμένη και αυθεντική Dream Team στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.
Μάικλ Τζόρνταν σε ευχαριστούμε για τις φαντασμαγορικές εμφανίσεις και αναμνήσεις που μας πρόσφερες όλα αυτά τα χρόνια.

 {source}
<iframe width=»640″ height=»360″ src=»https://www.youtube.com/embed/uB5Pt_8cr6Y» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}