Του Βασίλη Διαμαντάκη
Το πρωινό της 17ης Απριλίου του 2012 ο Δημήτρης Μητροπάνος μεταφέρεται αμέσως στο νοσοκομείο Υγεία με οξύ διαρροϊκό σύνδρομο και εμετούς. Τίποτα δεν δείχνει το τι θα επακολουθούσε στη συνέχεια της ημέρας. Εκεί εντελώς ξαφνικά και απροσδόκητα παθαίνει πνευμονικό οίδημα και μεταφέρεται επειγόντως στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου και αφήνει την τελευταία του πνοή λίγες ώρες αργότερα στις 11:00, περνώντας οριστικά στο πάνθεον των αθάνατων του λαϊκού τραγουδιού μας στα 64 του μόλις χρόνια.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948 στο χωριό Μονή στα Τρίκαλα. Μεγαλώνει ουσιαστικά χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνωρίζει στα 30 του μόλις χρόνια. Μέχρι τα 16 του νομίζει πως έχει σκοτωθεί στον εμφύλιο πόλεμο, όταν έρχεται ένα γράμμα στο σπίτι τους, το οποίο γράφει πως ζει στη Ρουμανία.
Από μικρός δουλεύει τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τη μητέρα του και τη μεγαλύτερη αδελφή του. Μετά την τρίτη Γυμνασίου το 1964 κατεβαίνει στην Αθήνα για να ζήσει με το θείο του. Αυτόν που θεωρούσε πάντα ως πατέρα του, όπως δήλωνε περίτρανα σε όλες τις συνεντεύξεις του. Το μεγάλο του πάθος όμως από πιτσιρικάς είναι το τραγούδι. Προτού τελειώσει το Γυμνάσιο αρχίζει να κάνει δειλά δειλά τις πρώτες του εμφανίσεις ως τραγουδιστής στα ταβερνάκια της εποχής τα Σάββατα.
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνωρίζει σε μία συγκέντρωση του θείου του, στην οποία είχε τραγουδήσει ο Σερ, επισκέπτεται τη δισκογραφική εταιρία Κολούμπια. Εκεί ο μεγάλος ιδιοκτήτης και πρόεδρος Τάκης Λαμπρόπουλος του συστήνει τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα στον οποίο θα κάνει την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στα «Ξημερώματα».
Ο Μητροπάνος τον Ζαμπέτα θα τον μνημονεύει ως το μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πνευματικό πατέρα του μέχρι το τέλος της ζωής του. Όπως είχε δηλώσει κατά καιρούς στις περισσότερες συνεντεύξεις του «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα».
Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται τυχαία για πρώτη φόρα με το μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος τον παίρνει μαζί με τον Γρηγόρη στο κατάμεστο θέατρο «Ακροπόλ». Ο Μπιθικώτσης ξεκινάει και ερμηνεύει αλλά έπειτα από λίγα λεπτά αισθάνεται αδιαθεσία και εγκαταλείπει οριστικά τη σκηνή. Ο Θεοδωράκης, αν και φανερά τρακαρισμένος, δεν πτοείται από αυτήν την εξέλιξη και κάνει νόημα να του φωνάξουν να έρθει ο μικρός Μητροπάνος, όπως τον έλεγε. Αν και μόλις 18 χρόνων τον βγάζει ασπροπρόσωπο με τη γλυκύτατη φωνή του, ερμηνεύοντας τα θεϊκά Ρωμιοσύνη και Άξιον Εστί, αφήνοντας άναυδους τόσο τον Μίκη όσο και όλους τους θεατές.
Το 1967 ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο του, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του πρώτου τραγουδιού του «Χαμένη Πασχαλιά», το οποίο όμως λογοκρίνεται από τη δικτατορία και δεν κυκλοφορεί ποτέ.
Το 1972 είναι χρονιά-σταθμός για τον Μητροπάνο. Ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν το δίσκο «Άγιος Φεβρουάριος», με ερμηνευτή τον ίδιο, σηματοδοτώντας μια καινούργια αρχή στην ελληνική μουσική. Ακολουθούν οι δίσκοι «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα μεγάλης καθολικής αναγνώρισης στην ελληνική κοινωνία τότε.
Στη δεκαετία του 1980 ο Μητροπάνος συνεργάζεται με τους μεγαλύτερους συνθέτες του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Λάκης Παπαδόπουλος, Μάριος Τόκας, Σπύρος Παπαβασιλείου, Τάκης Μουσαφίρης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιάννης Σπανός. Προς τα τέλη της όμως η καριέρα του αρχίζει και παρουσιάζει μια μικρή κάμψη.
Ο πάντα διορατικός πρόεδρος και ιδιοκτήτης της «Μίνως» Μάκης Μάτσας, που έχει ξεχωρίσει τον Μητροπάνο για τα φωνητικά προσόντα του από πολύ νωρίς στην καριέρα του, τον πείθει να υπογράψει συμβόλαιο με την εταιρεία του. Ο Μητροπάνος κυκλοφορεί τον πρώτο δίσκο του, το 1991 ο οποίος όμως δεν έχει τις ανανενόμενες πωλήσεις.
Ο Μάτσας, σίγουρος όπως πάντα με τις επιλογές των τραγουδιστών-ριών που φέρνει είναι απόλυτος, για τον Δημήτρη. Τον Απρίλιο του 1992 ο δίσκος «Σ΄ αναζητώ στη Σαλονίκη» με τα 10 τραγούδια του Κύπριου Μάριου Τόκα τον εκτινάσσει στην απόλυτη κορυφή. Ο δίσκος κάνει ρεκόρ πωλήσεων ξεπερνώντας τα 160.000 αντίτυπα και η Ελλάδα από άκρη σε άκρη λικνίζεται στους ρυθμούς του «Σ΄ αναζητώ στη Σαλονίκη», που γίνεται ο νέος ύμνος της συμπρωτεύουσας.
Εν μια νυκτί ο Δημήτρης Μητροπάνος βαφτίζεται από τον ίδιο τον Μάτσα, ως ο εθνικός μας τραγουδιστής. Είναι το ξεκίνημα της δεύτερης καριέρας του από το 1992-2012.Τα υπόλοιπα για τα επόμενα χρόνια περνούν στην ιστορία. Έχοντας ήδη ένα γάμο από το μακρινό παρελθόν, η προσωπική ζωή του αλλάζει ολοκληρωτικά με τη γνωριμία του με τη Βένια την ίδια χρονιά, το 1992. Εκείνος φρέσκος στην εταιρεία, εκείνη η υπεύθυνη των δημοσίων σχέσεων της Μίνως, θα μείνουν μαζί για είκοσι ολόκληρα χρόνια αποκτώντας και δυο κόρες, μέχρι να τους χωρίσει ο ξαφνικός θάνατος του Δημήτρη το 2012.
Η αναμενόμενη συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο στο δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα» το 1997 τον εκτοξεύει σε δυσθεώρητα ύψη πια, με τις πωλήσεις του δίσκου του να ξεπερνάνε τα 200.000 αντίτυπα. Το τραγούδι «Ρόζα» γίνεται το ζειμπέκικο-κατατεθέν της δεκαετίας του 1990 στη νυχτερινή ζωή της χώρας.
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στον ίδιο μουσικό δρόμο από το 1995 μέχρι και τις αρχές του 2000. Ο δίσκος «Στη Διαπασών», ο οποίος περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα, είναι από τους καλύτερούς του αυτήν τη δεκαετία. Από τα τραγούδια του ξεχωρίζει «Η εκδρομή» του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφεται για την επιστροφή του στη δισκογραφία ύστερα από ένα αρκετό μεγάλο διάστημα απουσίας μετά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που είχε με το ένα από τα δυο νεφρά του εκείνο το διάστημα.
Τον Ιούνιο του 2012 κυκλοφορεί το άλμπουμ-αφιέρωμα στο συνθέτη Μάριο Τόκα με τίτλο «Ήλιος Κόκκινος», στο οποίο συμμετέχει μεταξύ άλλων ο Μητροπάνος με τρία τραγούδια: «Της μοναξιάς οι σκλάβοι», «Γράψε μου κάτι», «Υπάρχουν κάτι μελωδίες». Αυτά τα τραγούδια σε μουσική του Τόκα είναι και τα τρία τελευταία που ηχογράφησε ο Δημήτρης στο στούντιο της Μίνως και μάλιστα λίγες μέρες πριν το εντελώς ξαφνικό χαμό του.
Η κηδεία του, μνημειώδης και μεγαλοπρεπής, τελείται στις 19 Απριλίου του 2012 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, ενώ η σορός του βρίσκεται ήδη από νωρίς το πρωί στο παρεκκλήσι του νεκροταφείου. Χιλιάδες λαού από ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού είναι εκεί για να αποτίσουν τον ελάχιστο φόρο τιμής στον εθνικό μας τραγουδιστή και να τον κατευοδώσουν στην τελευταία κατοικία του. Η ορχήστρα του μαγαζιού τον συνοδεύει και μια λαοθάλασσα από μικρούς και μεγάλους τραγουδά δυνατά τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ανυπέρβλητης καριέρας του.
Δημήτρη Μητροπάνο, σε ευχαριστούμε από ψυχής για όλα για αυτά που μας πρόσφερες μέσα από τη μαγική φωνή σου, σε αυτό το υπέροχο μουσικό ταξίδι των 46 χρόνων της πορείας σου.
{source}
<iframe width=»560″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/thDYY4gybiw» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
