ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 11 Μαΐου
Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος, υπεύθυνος Μarketing «Εκδοτικός Οίκος Historical Quest» (https://www.historical-quest.com).
11 Μαΐου 330
Ο Κωνσταντίνος Α΄ εγκαινιάζει τη νέα πόλη που έχτισε πάνω στο Βυζάντιο και την ονομάζει Νέα Ρώμη. Η πόλη, όμως, θα μείνει στην ιστορία με το όνομα Κωνσταντινούπολη.
11 Μαΐου 1745
Κατά τον Πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής, οι γαλλικές δυνάμεις νικούν το στρατό Άγγλων, Ολλανδών και Αννόβερου στη μάχη του Φοντενουά.
11 Μαΐου 1771
Γεννήθηκε η Λασκαρίνα «Μπουμπουλίνα» Πινότση (11 Μαΐου 1771 – 22 Μαΐου 1825), Ελληνίδα ηρωίδα της Ελληνικής Επανάσταση του 1821. Παντρεύτηκε δυο φορές, στην ηλικία των δεκαεπτά με τον Σπετσιώτη Δημήτριο Γιάννουζα και στην ηλικία των τριάντα ετών με τον Σπετσιώτη πλοιοκτήτη και πλοίαρχο Δημήτριο Μπούμπουλη. Και οι δυο σκοτώθηκαν από Αλγερινούς πειρατές.
Της άφησαν, ωστόσο, μια τεράστια περιουσία, την οποία ξόδεψε εξ ολοκλήρου για να αγοράσει καράβια και εξοπλισμό για την Ελληνική Επανάσταση. Για τη ναυπήγηση του Αγαμέμνονα καταγγέλθηκε στην Υψηλή Πύλη ότι ναυπήγησε κρυφά πολεμικό πλοίο, αλλά η Μπουμπουλίνα κατάφερε να ολοκληρώσει την κατασκευή του δωροδοκώντας τον απεσταλμένο Τούρκο επιθεωρητή στις Σπέτσες και πετυχαίνοντας την εξορία αυτών που την κατήγγειλαν.
Είχε αναλάβει να αρματώνει, να συντηρεί και να πληρώνει τον στρατό αυτό μόνη της όπως έκανε και με τα πλοία της και τα πληρώματά τους, κάτι που συνεχίστηκε επί σειρά ετών και την έκανε να ξοδέψει πολλά χρήματα για να καταφέρει να περικυκλώσει τα τουρκικά οχυρά, το Ναύπλιο και την Τρίπολη. Έτσι τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε ξοδέψει όλη της την περιουσία.
Κατά την διάρκεια μιας πάρα πολύ μεγάλης λογομαχίας, με την οικογένεια των Κουτσαίων, o Ιωάννης Κούτσης πυροβολεί την Μπουμπουλίνα, το βόλι την πετυχαίνει στο μέτωπο και την αφήνει αμέσως νεκρή. Έτσι η Μπουμπουλίνα, που αφιέρωσε όλη της τη ζωή για την απελευθέρωση του έθνους της, σκοτώθηκε άδοξα σε μια συμπλοκή. Οι Ρώσοι μετά τον θάνατό της, της απένειμαν τον τίτλο της «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.
11 Μαΐου 1857
Ινδική εξέγερση του 1857: οι Ινδοί επαναστάτες καταλαμβάνουν το Δελχί από τους Βρετανούς.
11 Μαΐου 1891
Κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Ιαπωνία, ο διάδοχος του θρόνου της Ρωσίας, μετέπειτα τσάρος Νικόλαος Β’, δέχεται επίθεση από Ιάπωνα αστυνομικό. Τον σώζει ο πρίγκιπας της Ελλάδας, Γεώργιος. Ο Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας (18 Μαΐου 1868 – 17 Ιουλίου 1918) υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της Ρωσίας, Βασιλιάς της Πολωνίας και Μεγάλος Δούκας της Φινλανδίας. Κυβέρνησε από το 1894 μέχρι τη αναγκαστική παραίτησή του από τον θρόνο το 1917. Ο Νικόλαος Β΄αποδείχθηκε ανίκανος να διαχειριστεί μια χώρα που βρισκόταν σε πολιτική αναταραχή καθώς και να διοικήσει τον στρατό της στη διάρκεια του A΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η περίοδος της διακυβέρνησης του τελείωσε με την έναρξη της Ρωσικής Επανάστασης το 1917, οπότε και δολοφονήθηκε τόσο αυτός όσο και τα υπόλοιπα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας από τους Μπολσεβίκους, παρόλο ότι είχε προηγουμένως παραιτηθεί. Ο Πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας και της Δανίας (24 Ιουνίου 1869 – 25 Νοεμβρίου 1957) ήταν πρίγκιπας της Ελλάδας και της Δανίας, Ύπατος Αρμοστής της Κρητικής Πολιτείας από το 1898 έως το 1906. Ήταν δευτερότοκος γιος του βασιλιά Γεωργίου Α΄ της Ελλάδας και της Μεγάλης Δούκισσας Όλγας Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας. Υπήρξε ο μοναδικός στην παγκόσμια ιστορία αξιωματούχος που έφερε ταυτόχρονα το βαθμό του ναυάρχου τριών στόλων, της Ρωσίας, της Ελλάδας και της Δανίας.Το 1897 ο Πρίγκιπας Γεώργιος ήταν διοικητής του ελληνικού τορπιλικού στόλου με τον οποίο και συμμετείχε στον αποκλεισμό της Κρήτης, κατ’ εντολή της ελληνικής κυβέρνησης του Θ. Δηλιγιάννη.
Ορίστηκε Ύπατος Αρμοστής της Κρητικής Πολιτείας, κατόπιν παρότρυνσης της Ρωσίας. Εξέδωσε σύνταγμα, και όρισε Συμβούλιο του Ηγεμόνα (δηλαδή κυβέρνηση) από τους Κρητικούς αρχηγούς. Το 1899 οργάνωσε την Κρητική Χωροφυλακή. Οι απόψεις του πάνω στο κρητικό ζήτημα τον έφεραν σε σύγκρουση με τον πολιτικό και πρωταγωνιστή της επανάστασης Ελευθέριο Βενιζέλο αλλά και με μεγάλο μέρος του λαού της Κρήτης. Η σύγκρουση κορυφώθηκε με την επανάσταση του Θερίσου το 1905, κατά την οποία η Κρητική Χωροφυλακή του έμεινε πιστή, αλλά χρειάστηκε να ζητήσει και την στρατιωτική συνδρομή των ξένων δυνάμεων. Για την αντιμετώπιση της κρίσης οι Μεγάλες Δυνάμεις έστειλαν στην Κρήτη ειδική εξεταστική επιτροπή. Ο Γεώργιος θεωρώντας πως μ’ αυτήν τους την ενέργεια οι Δυνάμεις τον έθιγαν προσωπικά παραιτήθηκε του αξιώματός του τον Σεπτέμβριο του 1906. Μετά την άφιξη του αντικαταστάτη του, Αλέξανδρου Ζαΐμη, αναχώρησε για την Αθήνα.
Το επόμενο χρόνο η Κρητική Συνέλευση ανακήρυξε την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε επίσημα το 1913. Το 1907 νυμφεύθηκε την Πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη, κόρη του πρίγκιπα Ρολάνδου Βοναπάρτη. Μετά την επανάσταση στο Γουδί το 1909 ο πρίγκιπας Γεώργιος εγκαταστάθηκε στη Γαλλία χωρίς να πάψει να επισκέπτεται τακτικά την Ελλάδα.
