ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 18 Δεκεμβρίου
Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος, υπεύθυνος Μarketing «Εκδοτικός Οίκος Historical Quest» (https://www.historical-quest.com/)
18 Δεκεμβρίου 218 π.Χ.
Β΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος: οι καρχηδονιακές δυνάμεις του Αννίβα νικούν αυτές της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στη μάχη του ποταμού Τρεβία
18 Δεκεμβρίου 1737
Πεθαίνει ο Ιταλός κατασκευαστής βιολιών Αντόνιο Στραντιβάρι. Ο Αντόνιο Στραντιβάρι γεννήθηκε το 1644, έζησε στην Κρεμόνα και έφτιαχνε μουσικά όργανα ώς την ημέρα του θανάτου του, το 1737. Ήταν ο δικός του σχεδιασμός που έδωσε στο βιολί τη γεωμετρική μορφή που όλοι γνωρίζουμε. Ένα κουτί σε σχήμα 8, με δύο κατοπτρικές εγκοπές σαν καλλιγραφικό f στην όψη. Εκτός από βιολιά, ο Στραντιβάρι έφτιαχνε και άρπες, βιόλες, τσέλα και κιθάρες. Από το σύνολο των περίπου 1.100 οργάνων που κατασκεύασε υπάρχουν ακόμη τα 650
18 Δεκεμβρίου 1829
Πεθαίνει ο Γάλλος φυσιοδίφης Ζαν Μπατίστ Λαμάρκ. Αν και αρχικά προοριζόταν να ακολουθήσει ιερατική καριέρα, κατατάχθηκε στο γαλλικό στρατό και σπούδασε ιατρική στο Παρίσι. Ο Λαμάρκ ήταν ένα πρότυπο του homo universalis, καθώς ασχολήθηκε με πολλούς τομείς των επιστημών, ωστόσο έμεινε στην ιστορία για τις πρωτοποριακές μελέτες του στον τομέα της βοτανικής και της ζωολογίας, ιδίως δε για τη θεωρία του περί της εξέλιξης των ειδών. Στον τομέα της βοτανολογίας συνεργάστηκε με τον Μπερνάρ ντε Σισιέ και εξέδωσε το 1778 το τρίτομο έργο «Γαλλική Χλωρίδα». Στο έργο του αυτό παρουσίασε ένα σύστημα αναγνώρισης και κατάταξης των φυτών, με το οποίο συμπλήρωσε και βελτίωσε την ταξινόμηση του Λινναίου. Χάρη στο έργο του αυτό, ο Λαμάρκ αναγνωρίστηκε από την επιστημονική κοινότητα της εποχής και διορίστηκε βασιλικός βοτανολόγος της Ακαδημίας Επιστημών. Το 1788 έγινε καθηγητής της βοτανικής και από το 1793 ώς το 1818 καθηγητής της ζωολογίας. Και στον τομέα της ζωολογίας, ο Λαμάρκ δημιούργησε ένα σύστημα κατάταξης και αναγνώρισης των ζώων, το οποίο με κάποιες τροποποιήσεις ισχύει ώς τις μέρες μας. Στο μνημειώδες έργο του «Φυσική Ιστορία των Ασπόνδυλων Ζώων» (1815-1822), διέκρινε για πρώτη φορά τα ζώα σε ασπόνδυλα και σπονδυλωτά. Ήταν επίσης ο πρώτος επιστήμονας που χρησιμοποίησε τον όρο βιολογία. Καταπολεμήθηκε έντονα από τους εκκλησιαστικούς κύκλους της εποχής, καθώς αντίθετα με την κρατούσα άποψη υποστήριξε ότι τα είδη δεν είναι αμετάβλητα, αλλά ότι με την πάροδο του χρόνου η απλούστερη μορφή εξελίσσεται σε πολυπλοκότερη. Τα είδη κατά τον Λαμάρκ εξελίσσονται με βάση δύο νόμους: το νόμο της χρήσης και της αχρησίας, σύμφωνα με τον οποίο ένα όργανο δυναμώνει και τελειοποιείται αν χρησιμοποιείται συχνά και το νόμο της κληρονομικότητας των επίκτητων χαρακτηριστικών, με βάση δηλαδή την άμεση επίδραση του περιβάλλοντος. Η θεωρία του αυτή πήρε το όνομά του και ονομάστηκε λαμαρκισμός. Τις θέσεις του αυτές ο Λαμάρκ τις ανέπτυξε στο έργο του «Ζωολογική φιλοσοφία» (1809). Παρότι αρκετές από τις θέσεις του σήμερα δεν έχουν επιστημονική ισχύ, ήταν ο πρώτος που απαρνήθηκε και αμφισβήτησε την κρατούσα και μακραίωνη άποψη ότι η δημιουργία των ζώντων οργανισμών στη Γη ήταν αποτέλεσμα θεϊκής προέλευσης. Η θεωρία του Λαμάρκ αποτελεί προάγγελο εκείνης του Δαρβίνου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έχασε την όρασή του και αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες ώς το θάνατό του
18 Δεκεμβρίου 1913
Γεννιέται ο Βίλι Μπραντ, ψευδώνυμο του Χέρμπερτ Ερνστ Καρλ Φραμ. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια. Από τα μαθητικά του χρόνια σε ηλικία 17 ετών εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό κίνημα και έγινε μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD). Ξεκίνησε να φοιτά στο Πανεπιστήμιο, αλλά η άνοδος του Χίτλερ εκείνη την περίοδο τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη χώρα και να μεταναστεύσει στη Νορβηγία. Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του έλαβε τη νορβηγική υπηκοότητα και εργάστηκε ως δημοσιογράφος υιοθετώντας το ψευδώνυμο Μπραντ. Με την εισβολή και κατάληψη της Νορβηγίας από τους ναζί μετεγκαταστάθηκε στη Σουηδία, όπου διέμεινε ώς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συνεχίζοντας τον αντιναζιστικό αγώνα. Επέστρεψε με τη νορβηγική υπηκοότητα στη Γερμανία και κάλυψε ως δημοσιογράφος τη Δίκη της Νιρεμβέργης. Το 1948 ανέλαβε το τμήμα δημοσίων σχέσεων του SPD στο Βερολίνο. Παράλληλα την ίδια περίοδο ανέκτησε τη γερμανική υπηκοότητά του και εκπροσώπησε το Δυτικό Βερολίνο στη Βουλή της νεοσύστατης τότε Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Για μία δεκαετία (1957-1966) διετέλεσε δήμαρχος της πόλης του Βερολίνου και έγινε ευρέως γνωστός για τη στάση που τήρησε σχετικά με το ιδιόμορφο καθεστώς της διχασμένης πόλης. Το 1961 αναδείχθηκε στην ηγεσία του SPD και το 1966 έγινε αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών. Το 1969 εξελέγη ομοσπονδιακός καγκελάριος, σχηματίζοντας κυβέρνηση συνασπισμού με το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FPD). Ήταν η πρώτη φορά που το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα σχημάτιζε κυβέρνηση στην Ομοσπονδιακή Γερμανία. Από τη θέση του καγκελάριου ο Μπραντ εργάστηκε ακατάπαυστα για τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου και κυρίως την ομαλοποίηση των σχέσεων με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στο πλαίσιο της Οστπολιτίκ (της ανατολικής πολιτικής δηλαδή που στηριζόταν στη φιλική προσέγγιση προς την Ανατολική Ευρώπη, όπου κυριαρχούσαν τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού). Ήταν επίσης, ένθερμος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ενοποίησης, συμβάλλοντας στην είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας στην τότε ΕΟΚ. Η αποκάλυψη της ύπαρξης ενός κατασκοπικού δικτύου το 1974, στο οποίο εμπλέκονταν και μέλη του SPD, ανάγκασε τον Μπραντ να παραιτηθεί από τη θέση του καγκελάριου. Το 1976 εκλέχθηκε πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Το 1979, ως εκλεγμένος βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τέθηκε επικεφαλής της Επιτροπής για τη Διεθνή Ανάπτυξη που έμεινε γνωστή ως Επιτροπή Μπραντ. Συνέγραψε αρκετά βιβλία, στα οποία εξέθεσε τις πολιτικές του απόψεις. Το 1971 του απενεμήθη το Νόμπελ Ειρήνης. Πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1992
18 Δεκεμβρίου 1916
Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος: λήξη της Μάχης του Βερντέν. Ήττα των γερμανικών δυνάμεων υπό τη διοίκηση του Erich von Falkenhayn από τους Γάλλους. Γερμανία: 337.000 νεκροί και τραυματίες. Γαλλία: 378.000 νεκροί και τραυματίες
18 Δεκεμβρίου 1939
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Μάχη του Heligoland Bight. Λαμβάνει μέρος η πρώτη μεγάλη εύρους αερομαχία. Η βρετανική αεροπορία επιτέθηκε μ’ ένα μεγάλο αριθμό αεροπορικών επιδρομών στα λιμάνια του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού με στόχο να εμποδίσει τη δράση των γερμανικών πλοίων στον Ατλαντικό Ωκεανό
