ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 2 Νοεμβρίου
Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος, υπεύθυνος Μarketing «Εκδοτικός Οίκος Historical Quest» (https://www.historical-quest.com/)
2 Νοεμβρίου 1893
Γεννιέται ο Μπατίστα Πινινφαρίνα (1893 – 1966), Ιταλός αυτοδίδακτος σχεδιαστής αυτοκινήτων,
από τους σημαντικότερους δημιουργούς στον τομέα του.
Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με πολλά από τα γνωστότερα σπορ αυτοκίνητα που έχουν κυκλοφορήσει,
καθώς και με την ομώνυμη φίρμα σχεδίασης οχημάτων, που ο ίδιος ίδρυσε
2 Νοεμβρίου 1930
Ο Χαϊλέ Σελασιέ Α΄ στέφεται αυτοκράτορας της Αιθιοπίας.
Υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της Αιθιοπίας.
Εκδιώχθηκε από τους Ιταλούς του Μουσολίνι μετά την κατάκτηση της Αιθιοπίας τον Μάιο του 1936.
Toν επόμενο μήνα, εκφώνησε από το βήμα της συνέλευσης της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη τον ιστορικό λόγο του
ενάντια στην αποικιοκρατία, την επιθετικότητα των Ιταλών και την εγκληματική χρήση χημικών όπλων
πάνω στον άμαχο πληθυσμό από τους εισβολείς.
Τον Ιανουάριο του 1941 ηγήθηκε των συμμαχικών δυνάμεων που εισέβαλαν στην Αιθιοπία
και στις 5 Μαΐου του ίδιου χρόνιου εισήλθε στην πρωτεύουσα, θέτοντας τέλος στην ιταλική φασιστική κατοχή της χώρας του.
Η αρχική στάση του έναντι των Ιταλών τον ανέδειξε σε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης
2 Νοεμβρίου 1950
Πεθαίνει ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο (1856 – 1950),
Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1925.
«Δεν ξέρω αν γεννήθηκα τρελός ή ελαφρόμυαλος, η αλήθεια είναι ότι η βασιλεία μου δεν ήταν του κόσμου τούτου.
Ένιωθα απόλυτα κύριος και αυτεξούσιος μόνο στο βασίλειο της φαντασίας μου
και μόνο κοντά στους μεγάλους νεκρούς γνώρισα αληθινή φιλική ατμόσφαιρα».
Έτσι είπε κάποτε αυτοχαρακτηριζόμενος ο μεγάλος Ιρλανδός που η γενιά του κρατούσε από τον Μακντόφ,
όπως πίστευε, το γνωστό σεξπιρικό ήρωα του Μάκβεθ.
Μαζί με την Μπεατρίς και τον Σίντνεϊ Γουέμπ ίδρυσε το 1884 τη Φαβιανή Εταιρεία.
Ήταν μια κίνηση διανοούμενων για την έρευνα, συζήτηση κι έκδοση σοσιαλιστικών ιδεών.
Το όνομά της το πήρε από το Ρωμαίο στρατηγό Κουίντο Φάβιο Μάξιμο, που έμεινε στην ιστορία ως ο «Αναβάλλων» (Cunctator),
επιλέγοντας μια τακτική φθοράς από μια στάση αντιπαράθεσης εναντίον του Αννίβα.
Η Φαβιανή Εταιρεία θα παίξει αργότερα καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση της Οικονομικής Σχολής του Λονδίνου και του Εργατικού Κόμματος.
Αφιερώθηκε στον αγώνα της μεταμόρφωσης της Βρετανίας σε σοσιαλιστικό κράτος,
όχι μέσω επανάστασης, αλλά μέσα από συστηματική πρόοδο και νομοθεσία, που εγκαθιδρύεται με την πειθώ και τη συστηματική εκπαίδευση
2 Νοεμβρίου 1960
Πεθαίνει ο Δημήτρης Μητρόπουλος (1896-1960), Έλληνας διευθυντής ορχήστρας, πιανίστας και συνθέτης
που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Δημήτρης Μητρόπουλος ήταν μοναδικός μαέστρος και άξιος συνθέτης.
Υπό την πρώτη του ιδιότητα γνώρισε διεθνή φήμη κατακτώντας, μάλιστα τη διεύθυνση της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης,
θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1958, για να παραμείνει σ’ αυτήν ως μαέστρος.
Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται περίπου 40 έργα, μεταξύ των οποίων μια όπερα (Αδελφή Βεατρίκη),
μουσική για ορχήστρα, μουσική δωματίου, έργα για πιάνο, για φωνή κ.ά.
Ορισμένα από τα έργα που συνέθεσε θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά και αποτελούν σταθμό στη σύγχρονη ελληνική μουσική.
Ο θάνατός του απασχόλησε το διεθνή Τύπο με εκτεταμένα άρθρα.
Η σποδός του μαέστρου μεταφέρθηκε με αεροσκάφος της Βασιλικής Αεροπορίας από το Μιλάνο.
Στο αεροδρόμιο ήταν παρατεταγμένη η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, εκπρόσωποι από το χώρο της τέχνης και πλήθος κόσμου.
Το κιβώτιο με την τέφρα καλύφθηκε με τη σημαία της Ελλάδας και μεταφέρθηκε με πομπή στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού,
όπου πραγματοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση στη μνήμη του.
Το 1996 εορτάστηκαν, με εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο, τα 100 χρόνια από τη γέννησή του.
Η επέτειος ετέθη υπό την αιγίδα της UNESCO, για να αποδοθεί η τιμή που αρμόζει σε έναν διεθνή καλλιτέχνη
2 Νοεμβρίου 2000
Κλείνει το ιστορικό στάδιο του Ουέμπλεϊ, στο Λονδίνο.
Το 1880, το πάρκο του Ουέμπλεϊ είχε γήπεδα ποδοσφαίρου και κρίκετ, στίβο,
σιντριβάνια, τεχνητούς καταρράκτες, πεζόδρομους και πολλούς κήπους.
Το 1889, ο πρόεδρος του μητροπολιτικού σιδηροδρόμου, σερ Έντουαρντ Γουάτκιν, αποφάσισε να κατασκευάσει έναν πύργο 350 μέτρων.
Επιθυμούσε την κατασκευή ενός πύργου παρόμοιου με τον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι, αλλά με μεγαλύτερο ύψος και ομορφότερο.
Λόγω όμως ξαφνικής έλλειψης χρημάτων, το σχέδιο εγκαταλείφθηκε, αφού ο πύργος είχε φτάσει το ύψος των 61 μέτρων.
Το κτίσμα αποτελούσε αξιοθέατο έως το 1907, οπότε και κατεδαφίστηκε.
Το 1918 σχεδιάστηκε από την κυβέρνηση να κατασκευαστεί ένας εκθεσιακός χώρος, ο οποίος θα περιλάμβανε ένα στάδιο στο κέντρο του.
Το Ουέμπλεϊ επιλέχθηκε σαν η καταλληλότερη τοποθεσία. Ο εκθεσιακός χώρος περιλάμβανε 219 στρέμματα.
Το στάδιο χτίστηκε στην περιοχή ακριβώς όπου είχε κατασκευαστεί ο πύργος. Το στάδιο ονομάστηκε αρχικά Αυτοκρατορικό.
Σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες σερ Τζον Σίμποου και Μάξγουελ Άγιερτον και κατασκευάστηκε από το μηχανικό σερ Όουεν Ουίλιαμς.
Εγκαινιάσθηκε από το βασιλιά Γεώργιο Ε’ στις 23 Απριλίου 1924.
Όταν μίλησε στα εγκαίνια, ήταν η πρώτη φορά που ένα μονάρχης ακουγόταν στο ραδιόφωνο.
Το αυτοκρατορικό στάδιο μετονομάστηκε σε Ουέμπλεϊ τα τέλη της δεκαετίας του ’70.
Ο Πελέ είχε περιγράψει το Ουέμπλεϊ σαν το ναό του ποδοσφαίρου.
Στις 30 Ιουλίου 1966, ο Μπόμπι Μουρ σήκωσε στο στάδιο το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου.
Η Μεγάλη Βρετανία νίκησε τη Γερμανία με 4-2.
Στις 2 Ιουνίου 1971 έγινε στο Ουέμπλεϊ ο τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης μεταξύ Άγιαξ και Παναθηναϊκού
