Σύμφωνα με τη μία και μοναδική αλήθεια -την αριστερή ντε!- το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. ήταν το σκοτάδι, ένεκα του οποίου ο τόπος πορευόταν στα τυφλά, μέχρι που γκρεμοτσακίστηκε.
Εμφανίστηκε τότε το ΣΥΡΙΖΑ «αστρικό… φως», που τόσα χρόνια κρυβόταν στη γαλαζοπράσινη νύχτα. Μόνο που η… μαγική του «λάμψη» δεν αποκατέστησε ως εκ θαύματος τα κατάγματα και τις εξαρθρώσεις τού γκρεμοτσακίσματος -ίσα ίσα τις επαύξησε.
Εκτιμήθηκε τότε πως χρειαζόταν και κάτι από… φανάρι! Το οποίο πρόθημα κράτησαν -και κρατάνε- ευάριθμοι τέως υπηρέτες της γαλαζοπράσινης νύχτας.
Όμως ούτε κι αυτό το «μαντζούνι» έλυσε τα… μάγια!
Οπότε έγινε προσφυγή σε «αγιάσματα» και ευλογημένα από τον Νίκο Βούτση… κόλλυβα!
Στην εκδήλωση για τα 20 χρόνια από το θάνατο του Ανδρέα αναφέρομαι.
Ότι η έμπνευση είχε στόχο την εκμετάλλευση δεν αμφισβητείται. Το λες γι΄ αυτό και «σκύλευση»!…
– Και κάτι ακόμα. Γράφω στο άρθρο «Η “μαϊμού” και το… παγώνι!» ότι «το ένδοξο παρελθόν ανήκει στον τόπο και σε κανέναν άλλον». Κατά τον ίδιο τρόπο οι ηγέτες, αμφισβητούμενοι και μη, ανήκουν στις εποχές τους. Και ο νοών νοείτω…
Παν.Τσ.
