Μυστικά και ψέματα στην Ινδία

Από τον Γιώργο Βιδάλη
Ινδία. Μια αχανής και πολυπληθής χώρα της Ανατολής με ιδιαίτερες καταβολές και παραδόσεις, φιλοσοφικές, θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές.

Ένα «ταξίδι» σ’ αυτή τη μακρινή χώρα μέσα από οικογενειακά μυστικά, κρυμμένες αλήθειες, μπαχαρικά μυρωδικά, μουσικά χρώματα και χορευτικά λικνίσματα αποτελεί η παράξενη κωμωδία του Ρούντρα Αλγουάρ «Με κάρυ και κύμινο», που παρουσιάζεται στο θεάτρο «Αγγέλων Βήμα» κάθε Παρασκευή και Σάββατο (είναι η πρώτη φορά, αν δεν κάνουμε λάθος, που παίζεται έργο από την Ινδία σε αθηναϊκή θεατρική σκηνή).

Στη Βομβάη του σήμερα επιστρέφουν στο σπίτι τους δύο αδέλφια, η Αλίσα που ζει παντρεμένη με μια κόρη στην Αγγλία και ο Πρανάβ, που ζει χωρισμένος στην Αυστραλία. Η μητέρα τους η Αντίρα, χήρα (ο άντρας είχε μια επιχείρηση μπαχαρικών που είναι πλέον εγκαταλειμμένη), τους κάλεσε γιατί δεν νιώθει καλά με την υγεία της για να τους εξομολογηθεί ένα κρυμμένο μυστικό. Στο σπίτι υπάρχουν ακόμη ο πιστός για χρόνια οικονόμος και παλιότερα υπάλληλος του άντρα της, ο Παλβίς, και η θετή κόρη της Λατίγια, που την είχε πάρει ορφανή από μικρή.

Ο συγγραφέας θέλησε να κάνει ένα παιγνιώδες σχόλιο στη μελοδραματική παράδοση της Ινδίας (αρκετοί θα γνωρίζουν την εκεί βιομηχανία του… Μπόλιγουντ, που παράγει με τη σέσουλα φαντασμαγορικά δακρύβρεκτες ταινίες), ισορροπώντας ανάμεσα στην παράδοση και τον εκσυγχρονισμό, στη Δύση και την Ανατολή.

Το έργο μοιάζει απλοϊκό, αλλά η παράσταση το ανεβάζει με τη σκηνοθετική ματιά του νεαρού αλλά ταλαντούχου Αυγουστίνου Ρεμούνδου, που κρατά πειστικά το ρόλο του νεαρού γιου. Η παραδοσιακή ινδική μουσική, τα τραγούδια και κυρίως η χορευτική κινησιολογία αλά ινδικά όλων των ηθοποιών με χάρη και κέφι προσφέρουν μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση στο κοινό (καθοριστική η χορογραφική επιμέλεια της Μάτας Μάρρα).

Η Βάνα Παρθενιάδου έπλασε στέρεα τη νηφάλια, στοργική, ολίγον φευγάτη μάνα, που πιστεύοντας στη μοίρα θέλει πριν φύγει από τη ζωή να πει την αλήθεια, να τακτοποιήσει τις εκκρεμότητές της, ν’ αφήσει τα παιδιά της μονοιασμένα κι αγαπημένα.

Ο Γιάννης Καλατζόπουλος, συμπαθέστατος ως λιγομίλητος, εσωστρεφής, υπάκουος υπηρέτης που αγαπά καρτερικά την ηρωίδα και κρυφή μάνα του παιδιού τους, κρατώντας χρόνια το μυστικό.

Η Σίσσυ Ιγνατιάδου άνετη ως μοντέρνα και αποφασιστική κόρη και η Στέλλα Δρογγίτη εξίσου καλή ως θετή κόρη.

Πίσω από ένα τούλι στο βάθος συχνά εμφανίζεται μια νεανική βουβή θηλυκή φιγούρα εν είδει μοίρας και ονείρου, που την υποδύεται με ντελικάτες χορευτικές ινδικές φιγούρες η Μάτα Μάρρα.

Και μιας και ταξιδεύουμε στην πολύχρωμη και αντιφατική Ινδία, να θυμηθούμε μια χαρακτηριστική φράση από το διάσημο έπος της, τη «Μαχαμπαράτα», που ταιριάζει σ’ ένα βαθμό με το έργο αυτό:

«Χαρά, λύπη, όλα είναι κανονισμένα από το πεπρωμένο. Αυτό που ποθείς, το έχεις. Αυτό που δεν ποθείς, το έχεις. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί. Τίποτε δεν εγγυάται την ευτυχία του ανθρώπου».

  • ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ, Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια, τηλ.: 210-5242211.