{{Στον ελλαδικό χώρο η συκιά καλλιεργείται πριν από την Ομηρική εποχή. Στην αρχαιότητα ήταν ευρέως γνωστή και φημισμένη για την ποιότητά της, η ποικιλία «Βασιλική» η οποία καλλιεργείτο κυρίως στην Αττική.
Το δέντρο ήταν γνωστό από τους προϊστορικούς χρόνους και οι αρχαίοι το θεωρούσαν ιερό.
Ο Όμηρος κάνοντας αναφορά για τον Οδυσσέα λέει ότι για να πιστέψει ο πατέρας του ο Λαέρτης ότι αυτός πράγματι ήταν ο γιός του, του θύμισε ότι έλαβε από αυτόν ‘τεσσαράκοντα συκάς
Οι ιστορικοί λένε πως ο πρώτος που δίδαξε την καλλιέργεια του δέντρου ήταν ο Αρχίλοχος (700 π. Χ.) στην Πάρο.Ο Πλίνιος αναφέρει 29 είδη σύκων. Το όνομα της προέρχεται από τον Τιτάνα Συκέα, που η μητέρα του Γη μεταμόρφωσε σε δέντρο για να τον γλιτώσει από την οργή του Δία.
Οι Αθηναίοι ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια του δέντρου και τα σύκα Αττικής πωλούντο στην Ασία, γιατί όπως λένε οι Πέρσες τα προτιμούσαν εξ αιτίας της εξαιρετικής τους ποιότητας και αυτός ήταν ο λόγος που ο Ξέρξης έκανε την εκστρατεία του κατά της Ελλάδος. Για να κατακτήσει τους συκεώνες της Αττικής….}}
#Στις φωτο ένα δείγμα από τα λεγόμενα στο χωριό μου Αυγόσυκα (Αυγοστιάτικα), μια ποικιλία από τις καλύτερες. Πολύ ώριμα (τσαπέλες) τρώγονται και με τη φλούδα. Στο χωριό η μάνα τα χρησιμοποιούσε και για εμπλουτισμό του πετιμεζιού.
ΓΙΑ τις γενιές του φαστ φουντ που τα σνομπάρουν, θα πω ένα μόνο. Χωρίς τα σύκα, τα σταφύλια τις ελιές… και τα παράγωγά τους αυτό που ονομάστηκε «Ελληνισμός» δεν θα υπήρχε-τουλάχιστον όπως τον ξέρουμε.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ ΛΟΓΟ ότι στη διαμόρφωση τρόπων και αισθήσεων ζωής-άρα και σκέψεων, παίζουν ρόλο και οι αισθητικές απολαύσεις-εν προκειμένω διατροφικές.
ΕΙΝΑΙ άλλο να τρέφεσαι σκέτα για την επιβίωση («μέλανας ζωμός») και άλλο να το κάνεις απολαμβάνοντας συνάμα θεϊκές γεύσεις και αρώματα.
Σε κάθε περίπτωση η σύνδεση με τα «άγρια» και «ήμερα» του κόσμου γίνεται διαφορετικά.
