Μια εξαιρετικής έμπνευσης δημιουργία του Κωνσταντίνου Ρήγου και όλων των συνεργατών του,  πάνω σε μια σειρά έργων του Μάνου Χατζιδάκι, είδαμε χτες στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Πρόκειται για μια σπουδαία παράσταση  υπό τον τίτλο  «Χορός με τη σκιά μου», την οποία θα ήταν πανευτυχής αν παρακολουθούσε και ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις. Τέτοια ήταν η ποιότητα όλων των δημιουργών αλλά και των ερμηνευτών, μουσικών και χορευτών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που συνυπήρχαν επί σκηνής.

 Ο Κωνσταντίνος Ρήγος χώρισε μερικά εμβληματικά έργα του Χατζιδάκι σε τέσσερις ενότητες, όπως τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και άρχισε την αφήγησή του από το «Βορρά» με ένα έργο (για πιάνο και βαρύτονο) σπαρακτικό, το C.N.S ( από τα αρχικά του ονόματος ενός στενού  φίλου του Μάνου Χατζιδάκι του Carlo Novi Sanchez στον οποίο το αφιέρωσε).  Η πρώτη γραφή του χρονολογείται στο 1951 και αφορούσε στον ξαφνικό θάνατο από τροχαίο ενός νεαρού. Εδώ απασχολεί τον Χατζιδάκι η  έννοια του θανάτου και της απώλειας που προσεγγίζει μέσα από το θρήνο μιας μάνας.
Μια αυστηρή μορφή Κρητικού επαναστάτη που προβάλλεται στο βάθος σηματοδοτεί ηρωϊκές σελίδες του Νότου όπως αποδόθηκαν από τον Νίκο Καζαντζάκη στον «Καπετάν Μιχάλη».  Ο νυχτερινός υγρός άνεμος του νησιού «πέφτει πάνω στις γυναίκες σαν άντρας και πάνω στους άντρες σαν γυναίκα» όλο πάθος.
Το «Καταραμένο φίδι» μας μεταφέρει στα ζωηρά χρώματα και στην ατμόσφαιρα της Ανατολής. Το Θέατρο Σκιών και η μορφή του Καραγκιόζη δίνει τεράστιες δυνατότητες στον ταλαντούχο χορογράφο να συνθέσει το πολύχρωμο χαλί της δημιουργίας του. Η παράσταση κλείνει με το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» στη Νέα Υόρκη, όπου ο Χατζιδάκι διαχειρίζεται την αίσθηση της  μοναξιάς και της απόγνωσης σε ένα πολύβουο αστικό περιβάλλον. Στο κλείσιμο της παράστασης ο  Κωνσταντίνος Ρήγος χορεύει ένα σόλο δηλώνοντας πως επιτέλους κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Χορεύει ο ίδιος τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι που πάντα θαύμαζε αλλά ποτέ δεν γνώρισε προσωπικά. 

Για την ωραία αυτή  παράσταση που το κοινό αποθέωσε συνεργάστηκαν η Μαίρη Τσαγκάρη στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, οι Deux Hommes στα κοστούμια, ο Βασίλης Κεχαγιάς στα βίντεο και την live κινηματογράφηση και ο Χρήστος Τζιόγκας στους  φωτισμούς. Την ορχήστρα διηύθυνε ο εξαιρετικός όπως πάντα Λουκάς Καρυτινός. Υποβλητική ήταν η ερμηνεία του βαρύτονου Διονύση Σούρμπη συνοδεία  πιάνου που έπαιζε ο Λευτέρης Μιχαλόπουλος.

Επόμενες παραστάσεις: 16, 17, 24 Νοεμβρίου 2019