Οι καλύτερες ταινίες του 2019
Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη
Να ξεχωρίσεις τις 10 ή και τις 20 καλύτερες ταινίες της χρονιάς παραμένει πάντα έργο δύσκολο. Παρά τη ψηφιακή εποχή που διασχίζουμε, το streaming, τις πλατφόρμες (η εποχή του DVD είναι ήδη ξεπερασμένη), και την κυριαρχία των μπλοκ-μπάστερ (πολύ σωστά ο Μάρτιν Σκορσέζε δήλωσε πως οι ταινίες της Marvel δεν είναι κινηματογράφος, παρόλο που η δήλωσή του προκάλεσε αντιδράσεις στο παραδοσιακό Χόλιγουντ), ο κινηματογράφος παραμένει ζωντανός.
Και όταν λέω κινηματογράφος εννοώ ο κινηματογράφος εκείνος που εξακολουθούμε να βλέπουμε στις αίθουσες (ακόμη και η Netflix το παραδέχεται επιτρέποντας τις καλές ταινίες της, πριν τις ελευθερώσει στα ψηφιακά μέσα, να κυκλοφορήσουν, έστω και περιορισμένα στις μεγάλες αίθουσες). Είτε αυτός είναι ο κινηματογράφος που εκπροσωπεί ο Μάρτιν Σκορσέζε με τον «Ιρλανδό» (την καλύτερη ταινία του των τελευταίων δεκαετιών), είτε εκείνος του Νόα Μπόμπακ («Ιστορία γάμου»), ή εκείνος του Κλιντ Ίστγουντ («Το βαποράκι»), που θυμίζει τον κλασικό αμερικανικό κινηματογράφο της εποχής του Χάουορντ Χοκς, του Τζον Φορντ και του Ραούλ Γουόλς, ή ακόμη και ο νοσταλγικός κινηματογράφος του Ταραντίνο («Κάποτε στο Χόλιγουντ»).
Χωρίς να ξεχνάμε, βέβαια τον κινηματογράφο εκτός ΗΠΑ (που συχνά αποδεικνύεται και πιο ζωντανός και πρωτότυπος), όπως τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο, ή «Η άγρια αχλαδιά» του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν, ή ο εκπληκτικός «Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος» του Χου Μπο, για ν’ αναφέρω μερικές από τις καλύτερες ταινίες που είδαμε φέτος στις αίθουσες.
Από τη δική του πλευρά, ο ελληνικός κινηματογράφος, που παρά τις δυσκολίες, την έλλειψη πόρων, αλλά και την αδιαφορία συνήθως των διανομέων και αιθουσών, έδειξε πως εξακολουθεί να παράγει έργα εντελώς προσωπικά, συχνά πολύ φτηνά (αυτά που θα ονομάζαμε no budget), που όμως έχουν κάτι να μας πουν για την εποχή μας, τον άνθρωπο και τα προβλήματά του.
Η έκπληξη φέτος μας ήρθε από την Κύπρο, με τρεις ταινίες, «Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ» του Μάριου Πιπερίδη, «Παύση» της Τώνιας Μισιαλή και «Πολιορκία στην οδό Λιπέρτη» του Σταύρου Παμπαλλή (με την τρίτη αυτή ταινία να περιμένει ακόμη χωρίς διανομή), χωρίς να ξεχνάμε ταινίες, όπως η «Επαφή» του Τώνη Λυκουρέση, «The Waiter» του Σταύρου Κρικρή, ενώ αρκετές άλλες δεν έχουν ακόμη βρει διανομή, ανάμεσά τους και μια από τις καλύτερες, η «Εξορία» του Βασίλη Μαζωμένου, που είδαμε στο 32ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Ξεχωριστή αναφορά αξίζει να κάνω στα ντοκιμαντέρ που φέτος ήταν πολλά, με αρκετά από αυτά εξαιρετικά, με επικεφαλής το «Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες» της Μαριάννας Οικονόμου. Πιο κάτω η δική μου επιλογή:
Οι καλύτερες ξένες ταινίες του 2019
- Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ του Μάρτιν Σκορσέζε
- ΠΑΡΑΣΙΤΑ Μπονγκ Τζουν Χο
- JOKER Τοντ Φίλιπς
- ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΑΜΟΥ Νόα Μπόμπακ
- Η ΑΓΡΙΑ ΑΧΛΑΔΙΑ Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν
- ΤΟ ΒΑΠΟΡΑΚΙ Κλιντ Ίστγουντ
- ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΑΜΕ του Κεν Λόουτς
- ΕΝΑΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ του Χου Μπο
- Η ΟΡΟΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ Πατρίτσιο Γκουζμάν
- ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΑΓΟΡΙΑ Μπερτράν Μαντικό
- Η ΑΝΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΝΤΑ της Ανιές Βαρντά
- MEKTOUB ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ του Αμπντελατίφ Κεσίς
- ΜΙΑ ΒΡΟΧΕΡΗ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ του Γούντι Άλεν
- ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ του Τσανγκ Ντογκ Λι
- ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ του Πέδρο Αλμοδόβαρ
- Ο ΘΕΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΡΟΥΝΙΑ Τεόνι Στρούγκαρ Μιτέβσκα
- VOX LUX του Μπρέιντι Κόρμπετ
- ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ του Λαντζ Λι
- Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ του Σεργκέι Λοζνίτσα
- ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ του Κουέντιν Ταραντίνο
Οι καλύτερες ελληνικές ταινίες του 2019
- ΦΥΓΑΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΕΝΤΡΙΞ Μάριου Πιπερίδη
- ΠΑΥΣΗ της Τώνιας Μισιαλή
- ΕΠΑΦΗ του Τώνη Λυκουρέση
- THE WAITER του Σταύρου Κρικρή
- ΟΤΑΝ Ο ΒΑΓΚΝΕΡ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΙΣ ΝΤΟΜΑΤΕΣ της Μαριάννας Οικονόμου
- ΑΚΙΝΗΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Άγγελου Φραντζή
- ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΣΑΡΓΑΣΣΩΝ Σύλλα Τζουμέρκα
- ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ του Μάρκου Γκαστίν
- ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου
- Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ του Νίκου Χαραλαμπόπουλου
