Μια αδυσώπητη μάχη που ξεσπάει απρόσμενα ανάμεσα σε έναν διανομέα και έναν πελάτη είναι στο επίκεντρο της μαύρης κωμωδίας «Κατ΄οίκον παράδοση» που έγραψε και σκηνοθετεί ο Γιάννης Κόκας στο θέατρο Χώρος Κ4.

Πρωταγωνιστούν ο Δημήτρης Μπούρας και ο Κώστας Κουτρούλης. Το enetpress συνομίλησε με τον Δημήτρη Μπούρα για το έργο και τον ρόλο του αλλά και γιαν το θέατρο γενικότερα.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση καθώς και για τον ρόλο σας

Η παράσταση μας δεν είναι εύκολο να οριστεί σαν είδος, είναι κωμωδία ας πούμε με έντονο το στοιχείο θρίλερ αλλά και βαθιά κοινωνικό. Αφορά μια παραγγελία πίτσας που άργησε ιδιαίτερα πολύ και όλη τη διαμάχη που ξεκινά μεταξύ διανομέα και πελάτη.  Εγώ στη παράσταση είμαι ο εν λόγω διανομέας και προς αποφυγή σπόιλερ δεν θα πω κάτι παραπάνω, πιστέψτε με, δεν πρέπει.

Το «Κατ΄οίκον Παράδοση του Γιάννη Κόκα παρουσιάζεται για πρώτη φορά, πείτε μας τι συναισθήματα σας προκάλεσε η ανάγνωση του έργου;

Είναι ένα έργο πραγματικά πολλών επιπέδων και αναγνώσεων. Εκεί που γελούσα, ξαφνικά γέμιζα οργή η οποία οδηγούσε σιγά σιγά σε σοκ. Είναι πραγματικά απίστευτο με τη ταχύτητα όλα στη παράσταση μπορούν ξαφνικά να αλλάξουν και εσύ ξαφνικά γίνεσαι έρμαιο αυτής της τρέλας, αφήνεσαι να σε παρασύρει στο τρελό και πραγματικά εξοργιστικό της δρόμο.

Ποια είναι τα μηνύματα που περνάει η παράσταση;

Νομίζω αυτό είναι κάτι που σε μεγάλο βαθμό πρέπει ο θεατής να ανακαλύψει μόνος του. Αλλά αν είναι να πω ένα είναι ότι η δικαιοσύνη σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτη και είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε και να διεκδικούμε κάθε μέρα να μην εκλείψει παντελώς.

Πως συνεργαστήκατε με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου Γιάννη Κόκα καθώς και με τον συμπρωταγωνιστή σας Κώστα Κουτρούλη;

Όταν με μια ομάδα έχετε κοινούς στόχους, τρέλα και αισθητική, όρεξη για δημιουργία και απόλυτη πίστη σε αυτό που δημιουργείτε, δεν γίνεται να μην πάνε όλα καλά. Οι πρόβες και η δουλειά σαν σύνολο ήταν τόσο αποτέλεσμα συνεργασίας και ωραίας, καθαρής επικοινωνίας που καθρεφτίζεται απόλυτα και στο τελικό αποτέλεσμα.

Τι μας δίδαξε το κίνημα #metoo στη χώρα μας;

Ότι πρέπει να μιλάμε, να μην αφήνουμε να περάσει καμία παρεμβατική, παραβιαστική συμπεριφορά. Ότι πρέπει επιτέλους (και με τρελαίνει που αυτό είναι κάτι τόσο το αυτονόητο και παρόλα αυτά δεν έχει γίνει πραγματικότητα), το κακό να τιμωρείται και να μη κουκουλώνεται! Και είναι καθήκον μας να είμαστε όλοι και όλες μαζί σε αυτό, να αλληλοστηριζόμαστε και να μην σβήσει ποτέ η φωνή μας όσο μια κακοποιητική πράξη μένει ατιμώρητη.

Γιατί να έρθει κανείς να δει την παράσταση «Κατ’ οίκον παράδοση»;

Γιατί είναι μια παράσταση που προκαλεί ποικίλα συναισθήματα σε γρήγορο χρόνο, γιατί θα προβληματιστεί και θα ψυχαγωγηθεί.

Θεωρώ πως δεν φεύγει κάποιος/α εύκολα παραπονεμένος από αυτό.

Πηγαίνετε συχνά θέατρο; Ποια παράσταση θα μπορούσατε να προτείνετε από τις παραστάσεις που παίζονται αυτήν την εποχή;

Δυστυχώς λόγω δουλειάς δεν προλαβαίνω σχεδόν καθόλου αλλά έχω ακούσει και ξέρω οτι υπάρχουν πολλές πάρα πολύ αξιόλογες δουλειές. Σίγουρα θα πρότεινα το «η μάνα είναι μάνα ρε» στο χώρο HGW, από μια φανταστική ομάδα που είναι μια κωμωδία για το θέατρο και όχι μόνο, θα πρότεινα τη νέα δουλειά του σκηνοθέτη μας και σεναριογράφου Γιάννη Κόκα που ξεκινά πολύ σύντομα στο Θέατρο Φούρνος, το «Η παυσίλυπος χώρα της Αλισά» που ξεκινάει 24/1 και για να κάνω λίγη παραπάνω διαφήμιση σε μας, παίζει και ο  «Ιππόκαμπος» στο χώρο Κ4 κάθε Τρίτη στις 21:00, ένα love story σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτρούλη και Θύμιου Διαμάντη όπου παίζω μαζί με τη Βερόνικα Μπακόλα και με μουσικό επί σκηνής τον Βασίλη Ράλλη με την υπέροχη μουσική του.

Καλά είναι όλοι και όλες υπέροχες παντού, σε όλες αυτές τις δουλειές που ανέφερα και θεωρώ ότι αυτό είναι που κάνει και το τελικό αποτέλεσμα μαγικό.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Σύντομα ξεκινάω πρόβες και για νέες δουλειές που αισθάνομαι πως είναι κάπως νωρίς να ανακοινώσω και παράλληλα είμαι και υπερβολικά ενθουσιασμένος για αυτές, κάτι που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο το να μη βγω να τις βροντοφωνάξω. Αλλά θα μείνω σε αυτό, έρχονται υπέροχα πραγματάκια.