Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας ενθουσιάζουν τα παιδιά

Ως το τέλος του καλοκαιριού θα είναι έτοιμη η νέα περιπέτεια των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας, που ταξιδεύουν στην Κένυα, μας ενημερώνει η συγγραφέας Άννα Ι. Στεργίου. Το παραμύθι «Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας.

Η «κλοπή των λαγηνιών από το αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας» από τις εκδόσεις «Κομνηνός» αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή από το παιδικό κοινό και τους μεγάλους, αφού συνδυάζει τη σύγχρονη Ελλάδα με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ταυτόχρονα δίνει μαθήματα ισότητας και πλέον οι ήρωες του παραμυθιού σώζουν ένα άγριο ζώο.

-Θα λέγαμε τρομακτικό επίκαιρο βιβλίο μετά την ιστορία με τον χιμπατζή από το Αττικό Πάρκο…

«Δυστυχώς, συνέβη αυτό το περιστατικό και θα πρέπει όπου υπάρχουν ευθύνες ν΄ αποδοθούν. Σε οποιοδήποτε ζώο δεν αξίζει αυτή η μοίρα. Η θέα άγριων ζώων σε κλουβιά, που ίσα που χωρούν, είναι αποκρουστική. Όμως, ελεγχόμενα πάρκα έχουν σώσει τη ζωή απειλούμενων ζώων, από λαθρεμπόρους και λαθροθήρες. Υπάρχουν ζώα που έχουν γεννηθεί σε αιχμαλωσία, γιατί στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι δεν τα σέβονται. Υπάρχουν επιστήμονες, που παρατηρούν τη συμπεριφορά των ζώων μέσα στα πάρκα και φτιάχνουν θεραπείες. Υπάρχουν πάρκα στην Αφρική, που τα ζώα ζουν ελεύθερα σε μεγάλες εκτάσεις και δεν ταλαιπωρούνται. Σ΄ ένα τέτοιο ανοιχτό πάρκο εξελίσσεται η δεύτερη περιπέτεια των Ατρόμητων».

 -Βγαίνουν κάθε χρόνο περίπου 1.200 τίτλοι παιδικών βιβλίων. Τι νομίζετε ότι έκανε τελικά τα παιδιά ν΄αγαπήσουν τόσο πολύ αυτό το παραμύθι;

«Νομίζω ότι αυτό συνέβη επειδή τα παιδιά είδαν εκεί μέσα τον εαυτό τους αλλά κι επειδή το παραμύθι τους δίνει τη δυνατότητα να αισθανθούν, πως έχουν ελευθερία να δράσουν. Μερικές φορές οι ήρωες, που βλέπω και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι τρομακτικοί ως φιγούρες. Με εξαίρεση τον Cat Noir και τη Lady Bag, οι περισσότεροι προάγουν τη βία, χωρίς όριο. Η βία είναι κομμάτι της ζωής μας δεν μπορούμε ν΄απαλλαγούμε απ΄αυτήν αλλά πρέπει τα παιδιά να μη τη θεωρούν ως πρώτη λύση αλλά ως την τελευταία. Αναρωτιόμαστε γιατί μπαινοβγαίνουν με τα όπλα στις ΗΠΑ ή γιατί έχουμε μαχαιρώματα με νέα παιδιά κι εδώ στην Ελλάδα. Τα πρότυπα που τους δίνουμε να ταυτιστούν είναι προβληματικά.

Το βιβλίο έχει ονόματα, που είναι παιδιών της διπλανής πόρτας ή ακόμη και δικά τους. Μου το λένε, όταν πηγαίνω σε σχολεία. Κυρία έχουμε κι εμείς Γιάννη, κι εμείς έχουμε Δημήτρη και Ιάσονα. Οι ήρωες του παραμυθιού δηλαδή δεν είναι κάτι μακρινό αλλά μπορούν πιο εύκολα να ταυτιστούν μαζί τους. Άλλα χαίρονται με την ελιά και το λάδι. Μερικά μου εξηγούν ότι έχουν επισκεφθεί μουσείο με τους γονείς ή το σχολείο τους. Από εκεί και πέρα τους αρέσει, που οι Ατρόμητοι είναι μία παρέα, γιατί έχουν ήδη κάνει τους πρώτους φίλους».

-Περιμένατε τέτοια ανταπόκριση από το παιδικό κοινό;

«Ομολογώ ότι ήξερα πως θ΄αρέσει το παραμύθι, γιατί το πρώτο παιδί που το διάβασε και τότε δεν υπήρχαν καν οι εικόνες έβαλε τη μαμά του να του το διαβάσει άλλες δυο φορές. Όμως, πρέπει να πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα η αποδοχή, που είχε όχι μόνο από παιδιά αλλά κι από μεγάλους. Φανταστείτε ότι μου είπαν ότι «εξαιτίας αυτού του παραμυθιού έγινα ξανά κι εγώ παιδί». Για να πω την αλήθεια περίμενα ότι θα έχει επιτυχία αλλά όχι τόσο γρήγορα. Τα παιδιά σε όποιο σχολείο κι αν έχω πάει, ακούν, διαβάζουν αποσπάσματα, ζωγραφίζουν. Αρκετά απ΄αυτά έρχονται στα διαλείμματα και μ΄αγκαλιάζουν. Μου λένε πόσο τους άρεσε και πότε θα ξαναπάω. Μία μαμά μου ανέφερε πως ο γιος της έδινε ρόλους στα παιδιά της γειτονιάς, για το πώς θα γίνουν κι αυτοί ατρόμητοι!».

-Ποιος είναι τελικά ο πιο αγαπημένος τους ήρωας;

«Αναλόγως την ηλικία και τα ενδιαφέροντα. Τα πολύ μικρά παιδιά λατρεύουν το σκυλάκι τον Τζέφρι ή τους αρέσει το αερόστατο και δεν δίνουν τόση σημασία στους ανθρώπινους ήρωες. Τα παιδιά, που είναι γύρω στην 3^η και 4^η δημοτικού είναι ενθουσιασμένα με τη Χριστίνα, που έχει το χάρισμα του νερού και με τον Ορέστη, που είναι δυνατός κι έχει το χάρισμα της φωτιάς. Άλλα που τους αρέσει πολύ το ποδήλατο ταυτίζονται με τον Δημήτρη. Τα κορίτσια περιμένουν πότε θα γίνει κούκλα η Χριστίνα και τα αγόρια πότε θα γίνουν επιτραπέζιο παιχνίδι οι Ατρόμητοι.

-Και τα μεγαλύτερα παιδιά;

«Τα μεγαλύτερα παιδιά ενθουσιάζονται με τον Γιάννη που έχει το χάρισμα του Χρόνου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μαθαίνουν ότι κι οι ίδιοι είναι Ατρόμητοι. Ό, τι έχουν κι εκείνα μαγικά χαρίσματα. Μου λένε κυρία έχω κι εγώ μαγικό χάρισμα χορεύω πολύ ωραία. Άλλος μου λέει, εγώ παίζω ποδόσφαιρο. Είμαι καλός αθλητής. Τα παιδιά είναι λουλούδια και για ν΄ανθίσουν, θέλουν φως. Θέλουν ανθρώπους να τα αγαπούν αλλά και να επενδύουν στα χαρίσματά τους.  Από εκεί και πέρα προβάλλουν και τα δικά τους θέλω».

-Δηλαδή;

«Ας πούμε μου είπαν γιατί οι Ατρόμητοι δεν πετούν; Οι Ατρόμητοι είναι γήινοι ήρωες, αν εξαιρέσουμε τα ταξίδια στον χρόνο. Ένα κοριτσάκι μου είπε ότι θέλει να βάλω τη δύναμη του πάγου, άλλο παιδί τη δύναμη των φυτών. Η αλήθεια είναι πως σε άλλη ιστορία έχω βάλει τη δύναμη των βοτάνων. Το παραμύθι ενισχύει την αυτοπεποίθηση και τη φαντασία των παιδιών. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που γράφτηκε. Μερικοί αναρωτιούνται γιατί έχει και δύσκολες λέξεις. Γιατί ο στόχος είναι να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο των παιδιών.

Ο κύριος λόγος όμως που γράφτηκε ήταν γιατί όταν ο γιος μου ήταν σε μικρότερη ηλικία φοβόταν το σκοτάδι.  Έτσι, έφτιαξα έναν Γιάννη άβαταρ, ο οποίος είναι σε μεγαλύτερη ηλικία, σχεδόν έφηβος για να καταφέρει ν΄ αντιμετωπίσει τους κινδύνους. Ο ίδιος όμως πρόσθεσε τους ήρωες φίλους του. Είναι ένα βιβλίο, που γράφτηκε ανάμεσα σε μία μαμά κι ένα παιδί. Μερικές φορές τα ίδια τα παιδιά, που είναι φίλοι του γιου μου και τώρα πια έχουν μεγαλώσει, ορίζουν που θα συμβεί η επόμενη περιπέτεια».

-Ναι αλλά το κεντρικό μοτίβο είναι η ελιά και το λάδι…

«Το λάδι κι η ελιά δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά να γίνουν δυνατοί. Η «ιερή ελιά» τα καθοδηγεί. Ας μην ξεχνάμε ότι η ελιά είναι πράγματι το ιερό δέντρο της Αθήνας, γιατί τρέφει, φωτίζει, ζεσταίνει, προλαμβάνει ασθένειες. Το 1/3 των δενδροκαλλιεργειών της Ελλάδας αφορά ελιές, επιτραπέζιες, ή που παράγουν λάδι. Το παραμύθι είναι η αφορμή για να μιλήσουμε και για την ελιά και να μάθουν τα παιδιά και τη χρησιμότητά της αλλά και τη χρησιμότητα της μεσογειακής διατροφής. Γι΄αυτό έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις με τρεις δήμους των Νοτίων Προαστίων για να γίνουν κάποιες εκδηλώσεις σε σχέση με τους Ατρόμητους και τα παιδιά με την ελιά μετά τον Σεπτέμβριο. Και καλούμε και τις εταιρείες ελαιολάδου κι ελιάς αλλά και μεμονωμένους παραγωγούς να έρθουν να φέρουν τα προϊόντα τους και να δώσουν τη δυνατότητα στα παιδιά να τα γνωρίσουν. Αυτή η ηλικία είναι κρίσιμη για τη διατροφή των παιδιών».

-Και πότε έρχεται η 2^η περιπέτεια των Ατρόμητων;

«Είχαμε προγραμματίσει να πάμε πιο αργά αλλά λόγω της μεγάλης επιτυχίας του βιβλίου έχω ήδη παραδώσει το 2^ο στον εκδότη και μέχρι τέλη Αυγούστου θα είναι έτοιμη η 2^η περιπέτειά τους. Αυτή τη φορά οι Ατρόμητοι πηγαίνουν στην Αφρική και σώζουν ένα άγριο ζώο. Το μαγικό τους όπλο είναι ένα από τα εξαιρετικά προϊόντα της ελληνικής γης, που μας έχει κάνει γνωστούς στα πέρατα του κόσμου. Ουσιαστικά κάθε βιβλίο έχει και μία θεματική ενότητα, ώστε να διευκολύνει και τις νηπιαγωγούς και τις δασκάλες αλλά και τα ίδια τα παιδιά να μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Αυτός εξάλλου είναι ο τρίτος παιδαγωγικός στόχος. Τα παιδιά να μαθαίνουν με ενδιαφέροντα και διασκεδαστικό τρόπο κι άλλους πολιτισμούς, ν΄ αγαπούν και να προστατεύουν τα ζώα αλλά να συνδεθούν  με τρόπο εύληπτο και με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό».