Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη
Με τη φωτογραφία μιας “πειραγμένης” Κλαούντια Καρντινάλε στην αφίσα του ξεκινάει στις 17 Μαΐου το 70ο Φεστιβάλ των Κανών.
Στην αφίσα, με την Καρντινάλε να χορεύει, ο καλλιτέχνης που τη σχεδίασε θεώρησε πως τα πόδια της πανέμορφης Ιταλίδας σταρ παραήταν παχουλά γι’ αυτό και κανόνισε να τα κάνει πιο λεπτά και προκλητικά, όπως τουλάχιστο πίστεψε. Φέτος, πάντως, το φεστιβάλ αρχίζει μια περίπου βδομάδα αργότερα από το συνηθισμένο εξαιτίας των προεδρικών εκλογών.
Έξι μέρες μας χωρίζουν από τις 13 Απριλίου, ημέρα που ο διευθυντής του φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, θα αναγγείλει το πρόγραμμα της φετινής εορταστικής εκδήλωσης. Στο μεταξύ, σύμφωνα με ξένες δημοσιεύσεις αρκετές ταινίες διάσημων σκηνοθετών περιμένουν να επιλέγουν για το διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, που φέτος θα τις κρίνει επιτροπή με πρόεδρο τον Πέδρο Αλμοδόβαρ.
Ανάμεσα στις υποψήφιες ταινίες είναι και το ξενόγλωσσο ψυχολογικό δράμα “The Killing of a Sacred Deer” του δικού μας Γιώργου Λάνθιμου, που με τον “Αστακό” έχει ξεκινήσει μια διεθνή καριέρα.
Στην ταινία, με πρωταγωνιστή ένα χαρισματικό γιατρό, πρωταγωνιστής είναι και πάλιν ο Κόλιν Φαρέλ, με συμπρωταγωνίστριες, τη φορά αυτή, τις Νικόλ Κίντμαν και Αλίσια Σίλβερστοουν. Στις υπόλοιπες υποψήφιες ταινίες συμπεριλαμβάνονται οι:
– “In the Fade” του τακτικού σκηνοθετη των Κανών, Φατίχ Ακίν, με τη Νταϊάν Κρούγκερ, ενα είδος ευρωπαϊκού “Ταξιτζή”, με θέμα τις προκαταλήψεις .
– “Submergence” του Βιμ Βέντερς, ρομαντικό θρίλερ με την Αλίσια Βικάντερ και τον Τζέιμς ΜακΑβόι.
– “The Beguiled” της Σοφίας Κόπολα, ριμέικ της ταινίας του Κλιντ Ιστγουντ, με τους: Ελ Φάνινγκ, Νικόλ Κίντμαν και Κόλιν Φαρέλ.
– “Βικτώρια και Αμπντούλ” του Στίβεν Φρίαρς, γύρω από τη φιλία της Βασίλισσας Βικτώριας με ένα μουσουλμάνο, με τη Τζούντι Ντεντς να ερμηνεύει για μια ακόμη φορά την Αγγλίδα βασίλισσα.
– “Happy End” του Μίκαελ Χάνεκε, με το ζευγάρι του “Αγάπη”, Ιζαμπέλ Ιπέρ και Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, που θα ειναι σίγουρα στα φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα .
– “Εικόνα και λόγος” του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, που ο 86χρονος σκηνοθέτης της γύρισε σε διάφορες αραβικές χώρες.
– “Wonderstruck” του Τοντ Χέινς, βασισμένο στο βιβλίο του Μπράιαν Σλέσινγκερ, με τη Τζουλιάν Μουρ.
– “Μια εποχή στη Γσλλία” του Μαχάματ Σάλεχ Χαρούν, γύρω από ένα καθηγητή που δραπετεύει, μαζί με δυο μικρά παιδιά, από μια εμπόλεμη ζώνη στην Αφρική, για να φτάσει στη Γαλλία, όπου αρνούνται να τους δεχτούν.
– “Hikari” της Γιαπωνέζας Ναόμι Καβάζε(βραβείο Χρυσής Κάμερας το 1997).
– “24 καρέ” του Αμπάς Κιαροστάμι – η τελευταία πειραματική ταινία του Ιρανού σκηνοθέτη που πέθανε το 2016.
– “A Gentle Creature” του Ουκρανού σκηνοθέτη Σεργκέι Λοζνίτσα, εμπνευσμένη από το ομότιτλο διήγημα του Ντοστογιέφσκι.
– “Δουνκέρκη” του Κρίστοφερ Νόλαν, μπλοκ-μπάστερ γυρω από την εκκένωση της Δουνκέρκης στη διάρκεια του Β´ παγκόσμιου πολέμου .
– “Σύμφωνα με μια αληθινή ιστορία” του Ρόμαν Πολάνσκι, γαλλόφωνη ταινία του Πολωνού σκηνοθέτη, με την Εμανουέλ Σενιέ στο ρόλο μιας παριζιάνας συγγραφέα που συναντά μια μυστηριώδη γυναίκα .
– “Η κάμερα της Κλερ” του Κορέατη Χονγκ Σανγκ-Σου, με την Ιζαμπέλ Ιπέρ
– “Εκεί που αρχίζει η ζωή”, γουέστερν του Μεξικανού Κάρλος Ρεϊγκάδας
– “Alien: covenant” του Ρίντλεϊ Σκοτ, η “συνέχεια” της επιτυχημένης σειράς επιστημονικής φαντασίας .
– “Invisible” του βραβευμένου με Όσκαρ Βόσνιου Ντάνις Τάνοβιτς, με τον Κλάιβ Όουεν .
– “The Leisure Seeker” του Πάολο Ρόζι, ρόουντ-μούβι με τους Χέλεν Μίρεν και Ντόναλντ Σάδερλαντ.
– “Loveless” του Ρώσου Αντρέι Ζβιαγκίντσεβ, γύρω από ένα χωρίς, ένα ζευγάρι που επανασυνδέεται για να ανακαλύψουν το εξαφανισμένο παιδί τους.
Πολλές είναι και οι υποψήφιες γαλλικές ταινίες, από τις οποίες τρεις τελικά θα επιλέγουν για το διαγωνιστικό τμήμα. Ανάμεσα τους σκηνοθέτες οπως οι Φρανσουά Οζόν (“L’ amant
double”), Λοράν Καντέ (“Το ατελιέ”), Λικ Μπεσόν (“Βαλεριάν”), Ξαβιέ Μποβουά (Les Gardiennes), Λεός Καράξ (“Ανέτ”), Ρεμόν Ντεπαρντόν (“12 μέρες”), Αρνό Ντεπλεσέν (“Τα φαντάσματα του Ισμαήλ”), Ζακ Ντουαγιόν (“Ροντέν”), Μπρούνο Ντιμόν (“Ζανέτ”), Αν Φοντέν (“Marvin”), Φιλίπ Γκαρέλ (“Ο έρωτας μιας μέρας”), Ρόμπέρ Γκεντιγκιάν (“Η βίλα”), Μισέλ Χαζαβανίσιους (“Le redoutable”), Νοεμί Λοβσκί (“Αύριο και όλες οι άλλες μέρες”) και Αμπντελατίφ Κεσίς (“Ο Μεκτούμπ ειναι ο Μεκτούμπ”).
