Είδαμε τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, σε μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά και πρωταγωνίστρια τη Τζούλη Σούμα.
Είναι μια πολύ απαιτητική τραγωδία η «Μήδεια» του Ευριπίδη και ο θεατής ίσως περιμένει κάτι εντυπωσιακό και μεγαλεπήβολο. Η «Μήδεια» του Δημήτρη Γεωργαλά, είναι μια δόκιμη θεατρική προσπάθεια, με εσωτερικότητα, τόλμη και καθαρότητα που στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και δεν προδίδει τον εαυτό της.
Οι εναλλαγές των εικόνων και ο καταιγισμός των ανατροπών προσδίδουν εκείνη την αισθητική που αρμόζει σε ένα έργο με την καίρια μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά και τη συλλογικότητα όλων εκείνων που εργάστηκαν για το τελικό αποτέλεσμα.
Έκφραση, λόγος και κίνηση συνευρίσκονται ποιοτικά, έτσι ώστε το θεατρικό δρώμενο να αποκτήσει καλλιτεχνικό πρόσημο.
Συντελεστές:
Την ταιριαστή στο θέμα μουσική επιμελείται ο Πλάτων Ανδριτσάκης, τα υπέροχα κοστούμια ο Δημήτρης Ντάσιος, το σχεδιασμό των υποβλητικών φωτισμών ο Βασίλης Αποστολάτος, την εκτέλεσή τους ο Δημήτρης Κούτας και την φροντίδα της ατμοσφαιρικής κίνησης η Φαίδρα Σούτου. Την παραγωγή ανέλαβε το Θέατρο του Λόγου.
Ερμηνείες:
Τη Μήδεια ενσαρκώνει η Τζούλη Σούμα, τον Ιάσονα ο Δημήτρης Γεωργαλάς, την τροφό η Μαργαρίτα Βαρλάμου, τον Κρέοντα / Αιγέα ο Νίκος Δερτιλής και τον Άγγελο ο Βασίλης Ψυλλάς. Η ομάδα των ηθοποιών δεμένη, στιβαρή, με βαθιά επικοινωνία, προωθεί το μύθο με συνέπεια και ήθος.
Διακρίθηκε η Τζούλη Σούμα στο ρόλο της Μήδειας, όχι μόνο γιατί ήταν κεντραρισμένη στην ηρωίδα, αλλά και γιατί η αύρα της παρήγαγε την πολυπόθητη μέθεξη με το κοινό. Και αυτό δεν το συναντάμε συχνά στα θεατρικά έργα. Οι υπόλοιποι ερμηνευτές αξιοπρεπείς, εύστοχοι, με τον απαραίτητο σεβασμό στους χαρακτήρες, υπηρέτησαν με ευθυβολία τους ρόλους τους.
Όλοι συμμετέχουν στην σκηνική εμπειρία με ζήλο και σύνεση.
Σκηνοθεσία:
Η γραμμή που ακολουθήθηκε σκηνοθετικά αναδεικνύει τον ποιητικό λόγο, παρόλες τις δυσκολίες, να παρασταθεί μια τραγωδία σε μικρό χώρο, με λίγους ηθοποιούς και χωρίς τα απαραίτητα σκηνικά που σίγουρα θα λειτουργούσαν θετικά στη θεατρική εμπειρία.
Αποφεύχθηκαν ευτυχώς υπερβολές και νεωτερικές μεταλλάξεις. Αντιθέτως ο εστιασμός στο βάθος των νοηματικών αξόνων και στα ιδιαίτερα συναισθήματα της τραγικής μοίρας της Μήδειας, προβάλλουν την αξία του εγχειρήματος.
Αξιολόγηση:
Η «Μήδεια», του Ευριπίδη, στο Μπάγκειον, αληθινή μέσα στην απλότητά της και παράλληλα εμπνευσμένη, αναδεικνύει τον πολυσύνθετο δραματουργικό οίστρο που την καθιστά πλούσια υποκριτικά. Μια παράσταση χειροποίητη, με μοναδική αυθεντική σφραγίδα.
