«Backpack», ένα φρέσκο νεοελληνικό έργο, του δημοσιογράφου Σπύρου Δ. Μιχαλόπουλου, με τη Φαίη Ξυλά και το Χρήστο Σπανό, σε σκηνοθεσία της Άννας – Μαρίας Παπαχαραλάμπους.
Η Άννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους, ηθοποιός και σκηνοθέτις, ανέλαβε τη σκηνική δόμηση του θεατρικού, με ενθουσιασμό και ρεαλιστικότητα, αποδίδοντας τόσο τη δραματική, όσο και την ψυχολογική υφή του.
Πρόκειται για μια αξιόλογη συλλογική δουλειά, με εστιασμό στην εσωτερικότητα του ατόμου. Αναδεικνύει την ανθρώπινη αγωνία, τις κρυφές επιθυμίες, τη μεταμέλεια, τα προσωπικά διλήμματα, τις λάθος επιλογές, την κρυμμένη οργή, τις χειριστικές συμπεριφορές.
Αποκαλύπτει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης ζωής, καθώς το άτομο έχει απομακρυνθεί από τον πυρήνα του και παραπαίει σε ένα απάνθρωπο παγκόσμιο στίβο. Από αυτή την έποψη το έργο χαρακτηρίζεται υπαρξιακό ψυχογράφημα, με έντονες τις θριλερικές πινελιές. Σε αυτό βοήθησε πλην της σκηνοθετικής γραμμής και η αξιόλογη πρωτότυπη μουσική της Μαρίνας Σπανού.
Συνοπτικά η Άννα – Μαρία Παπαχαραλάμπους ενορχηστρώνει μία βατή, ανθρώπινη, χωρίς υπερβολές και ακροβατισμούς θεατρική παρουσίαση, με τη δική της διακριτή σφραγίδα.
Ερμηνείες:
Οι πρωταγωνιστές Φαίη Ξυλά και Χρήστος Σπανός, υπηρετούν με συνέπεια και αφοσίωση τους ρόλους, με ενδελέχεια στη λεπτομέρεια της συναισθηματικής κλίμακας. Οι ψυχικές μεταπτώσεις και η αλληλεπίδραση των οπτικών και ηχητικών εικόνων, ενισχύουν τη δυναμική εμβέλεια της σκηνικής δράσης, προσφέροντας στο κοινό την ουσιαστική επικοινωνία με τους νοηματικούς κώδικες.
Ο Χρήστος Σπανός ως Μάριος, ευθύβολος, άμεσος και συνετός, παίζει με πληθωρικότητα και κεντάει αριστοτεχνικά τον πολυεδρικό καμβά του ήρωα.
Τη Σοφία υποδύεται η εξαιρετική Φαίη Ξυλά που αλωνίζει στη σκηνή με ευλυγισία, χάρη και ένταση, αλλά και συγκέντρωση στο ερμηνευτικό της κέντρο, χωρίς καμία παρέκκλιση. Το πολύπτυχο του χαρακτήρα, φανερώνεται σε όλες του τις διαστάσεις, έτσι ώστε ο θεατής να ταυτιστεί αβίαστα και τρυφερά μαζί του.
Έκφραση, κίνηση και λόγος, αρμονικά συνταιριασμένα, ολοκληρώνουν το πορτρέτο της άλλοτε «σκληρής» και άλλοτε «ρομαντικής» ηρωίδας της, ιχνηλατώντας τη συναρπαστική ιδιοσυγκρασία της.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνάντηση των δύο ξένων μεταξύ τους και διαφορετικών προσώπων, της φιλολόγου Σοφίας και του security στο μετρό Μάριου, με συνδετικό κρίκο μια κοινή τους αγαπημένη φίλη, τη Μυρτώ που υπάρχει, μέσα από επιστολές, αναφορές και αναμνήσεις και όχι με φυσική παρουσία.
Συντελεστές:
Η Νατάσα Παπαστεργίου επιμελήθηκε τα λιτά και σωστά σκηνικά, η Νινέτα Ζαχαροπούλου τα ενδεικτικά κοστούμια και ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου τους υπαινικτικούς φωτισμούς. Όλοι τους συμβάλλουν καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα.
Η παράσταση κινείται σε γρήγορο ρυθμό, αυτό της δίνει σίγουρα θετικό πρόσημο, γιατί ο καταιγισμός των τεκταινομένων το απαιτεί. Αλλά η ένστασή μου αφορά στην ακουστική. Κάποιες φορές δεν ξεχωριζόταν οι εκατέρωθεν ατάκες των ηθοποιών, αφού έπεφταν η μια πάνω στην άλλη. Αυτό εννοείται, δεν επηρεάζει την όλη αισθητική του έργου.
Αξιολόγηση:
Το θεατρικό έργο «Backpack» του Σπύρου Δ. Μιχαλόπουλου, είναι ένα σύγχρονο ανατρεπτικό πόνημα, με έμπνευση, λυρικότητα και ρεαλισμό συνάμα. Αυτό το κράμα ντύνει τη θεατρική πράξη με εκείνα τα στοιχεία που το καθιστούν άξιο προσοχής και ιδιαίτερα θελκτικό.
