Της Ζωής Τόλη
Ο νεαρός ηθοποιός Γιώργος Αμούτζας, που διαπρέπει στην παράσταση «Η μικρή μας πόλη», του Θόρντον Γουάιλντερ, στο θερινό θέατρο Λαμπέτη, μίλησε στη Ζωή Τόλη και το enetpress.gr για το θέατρο, την τηλεόραση αλά και τη συνεργασία του με τον Γιάννη Κακλέα.
– Είστε νέος ηθοποιός, με πρωτοεμφανιζόμενη τηλεοπτική παρουσία στη σειρά «Κάτι χωρισμένα παλικάρια». Αυτό το καλοκαίρι, ανεβαίνετε στο σανίδι, για πρώτη φορά, ως επαγγελματίας. Τι δυσκολίες συναντήσατε στο ρόλο του Τζορτζ στο έργο «Η μικρή μας πόλη», στο θερινό θέατρο Λαμπέτη;
Θα έλεγα ότι όσο διαφορετική είναι η τέχνη του θεάτρου, από της τηλεόρασης, τόσο διαφορετικός είναι και ο ρόλος μου του Τζoρτζ στην παράσταση, από τον ρόλο που είχα στα «Κάτι Χωρισμένα Παλικάρια». Βεβαίως δεν υποτιμώ την δυσκολία της κάμερας,αγαπώ και μου αρέσει η τηλεόραση, εξάλλου θεωρώ πως είναι το πιο σημαντικό όπλο ενός ηθοποιού για να μπει μέσα στα σπίτια και να αγαπηθεί από τον κόσμο.
Στο θέατρο ανοίγεται ένας άλλος κόσμος, πρόκειται για την αλφάβητο της υποκριτικής. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, και ένας νέος ηθοποιός έχει να μάθει πολλά, να ψάξει ακόμα περισσότερα και μετά από ατέλειωτες πρόβες και προσωπικής δουλειάς, πάλι θα υπάρχει κατι που του έχει ξεφύγει, ή κάτι το οποίο θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά.
Έτσι λοιπόν και εγώ στον ρόλο του Τζορτζ, έκανα μια μεγάλη προσπάθεια με πολύ προσωπική δουλειά, πολλές ώρες προβών και με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη, κατάφερα να φτασω τον ρόλο του Τζορτζ σε ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο, που βέβαια όπως προείπα πάντα θα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης.
Ένα από τα πιο βασικά στοιχεία στο θέατρο που μπορώ να σας πω ότι με δυσκόλεψε περισσότερο και έκανα μεγάλη προσπάθεια για να κατορθώσω στο συγκεκριμένο έργο,ε ίναι να βρω τον ρεαλισμό ή ακόμα τον υπερρεαλισμό του ρόλου έτσι ώστε οι χρωματισμοί και οι εναλλαγές στα συναισθήματα και στις αντιδράσεις του Τζορτζ,να αποκτήσουν άλλο νόημα, δηλαδή να αποκτήσουν μορφή.
– Ποια πρέπει να είναι τα όπλα ενός ηθοποιού που δεν έχει ακόμα σύμμαχο την εμπειρία;
Ένας νέος ηθοποιός πρέπει να έχει πάθος για αυτό που κάνει,να είναι διατεθειμένος να κάνει θυσίες και να βάλει σε δεύτερη μοίρα αλλά πράγματα που αγαπάει πολύ.Το ταλέντο αν δεν καλλιεργηθεί είναι ένα άσφαιρο όπλο.Σιγουρα ο χώρος είναι πολύ απαιτητικός, υπάρχουν πολλά νέα δουλεμένα και ταλαντούχα παιδιά, καθώς επίσης πολλοί ηθοποιοί που ηδη φέρνουν μια πολυετή και πετυχημένη καριέρα στις πλάτες τους.
Επομένως η επιμονή και η αγάπη για αυτό το επάγγελμα είναι ο μονος τρόπος να αφήσεις πίσω σου όλα τα «όχι, ίσως, μπορεί για κάτι άλλο που έχω στο μυαλό μου», και να φτάσεις στο πολυπόθητο ναι, δηλαδή την στιγμή που θα σου δοθεί η ευκαιρία να δουλέψεις για πρώτη φορά στο χώρο, παίρνοντας τον πρώτο σου ρόλο.
– Τι πιστεύετε ότι θα σας αποφέρει στην αρχή της καριέρας σας, η συνεργασία με ένα πετυχημένο σκηνοθέτη, όπως ο Γιάννης Κακλέας;
Σίγουρα το να δουλεύω με έναν τόσο μεγάλο σκηνοθέτη είναι πολύ μεγάλη μου τιμή. Ο Γιάννης Κακλέας, είναι κατά την άποψη μου ένα μεγάλο σχολείο και για εμένα πέρα από σκηνοθέτης, είναι και δάσκαλος που στηρίζει την νέα γενιά και δίνει ευκαιρίες. Εφόσον απότελει ένα τόσο αξιοσέβαστο πρόσωπο στον χώρο, το να έχει ένας νέος ηθοποιός το όνομα του Γιάννη Κακλέα είναι ένα μεγάλο και σημαντικό κεφάλαιο στο βιογραφικό του.
