«XXXY»: μια χορευτική παράσταση του Aniline Dancetheatre στο Booze Cooperativa, εμπνευσμένη από τα χρωμοσώματα xx και xy, που διαφοροποιούν και καθορίζουν το φύλο.

Η προσέγγιση των δύο χορευτών, του Αλέξανδρου Γκουντινάκη και της Νατάσσας Αραμπατζή, βασίζεται στις ομοιότητες και στις διαφορές που εμφανίζονται κατά την ανάπτυξη αυτών των δύο χρωμοσωμάτων, όπως και στη συνύπαρξη και σύγκρουσή τους στη φύση, αλλά και στην κοινωνία.

Στην πρωτότυπη αυτή παράσταση, που παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή και Κυριακή στις 9 μ.μ. (έως τις 6 Μαρτίου), το ντουέτο χρησιμοποιεί κινητικές φόρμες σύγχρονου χορού και contact -partnering, καθώς και στοιχεία physical theatre, και πειραματίζεται πάνω στην κίνηση των σωμάτων σε σχέση με τον ήχο και την ησυχία, την επαφή και την απουσία της.

Δύο άνθρωποι, δύο σώματα. Ένας άντρας και μία γυναίκα. Ένας χορός. Γεννιούνται, κινούνται, αλληλεπιδρούν. Όμοια και διαφορετικά ταυτόχρονα. Ποιες ομοιότητες και διαφορές είναι όντως γενετικές και ποιες επίκτητες; Και τι επιπτώσεις έχει αυτή η δυαδικότητα;

Αφορμή για μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους δύο νεαρούς και ταλαντούχους χορευτές από τη Θεσσαλονίκη.

-Πώς προέκυψε η ιδέα για μια παράσταση με θέμα τα χρωμοσώματα που καθορίζουν το φύλο;


Νατάσσα Αραμπατζή: «Η ιδέα, όπως και η παράσταση, προέκυψε από ένα δωδεκάλεπτο ντουέτο που χρειάστηκε να ετοιμάσουμε για το Φεστιβάλ Ελλήνων Χορογράφων, τον Μάιο του 2015. Διαπιστώσαμε, μέσα από αυτοσχεδιασμούς, τις διαφορές και τις ομοιότητες των σωμάτων μας στην κίνηση, και ότι κάποιες από αυτές βασίζονται καθαρά στη φυσιολογία του καθενός μας. Έτσι αποφασίσαμε να βασιστούμε σε αυτό και να εξελίξουμε το ντουέτο σε μια πλήρη παράσταση».
Αλέξανδρος Γκουντινάκης: «Πάντα θέλαμε να ασχοληθούμε με το θέμα των δύο φύλων και των ρόλων τους. Δίνοντάς μας, λοιπόν, την ευκαιρία το Φεστιβάλ, δουλέψαμε πάνω σε αυτό».


-Θεωρείτε πως οι περισσότερες διαφορές των δύο φύλων είναι επίκτητες ή εγγενείς;


Ν.Α.: «Οι εγγενείς διαφορές είναι αντιληπτές από όλους, νομίζω, και μάλιστα με γυμνό μάτι. Έχουν να κάνουν με την εμφάνιση, την ανατομία και τη χημεία του σώματος. Από κει και πέρα, δεν ξέρω πού σταματάει η βιολογία και πού παίρνει τα ηνία η κοινωνία στην κινητική και συμπεριφορική μας διαφοροποίηση. Υπάρχει μια γκρίζα ζώνη σε αυτό το σημείο. Μας απασχολεί και στο έργο αυτό».
Α.Γκ.: «Νομίζω, δεν έχει σημασία ποιες είναι οι περισσότερες, σημασία έχει να εντοπίσουμε ποιες είναι οι διαφορές, από πού προέρχονται και για ποιο λόγο».

-Σας ενοχλούν στερεοτυπικές εκφράσεις όπως «ισχυρό» ή «ασθενές» φύλο κ.ο.κ.;

Α.Γκ.: «Εκφράσεις τέτοιου τύπου είναι παλιακές, νομίζω. Δεν ανήκουν στην εποχή μας. Και, ναι, οφείλω να ομολογήσω ότι με ενοχλούν λίγο».
Ν.Α.: «Εμένα, παλιότερα, ναι, με ενοχλούσαν αυτοί οι χαρακτηρισμοί. Τώρα πια, όχι. Μου φαίνονται ώς και διασκεδαστικοί από τη στιγμή που μπορώ να παίξω με αυτούς και να γίνουν και πηγή έμπνευσης».

 

 

xxxy 2

 

-Σήμερα, στη δυτική κοινωνία, θεωρείτε πως υπάρχει μια σαφής βελτίωση στο πώς αντιλαμβανόμαστε την έννοια του αρσενικού και του θηλυκού;


Α.Γκ.: «Υπάρχει μια βελτίωση, αν και κατά την άποψή μου δεν είναι αρκετή για την εικόνα που θέλει να προβάλει ο δυτικός πολιτισμός κατά τ’ άλλα. Πολλές φορές αυτή η φαινομενική βελτίωση είναι στα πλαίσια του politically correct».

-Για κάποιους, οι γυναίκες δεν είναι πια τόσο γυναίκες, και οι άντρες δεν είναι πια τόσο άντρες. Αυτό για σας είναι θετικό ή αρνητικό;


N.A.: «Οι γυναίκες θα είναι πάντα γυναίκες και οι άντρες θα είναι πάντα άντρες. Τα πρότυπα είναι αυτά που αλλάζουν. Τώρα, αν κάποιοι δεν είναι ευχαριστημένοι με τη διαδικασία αλλαγής των προτύπων που συμβαίνει σήμερα, μπορούν και να το κρίνουν και αρνητικά. Δεν είναι κάτι που μας αφορά. Δεν είναι ούτε αρνητική ούτε θετική μια διαφοροποίηση προτύπων. Είναι απλά μια κατάσταση προς παρατήρηση».

-Το ανδρόγυνο στοιχείο υπάρχει σε κάποιες περιπτώσεις και στη φύση. Μπορεί κανείς να μιλά με όρους «ανωμαλίας» όταν κάτι υπάρχει στην φύση; Σας απασχολεί αυτό στην παράσταση «XXXY»;


Ν.Α.: «»Ανωμαλία» στη φύση είναι οτιδήποτε έχει μεγάλες διαφοροποιήσεις σε σύγκριση με το 90% του πληθυσμού στο κάθε είδος. Άρα, ναι, υπάρχουν ανωμαλίες στη φύση. Η ίδια η φύση, η ζωή, μπορεί και να είναι μια ανωμαλία μέσα στο σύμπαν. Άλλωστε οι μεταλλάξεις δεν είναι αυτές που οδηγούν στην εξέλιξη;».
Α.Γκ.: «Θα συμφωνήσω με τη Νατάσσα, και θα προσθέσω ότι αυτό το ζήτημα μας έχει επηρεάσει δημιουργικά σε ένα σημείο της παράστασης μας».

-Πιστεύετε πως ένα τόσο περίπλοκο θέμα μπορεί να αποδοθεί χωρίς λόγια, μόνο με την κίνηση των σωμάτων;


Ν.Α.: «Εννοείται! Όσο πιο περίπλοκο είναι ένα θέμα, τόσο πιο δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Οι εικόνες και οι εντάσεις που δημιουργούν τα σώματά σε κίνηση, σίγουρα μπορούν να περιγράψουν καλύτερα όσα ο λόγος δεν μπορεί. Είναι αυτό που λέμε, μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις».
Α.Γκ.: «Το σίγουρο είναι ότι ένα τέτοια θέμα δεν μπορεί να εξαντληθεί με οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Σκοπός μας δεν ήταν να αποδώσουμε όσο καλύτερα ή πληρέστερα το θέμα, αλλά να δημιουργήσουμε το δικό μας έργο με τη δική μας οπτική».

-Οπως μάθαμε, το τέλος κάθε παράστασής σας ενδέχεται να αλλάξει. Μας το εξηγείτε λίγο αυτό;


Ν.Α.: «Δεν «ενδέχεται», έχει δύο τέλη κάθε παράσταση. Υπάρχει το τέλος που όλοι έχουμε βιώσει, συνήθως, και ένα εναλλακτικό. Δεν θα σας κάνουμε όμως spoiler. Ελάτε να δείτε την παράσταση και θα καταλάβετε τι εννοώ».
Α.Γκ.: «»Ένα φιλάκι είναι λίγο, πολύ λίγο…», όπως λέει το τραγούδι. Και ένα τέλος δεν φέρνει την άνοιξη…».

-Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις χορό στην Ελλάδα της κρίσης -και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη που είναι η έδρα σας; Μπορεί κανείς να επιβιώσει ως χορευτής;


Α.Γκ.: «Πονάει η ερώτηση αυτή. Ο χορός είναι ένα δύσκολο και επίπονο επάγγελμα και δεν αμείβεται όπως θα έπρεπε πουθενά στον κόσμο. Πόσω μάλλον στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη που έχει περιορισμένο κοινό».
Ν.Α.: «Το να κάνεις χορό, ιδιαίτερα επαγγελματικά, είναι δύσκολο. Το να επιβιώνεις γενικά στην Ελλάδα της κρίσης είναι, επίσης, δύσκολο. Αν βάλουμε και στο άθροισμα το περιορισμένο κοινό, μπορείτε να καταλάβετε το μέγεθος των δυσκολιών που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς σε αυτές τις συνθήκες. Αλλά δεν πειράζει, γιατί ως χορευτές έχουμε μάθει στα δύσκολα, και αγαπάμε αυτό που κάνουμε. Αλλιώς θα έπρεπε να τα έχουμε ήδη παρατήσει».

 

INFO
Booze Cooperativa (Κολοκοτρώνη 57)
Είσοδος: 7 ευρώ (κανονικό), 5 ευρώ (φοιτητικό/ανέργων/ατέλεια/ομαδικό 5+ ατόμων)
Απαραίτητη η κράτηση λόγω περιορισμένων θέσεων: 6983188790 – 6984167521