Μια καλή μέρα για την Ελλάδα έπειτα από πολύ καιρό ξημέρωσε, όσον αφορά τη σχέση μας με την Ευρώπη, αλλά να μην πετάμε και στα σύννεφα. Κερδίσαμε χρόνο που πρέπει να τον εκμεταλλευτούμε και όχι να παραπέμψουμε στις καλένδες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την εξέλιξή μας σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Τα στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ, που έγιναν αποδεκτά από την Eurostat, θα αποτελούν τα βασικά κριτήρια που θα ενεργοποιούν τον κόφτη δαπανών. Είναι καλό που θα μπει ο αυτόματος σταθεροποιητής για να γλιτώνουμε και από τις πελατειακές εξυπηρετήσεις κάθε φορά που πλησιάζουμε σε εκλογές.
Περιλαμβάνει όλα τα μέσα για να διορθώνεται η απόκλιση των στόχων, δηλαδή ανελαστικές και ελαστικές δαπάνες του ΔΗΜΟΣΙΟΥ τομέα και όχι του ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ. Για πρώτη φορά δεν μπαίνουν όλοι στο ίδιο καζάνι και είναι πιθανό αλλά όχι απαραίτητο να δούμε μείωση μισθών και συντάξεων. Είναι στο χέρι αυτής αλλά και της επόμενης κυβέρνησης να μη φτάσουμε εκεί και εδώ εξηγείται το «σαρδόνιο» χαμόγελο του πρωθυπουργού το βράδυ της ψηφοφορίας για το ασφαλιστικό.
Γιατί ξέρει πως η χθεσινή μονογραφή της αξιολόγησης και η επικύρωση της την 24η Μαΐου δεσμεύει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές. Του αφαιρεί αντιπολιτευτικά όπλα και τον στριμώχνει να ακολουθήσει την ευρωπαϊκή ατζέντα.
Το Βερολίνο είναι ευχαριστημένο με τον κόφτη, αφού ήταν μια παλιά δική του πρόταση και ο Σόιμπλε αποχώρησε με χαμόγελα χθες το βράδυ.
Τα δύο «καλά»
Το ΔΝΤ έθεσε ένα νέο κανόνα οι ακαθάριστες δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ για κάθε έτος και το καταφέρνει το ελληνικό πρόγραμμα, γεγονός που αναιρεί την άμεση ψήφιση των μέτρων -κάβα των 3,6 δισ. Αυτή είναι μια επιτυχία για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα που ισχυρίζεται πως «εγώ 5,4 δισ. είχα πει πέρυσι το καλοκαίρι, τόσα έφερα».
Το δεύτερο καλό είναι η επαναφορά της λύσης για το χρέος σε πιο ρεαλιστική βάση που πιστώνεται ο πρωθυπουργός, αλλά πρέπει να αποδείξει την ικανότητα της χώρας να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Και εδώ έρχεται η νέα μετάλλαξή του από κρατιστή σε λάτρη των επενδύσεων. Να δει τον ιδιωτικό τομέα ως άλογο που θα τραβήξει το κάρο της Ελλάδας και όχι μια αγελάδα που συνεχώς την αρμέγει.
Μένει να δούμε αν ζητήσει το ΔΝΤ να λαμβάνονται υπόψη και τα δικά του στοιχεία για την πορεία της οικονομίας της Ελλάδας και πόσα χρήματα θα βάλει στο πρόγραμμα (5-6 δισ. σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες). Το πιο πιθανό σενάριο είναι να τα βρουν κάπου στη μέση και το ΔΝΤ να αποδεχθεί το χθεσινό πακέτο πολιτικής που ανακοίνωσε ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Το «κακό»
Έχουμε ένα πραγματικό δημοσιονομικό Γολγοθά μπροστά μας, στόχους πολύ δύσκολους και μια κοινωνία στα όρια της με τα διαδοχικά «πράσινα μπλε και ροζ » μνημόνια. Η υπερφορολόγηση των πολιτών έχει αβέβαιο αποτέλεσμα και υπάρχει η αίσθηση αδικίας στον κόσμο. Το μήνυμα είναι σαφές προς το πολιτικό προσωπικό: Δεν έχετε άλλη ευκαιρία.
