Πλήρη εξουσία έχει μόνο το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο για τις προϋποθέσεις αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, σύμφωνα με την υπ΄ αριθμόν 95/17 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το νεοσυσταθέν όργανο έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να διενεργεί διαγωνιστική διαδικασία και να ρυθμίζει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Ναι μεν, αλλά…
Σύμφωνα με τους συμβούλους της Επικρατείας, οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν έννομο συμφέρον, ασχέτως αν λειτουργούν παράνομα ή νόμιμα και εξ αυτού μπορούν να μετάσχουν στη διαγωνιστική διαδικασία και να προσφύγουν στο ΣτΕ προσβάλλοντας κανονιστικές πράξεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση φέρεται να αποδοκιμάζει έμμεσα το καθεστώς της λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών με προσωρινές άδειες, το οποίο έχει παραταθεί προσωρινά μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του 2015 και έχει λήξει.
Σε ό,τι αφορά το καθεστώς της λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών, στην απόφαση δεν αναφέρεται αν αυτή είναι νόμιμη ή παράνομη, σημειώνοντας ότι επ΄ αυτού «υπάρχει νομοθετικό κενό».
Από τη μειοψηφία φέρεται να υπάρχει αναφορά πως οι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν λειτουργούν μεν νομίμως, όμως έχουν τη δυνατότητα να μετέχουν στη διαγωνιστική αδειοδοτική διαδικασία, αλλά όχι να προσβάλλουν δικαστικά υπουργικές αποφάσεις.
Συναίνεση για τις Ανεξάρτητες Αρχές
Αναφορικά με το άρθρο 101 του Συντάγματος που προβλέπει τη συγκρότηση των Ανεξάρτητων Αρχών, η άποψη των δικαστών, αφού επισημαίνουν ότι για τη συγκρότησή τους απαιτείται η σύμπραξη των πολιτικών κομμάτων, μέσω της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, ξεκαθαρίζουν ότι η μη συγκρότησή τους αποτελεί ουσιαστικά παραβίαση του Συντάγματος.
Ωστόσο, κάνει σαφές ότι αυτή η παραβίαση δεν μπορεί να θεραπευτεί με άλλη παραβίαση του Συντάγματος, όπως της μετακύλισης των αρμοδιότητων μιας ανεξάρτητης αρχής σε υπουργό. Ειδικότερα, κατά την απόφαση, δεν μπορεί να θεραπευθεί μία παραβίαση διατάξεως του Συντάγματος με άλλη παραβίαση και συγκεκριμένα της διατάξεως του άρθρου 15 παράγραφος 2 που αναφέρει ρητά ότι το ΕΣΡ είναι αποκλειστικό αρμόδιο για τη χορήγηση των τηλεοπτικών αδειών καθώς και για τη διαγωνιστική αδειοδοτική διαδικασία.
Για τη δικαστική δαπάνη
Σύμφωνα με την απόφαση, η δικαστική δαπάνη ορίζεται στα 920 ευρώ για κάθε προσφεύγοντα, την οποία επιβαρύνεται το Δημόσιο.
Οι αποφάσεις που εκδόθηκαν σήμερα αφορούν το θέμα της αρμοδιότητας του υπουργού Επικρατείας σχετικά με τη διαδικασία αδειοδότησης και τη συγκρότηση από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης πενταμελούς επιτροπής για τη διενέργεια διαγωνιστικής διαδικασίας.
Από το σύνολο των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί εκκρεμούν προς έκδοση άλλες τρεις αποφάσεις που αφορούν:
– την τιμή εκκίνησης του διαγωνισμού που είχε οριστεί στα 3 εκατομμύρια
– τον αριθμό των αδειών (4), και
– τον ελάχιστο προβλεπόμενο αριθμό προσωπικού για κάθε κανάλι.
Σε ό,τι αφορά τους τηλεοπτικούς σταθμούς που κατέβαλαν χρήματα για να πάρουν άδεια, αλλά τελικά δεν πήραν, νομικοί κύκλοι αναφέρουν πως μετά τη δημοσιοποίηση των αποφάσεων εγείρονται σοβαρά ζητήματα αποζημιώσεων.
Φασούλι, το φασούλι…
Μέσα στο χαμό για τις τηλεοπτικές άδειες, το κράτος έβαλε στο σακούλι του 60.314.238 ευρώ από τον ειδικό φόρο τηλεόρασης (20% επί της διαφημιστικής δαπάνης στην τηλεόραση) για το 2015 και το 2016.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος, το ίδιο ποσό αντιστοιχεί με το κόστος της διατήρησης του ΦΠΑ στα νησιά πρώτης γραμμμής της μάχης με τους πρόσφυγες.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το αντίστοιχο συνολικό ποσό εσόδων του Δημοσίου από πρόστιμα του ΕΣΡ ανέρχεται, για τα έτη 2015 και 2016, σε 3.023.683 ευρώ.
Αναφορικά με τα οφειλόμενα των τηλεοπτικών σταθμών προς το Δημόσιο από φόρο τηλεοπτικών διαφημίσεων, αυτά ανέρχονται σε περίπου 15, 5 εκατ. ευρώ για τις ίδιες χρονιές. Από αυτά, τα 5 εκατ. αντιστοιχούν στο 2015 και τα 10,5 εκατ. στο 2016. Αντίστοιχα, τα οφειλόμενα από πρόστιμα του ΕΣΡ ανέρχονται σε 2,3 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2 εκατ. αφορούν στο 2015, ενώ 366.000 στο 2016.
