Όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, η κοινωνία «παγώνει», λέει ο Brandon Blackburn-Dwyer του Global Citizen. Η ίδια μας η συμπόνια, αρχικά μας αφήνει ανήμπορους να αντιδράσουμε.
Το πρώτο συναίσθημα για να «σπάσει» η παράλυση, συχνά είναι το μίσος. Ένα συναίσθημα που κάθε άνθρωπος εκφράζει διαφορετικά. Κάποιοι ψάχνουν για δικαιοσύνη, άλλοι στέλνουν την οργή τους προς όλες τις κατευθύνσεις, κατηγορούν όποιον μπορούν να βρουν, τον πιο εύκολο στόχο.
Για πολλούς στην Ευρώπη, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, άμεσος στόχος ήταν οι πρόσφυγες. Άνθρωποι που διαφεύγουν τη βία και τον πόλεμο στη Συρία και τη Βόρεια Αφρική και ψάχνουν καταφύγιο και μια ασφαλέστερη ζωή. Το μίσος ήρθε σχεδόν ακαριαία, σαν αντανακλαστική αντίδραση. Όπως οι περισσότερες ακαριαίες αντιδράσεις, όμως, δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια λανθασμένη προσέγγιση.
«Σε όσους κατηγορούν τους πρόσφυγες για τις επιθέσεις στο Παρίσι: Δεν καταλαβαίνετε πως αυτοί είναι οι άνθρωποι από τους οποίους οι πρόσφυγες τρέχουν για να ξεφύγουν;» αναφέρθηκε σε ένα tweet τα τελευταία 24ωρα. Οι πρόσφυγες έχουν υποστεί φρικτές συνθήκες για να διαφύγουν τη βία της πατρίδας τους, ενώ τώρα έρχονται αντιμέτωποι με μια αδιανόητη αλήθεια: Η βία τους ακολούθησε σε μια άλλη ήπειρο. Η βία τους υποδέχθηκε στο Παρίσι.
Κάποιοι φαίνεται να ξεχνούν πως αυτό δεν ήταν το πρώτο τρομοκρατικό κτύπημα στη γαλλική πρωτεύουσα. Προφανώς δε συνέβη επειδή πρόσφυγες ήταν εκεί. Η ίδια η βία ήταν που πήρε σχεδόν 130 ζωές, κατέστρεψε τις ζωές πολλών ακόμη ανθρώπων που τραυμάτισε. Και το κυριότερο, πρόκειται να καταστήσει θύματά της τους αιτούντες ασύλου που έχουν φτάσει στην Ευρώπη.
Η οργή έχει ήδη στραφεί ενάντια σε αυτή την ευαίσθητη κοινότητα. Αν αυτό συνεχιστεί οι πρόσφυγες θα είναι πραγματικά θύματα που δε θα έχουν τη δυνατότητα να βρουν το δίκιο τους πουθενά, τη στιγμή που τα ευρωπαϊκά κράτη μπορεί απλά να τους γυρίσουν την πλάτη.
Το Global Citizen το θέτει απλά: «Ο κόσμος πρέπει να σταθεί στο πλευρό του Παρισιού. Και το Παρίσι πρέπει να σταθεί στο πλευρό των προσφύγων». Σε μια πόλη γνωστή -μεταξύ άλλων- για τις παθιασμένες επαναστάσεις της και τον αγώνα για τη δικαιοσύνη, η τραγωδία της 13ης Νοεμβρίου θα πρέπει να ενισχύσει τα ιδεώδη της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Αδελφότητας.
