Του Συμεών Σολταρίδη
Διαβάζοντας στον ημερήσιο Τύπο ότι πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου η τρίτη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής Συντονισμού Μεγάλων Έργων Υποδομής, υπό τον Συντονιστή Υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη, το μυαλό μου όπως ήταν φυσικό, πήγε στο κυκλοφοριακό χάος της συμπρωτεύουσας, με τα διπλό-τριπλοπαρκαρίσματα και το αλαλούμ που παρατηρείται.
Πρόσφατα, βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη για κάποιες ημέρες κινούμενος στο κέντρο και συγκεκριμένα από την πλατεία Ελευθερίας, στην Καρόλου Ντηλ, στην Όλγας και στην πλατεία της ΧΑΝΘ. Πραγματικά γινόταν το «έλα να δεις», αφού ο καθένας κινούνταν όπως «γούσταρε», πάρκαρε όπως και όπου ήθελε και υποχρέωνε τα λεωφορεία να κινούνται εκτός των γνωστών λεωφορο-διαδρόμων.
Στην μεν παραλιακή σε πολλά σημεία μετατρέπονταν η λεωφόρος από τρεις λωρίδες σε μία, στην Εγνατία, από τρεις σε κάθε κατεύθυνση, σε «μία και μισή», και στην Όλγας από τέσσερεις, πολλές φορές σε μία λωρίδα, αφού όχι μόνο αιτία ήταν τα διπλοπαρκαρίσματα, αλλά και οι φορτοεκφορτώσεις, μέρα μεσημέρι, σα να μην υπάρχουν πρωινές ώρες που θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν οι καταστηματάρχες για να ελαφρυνθεί και το κυκλοφοριακό.
Περιμένοντας στην ουρά των αυτοκινήτων, φορτηγών, ταξί και λεωφορείων σκέφθηκα ότι παρόμοια χαώδη κατάσταση δεν βλέπεις σε άλλες βαλκανικές πόλεις που να οφείλονται στις ίδιες αιτίες, ότι τα πρόστιμα που σου επιβάλλονται είναι υπέρογκα και ότι σε αρκετές πόλεις, όπως στην Κωνσταντινούπολη, παρκάρεις για δέκα λεπτά το αυτοκίνητο σου παράνομα σε κάποιο σημείο και το βρίσκεις στην συνέχεια σε κάποιο πάρκινγκ της τροχαίας, αφού πληρώσεις ένα υπέρογκο ποσό για τον γερανό που σου το πήρε, για την παράβαση που έκανες και για το πάρκινγκ.
Καθισμένος στο τιμόνι, έκανα και εγώ , όλες τις σκέψεις που κάνουν οι Θεσσαλονικείς, για να βελτιώσουν το χάος που επικρατεί.
Η πρώτη ήταν, γιατί δεν καθιερώνεται η θαλάσσια σύνδεση λιμανιού με περιοχές προς την Μηχανιώνα, όπως γίνεται στον Βόσπορο, για την έστω μικρή αποδυνάμωση του κυκλοφοριακού. Τόσο μεγάλα πολιτικά συμφέροντα υπάρχουν και ο κορβανάς των ψήφων είναι τόσο μεγάλος από τους ταξιτζήδες, λεωφορειούχους και άλλους ώστε να μην υλοποιείται;
Όσο για το επιχείρημα ότι θα χάσουν πελατεία και έσοδα, η πολιτεία ας χορηγήσει άδειες σε κοινοπραξίες αυτών των κατηγοριών, για να αγοράσουν βαποράκια για αυτές τις συγκοινωνιακές γραμμές.
Στην συνέχεια σκέφτηκα γιατί η τροχαία σε συνεννόηση με την Δημοτική Αρχή δεν βγάζει γερανούς, ώστε να μαζεύει τα παράνομα παρκαρίσματα, χωρίς την δυνατότητα επιστροφής των αυτοκινήτων από το «παράθυρο».
Επίσης γιατί η τόσο αποδοτική στον τουρισμό Δημοτική Αρχή, δεν ανακοινώνει την απαγόρευση εισόδου στα τουριστικά λεωφορεία, στο κέντρο της πόλης, όπως γίνεται σε αρκετές Ευρωπαϊκές πόλεις, όπου οι ξένοι αποβιβάζονται στις εισόδους των πόλεων και πεζοί κινούνται θαυμάζοντας τα ιστορικά και αρχαιολογικά αξιοθέατα. Εξάλλου η Θεσσαλονίκη δεν είναι κάποια μεγάλη πόλη που να μην μπορεί κάποιος να την περπατήσει.
Αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, έκανα σήμερα το πρωί, κοιτάζοντας από το παράθυρο του σπιτιού, τις λίγες νιφάδες χιονιού που έπεσαν στην Κομοτηνή, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει αυτός ο τόπος να δει λίγη άσπρη μέρα.
