Του Βασίλη Διαμαντάκη
Ο πρόχειρος… καταυλισμός τς πλατείας Βικτωρίας γέμισε και πάλι με εκατοντάδες Σύρους και Αφγανούς πρόσφυγες και μετανάστες που συρρέουν καθημερινά από τον Πειραιά μέσω του Ηλεκτρικού.
Από νωρίς το πρωί σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αστυνομίας είχαν μαζευτεί στην πλατεία περίπου στα 600 άτομα. Αρκετοί από αυτούς έδειξαν τα εισιτήρια για τα λεωφορεία και έλεγαν πότε θα φύγουν. Σκηνές δεν υπήρχαν αυτήν τη φορά. Ολοι έστρωναν στο γρασίδι.
Όσο περνούσε η ώρα οι ουρές των ανθρώπων μεγάλωναν όλο και πιο πολύ. Η πλατεία είχε κατακλυστεί από άκρη σε άκρη.
Οι λίγοι θαμώνες των καταστημάτων κοιτούσαν αποσβολωμένοι όλο αυτόν τον κόσμο. Αδυνατώντας να πιστέψουν πως μέσα σε δυο χρόνια η πλατεία Βικτωρίας από ζωντανός οργανισμός κατοίκων και καταστημάτων κατέληξε στο μοναδικό σημείο συγκέντρωσης σε ολόκληρο το κέντρο των Αθηνών. Οι γείτονες σπάνια βγαίνουν από τις πολυκατοικίες, φοβούμενοι τα χειρότερα.
Παιδιά και μεγάλοι περίμεναν τη στιγμή της εμφάνισης του Δήμου Αθηναίων για το καθιερωμένο συσσίτιο. Αρκετοί προσέφυγαν στα περίπτερα που βρίσκονται κυκλικά της πλατείας. Η έλλειψη χημικών τουαλετών έκανε την κατάσταση πιο δύσκολη. Η κ. Ευγενία, 82 χρόνων, κάτοικος της πλατείας Βικτωρίας, μας τόνισε ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο για τους κατοίκους της περιοχής. Κάποιοι άλλοι κάτοικοι από μακριά μας έλεγαν φωναχτά: «Επιτέλους κάντε κάτι για να δοθεί ένα τέλος σε αυτήν την κατάσταση».
Μέλος από την εθελοντική ομάδα από το Δήμο Αθηναίων μας είπε, λόγω του φόρτου εργασίας εκείνη τη στιγμή, με μια λέξη ότι όλα πάνε καλά. Πολλά παιδάκια προσπαθούσαν να περάσουν την ώρα τους παίζοντας με κάποια παιχνιδάκια, είτε μεταξύ τους. Κάποια από αυτά είχαν τη διάθεση για ζωγραφιές δείχνοντας ενδεχομένως το ταλεντάκι τους. Άλλα παιδάκια ξυπόλυτα, με λιγοστά ρουχαλάκια πάνω τους, προσπαθούσαν μέσα στις αγκαλιές των μαμάδων τους να βρουν λίγη ζεστασιά, ενώ κουβέρτες αλλά και υπνόσακοι έκαναν την εμφάνισή τους σε κάθε γωνιά της πλατείας.
Στο μεταξύ τα λεωφορεία στη Λεωφόρο Λιοσίων περιμένουν κάθε ημέρα να παραλάβουν όσο περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες μπορούν, για να τους μεταφέρουν στα ελληνικά σύνορα και από εκεί να μεταφερθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αρκετοί πρόσφυγες και μετανάστες κάποια στιγμή φώναξαν τη λέξη Germany, πιστεύοντας ότι η συγκεκριμένη χώρα είναι η γη του παραδείσου για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
