Της Νινέττας Κοντράρου-Ρασσιά
Έχει παραιτηθεί άραγε η Ελλάδα από τη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα; Έχει θεωρήσει τον αγώνα μάταιο και έχει καταθέσει τα όπλα;
Η πρόσφατη εκλογή του σπουδαίου βελγικής καταγωγής αρχαιολόγου και φιλέλληνα, που σκάβει 40 χρόνια στη Κρήτη και γράφει στη Γραμμική Β΄, Λουί Γκοντάρ, ως προέδρου του νέου Δ.Σ. της Διεθνούς Ένωσης για τον Επαναπατρισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα, δείχνει πως οι ίδιες οι επιτροπές διεκδίκησης των Γλυπτών ανά τον κόσμο, δηλαδή οι ξένοι φιλέλληνες, δεν το έχουν βάλει κάτω.
Αντίθετα, επέλεξαν ένα πρόσωπο κύρους, έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου της Νάπολης που διετέλεσε σύμβουλος πολιτιστικής κληρονομιάς του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, ο οποίος έχει δηλώσει ότι ο επαναπατρισμός των Γλυπτών δεν είναι ελληνική μόνο υπόθεση, αλλά παγκόσμια «κι εγώ μπορεί να μην είμαι Έλληνας, αλλά αγαπώ πολύ την Ελλάδα και βλέπω αυτό το θέμα σαν δικό μου».
Θετικό είναι επίσης ότι κλίνει υπέρ της διπλωματικής λύσης και όχι της δικαστικής, δεδομένου ότι αν χαθεί στα δικαστήρια θα δώσει οριστικό τέλος σε ένα πέρα για πέρα δίκαιο αίτημα.
Το ερώτημα, αν η Ελλάδα έχει παραιτηθεί από τη διεκδίκηση των Γλυπτών, δεν αφορά βέβαια τον ένθερμο αυτό φιλέλληνα και τους υπόλοιπους του Δ.Σ. που αναλαμβάνουν τώρα καθήκοντα (Άννα Μαραγκού, Paul Cartledge, Matthew Taylour, George Vardas, Andrew George), αλλά το υπουργείο Πολιτισμού που δεν έστειλε κανένα υψηλόβαθμο στέλεχός του στη σημερινή και αυριανή (29 και 30/9) 20ή Σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Προώθηση της Επιστροφής Αγαθών στις Χώρες Προέλευσής τους ή την Επιστροφή σε περίπτωση Παράνομης Απόκτησης.
Στη σύνοδο αυτή, που γίνεται στα γραφεία της UNESCO στο Παρίσι, η Ελλάδα θέτει παγίως στα υπό συζήτηση θέματα την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα και πιέζει για τη δικαίωση ενός αγώνα που ξεκίνησε από τη Μελίνα Μερκούρη και δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ.
Στη Σύνοδο του Παρισιού επρόκειτο να εκπροσωπήσει τη χώρα μας η γ.γ. του ΥΠΠΟΑ Μαρία Βλαζάκη (αν και η εκπροσώπηση γίνεται από ανώτατο υπηρεσιακό στέλεχος και όχι από την πολιτική ηγεσία). Αλλά κι αυτή, μολονότι μετέβη στη γαλλική πρωτεύουσα τις προηγούμενες μέρες, επέστρεψε επειγόντως προχθές στην Αθήνα.
Γιατί; Όχι, δεν έπεσε ο Παρθενώνας. Για να συντονίσει το Διεθνές Φόρουμ που συνδιοργανώνουν Ελλάδα και Κίνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στις 3 Οκτωβρίου 2016. Κατά την παραμονή της η κ. Βλαζάκη στο Παρίσι μετείχε ως πρόεδρος της Επικουρικής Επιτροπής της UNESCO για τη Σύμβαση του 1970 (για την αποτροπή και αντιμετώπιση της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών), στη Συνάντηση των Προέδρων των Επιτροπών των Πολιτιστικών Συμβάσεων της UNESCO.
Αν έμενε δυο μέρες ακόμη η Ελλάδα θα είχε φωνή και σε μια σημαντικότερη ακόμη σύνοδο και ίσως να είχε πιέσει να εκδοθεί μία αυστηρή «σύσταση» για την επικοινωνία μεταξύ των δύο μερών, Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας, υπό τη διεμεσολάβηση της UNESCO. Tώρα, λοιπόν, αγνοείται εάν και ποιος έμεινε στο πόδι της. Πάντως, δεν θα είναι η καθ΄ύλην αρμόδια γεν. διευθύντρια Αρχαιοτήτων Έλενα Κόρκα που έχει χειριστεί την υπόθεση αυτή επί δύο και πλέον δεκαετίες, γιατί βρίσκεται σε άλλη αποστολή.
Μια ισχυρή ελληνική εκπροσώπηση σε αυτή τη σύνοδο είχε σημασία για να παροτρύνει τα μέλη της να υιοθετήσουν πιο σκληρή στάση έναντι της Μεγάλης Βρετανίας, που προ διετίας απέρριψε τη «σύσταση» έναρξης ενός νέου διαλόγου μεταξύ των δύο πλερών με τη διαμεσολάβηση του διεθνούς αυτού οργανισμού.
Αλλά ο υπουργός Πολιτισμού φαίνεται να μην πολυνοιάζεται για όλα αυτά. Ίσως να πιστεύει ότι τα Γλυπτά θα έρθουν πίσω κάποια μέρα μόνα τους. Γιατί να ασχοληθεί;
