Του Άγγελου Φούντα
Ολοκληρώθηκε χθες (22/1) στο Λονδίνο το τουρνουά της δεκαεξάδας των ελίτ του snooker, το Dafabet Masters 2017, και ύστερα από έναν συναρπαστικό τελικό, ο Ronnie O’Sullivan έγραψε ακόμα μια φορά ιστορία, καθώς κατέκτησε το έβδομο master της καριέρας του.
Το φετινό masters ήταν ίσως ένα από τα καλύτερα τουρνουά των τελευταίων ετών, καθώς όλοι οι παίχτες έπαιξαν όσο καλύτερα μπορούσαν και μας χάρισαν κάποιους πολύ ωραίους αγώνες. Και φυσικά ο τελικός δεν μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ανατροπές, πολύ ωραίες μπάλες και μεγάλα χτυπήματα, ήταν όλα μέρος του. Μεγάλος νικητής του φετινού masters, ο παίχτης που έχει γράψει τη δικιά του ιστορία στο snooker από το 1992, όταν και έγινε επαγγελματίας, ο Ronnie «Rocket» Ο’Sullivan.
Ο O’Sullivan, που μέχρι χθες μοιραζόταν την πρώτη θέση στη λίστα με τα περισσότερα Masters με τον Stephen Hendry, με τη νίκη του αυτή πλέον έφτασε τα 7 (1995, 2005, 2007, 2009, 2014, 2016, 2017), ενώ έχει συνολικά 17 τίτλους στα τουρνουά που απαρτίζουν το triple crown (7 Masters, 5 World Championships, 5 UK Championships), πίσω μόνο από τον Hendry που έχει 18 (7 World Championships, 6 Masters, 5 UK Championships). Επίσης πήρε το χρηματικό έπαθλο των 200.000 £, με τον Joe Perry να κερδίζει 90.000 £ ως δεύτερος και τον Marco Fu 10.000 £, για το μεγαλύτερο break του τουρνουά (141).
Ο «Rocket» στον μεγάλο τελικό αντιμετώπισε τον Joe Perry, ο οποίος έφτανε για πρώτη φορά σε τελικό τουρνουά του triple crown. Αν και ο Ronnie ήταν το φαβορί για τον τίτλο, ο Perry έπαιξε πάρα πολύ καλά και άνοιξε το σκορ, με ένα break 72 πόντων, ενώ πήρε και το 2ο frame με ένα μικρότερο break 53, με τον O’Sullivan να μειώνει σε 2 – 1, με ένα δικό του 58 πόντων. Όμως δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί και να παίξει όσο καλά έπαιξε στον ημιτελικό με τον Marco Fu και ο Perry με ένα break 74 και ένα century 115 πόντων έκανε το σκορ 4 – 1.
Ο Perry είχε την ευκαιρία του για το 5 – 1, αλλά μετά από μια χαμένη κόκκινη, ο O’Sullivan καθάρισε το τραπέζι για το 4 – 2 και ξεκίνησε την αντεπίθεσή του, για να κάνει το σκορ 4 – 4 στο τέλος του πρώτου μέρους του τελικού. Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε το βράδυ και ο O’Sullivan συνέχισε εκεί που σταμάτησε για τη διακοπή. Πήρε το 9ο frame, για να βρεθεί για πρώτη φορά μπροστά και με breaks 68, 56 και 85 πόντων και βάζοντας μερικές τρομερές μπάλες, έκανε το σκορ 8 – 4 υπέρ του, με τους δύο παίχτες να διακόπτουν για το μικρό διάλειμμα.
Η διακοπή έκανε καλό στον Perry, καθώς φάνηκε να βρίσκει την αυτοσυγκέντρωσή του και με breaks 117 και 82 πόντων μείωσε σε 8 – 6, με τον Ronnie O’Sullivan να ασχολείται περισσότερο με το πετσάκι της στέκας του, καθώς κάτι τον ενοχλούσε. Υπενθυμίζουμε πως το αντικατέστησε κατά τη διάρκεια του αγώνα του με τον Marco Fu. Στο 15ο frame ο Perry είχε την ευκαιρία του να μειώσει σε 8 – 7, αλλά έχασε μια περίεργη κόκκινη και ο O’Sullivan τον τιμώρησε με ένα century break 112 πόντων, για το 9 – 6. Ο Perry κυριάρχησε στο 16ο frame και με δύο breaks (39 και 53 πόντων) μείωσε σε 9 – 7.
Το 17ο frame έφτασε να παίζεται στην τελευταία κόκκινη. Μετά από μια μάχη από safeties, ο O’Sullivan κατάφερε και την έβαλε και καθάρισε το τραπέζι για να πάρει τη νίκη και να σηκώσει το τρόπαιο, το οποίο φέτος μετονομάστηκε σε «Paul Hunter Trophy», στη μνήμη του Paul Hunter, ο οποίος έχασε τη μάχη με τον καρκίνο το 2006 σε ηλικία 28 χρόνων, ενώ είχε κατακτήσει και τρεις φορές το Masters. Την απονομή έκανε ο πατέρας του Paul Hunter, Alan.
Μετά τον αγώνα ο Ronnie O’Sullivan δήλωσε: «Πιθανώς αυτή να είναι η καλύτερη νίκη της ζωής μου, αν αναλογιστεί κανείς τις περιστάσεις (πρόβλημα με την στέκα). Χθες στον ημιτελικό με τον Marco δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με το νέο πετσάκι, αλλά σήμερα δεν μπορούσα να κάνω και πολλά. Απλώς κατάφερα και άντεξα την πίεση. Δεν μπορούσα να παίξω ούτε τα μισά από τα χτυπήματα που ήθελα. Κατάφερα όμως να μείνω στο παιχνίδι και για αυτό είμαι περήφανος για τον εαυτό μου. Ο Joe είναι φανταστικός παίχτης. Δεν φτάνεις στον τελικό του Masters αν δεν είσαι ένας από τους καλύτερους. Ακόμα και όλα να μου πήγαιναν καλά, δεν θα είχα εύκολη μέρα σήμερα».
«Δεν με ενδιαφέρει και πολύ για το ρεκόρ μου στους τίτλους. Απλά μου αρέσει να παίζω και να το διασκεδάζω. Δεν θέλω να σταματήσω στους 7 τίτλους. Θέλω να συνεχίσω να παίζω το άθλημα που αγάπησα όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος που ακόμα μπορώ και είμαι ανταγωνιστικός. Δεν απαιτώ να είμαι ο καλύτερος στον κόσμο, καθώς οι υπόλοιποι παίζουν πολύ περισσότερο από εμένα. Έχω κάνει τα πάντα που θα μπορούσα στο snooker. Δεν έχω κάτι να αποδείξω. Διασκεδάζω πάρα πολύ στα τουρνουά και το πρωί σηκώνομαι και εξασκούμαι. Αγαπάω τις προκλήσεις. Θα συνεχίσω για όσο νιώθω πως μπορώ να παίζω».
Όσο για τον Paul Hunter, συμπλήρωσε: «Ο Paul είναι ένας θρύλος για το snooker. Ήταν ένα τρομερό παιδί και τον αγαπούσαμε όλοι οι παίχτες. Πάντα λέω πως αν μας βλέπει από κάπου, να ξέρει πως τον αγαπάμε πάρα πολύ. Δεν τον έχουμε ξεχάσει. Είναι πολύ όμορφο που το τουρνουά πήρε το όνομά του. Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα και έβαλα και εγώ το όνομά μου σε αυτό το κύπελλο».
Με τη σειρά του ο Joe Perry δήλωσε: «Είμαι λίγο απογοητευμένος. Διασκέδασα κάθε στιγμή του τελικού. Έπαιζα με τον Ronnie σε μια μέρα που θες να τον πετύχεις, καθώς δεν έπαιζε όσο καλά μπορεί. Αλλά αυτό δεν βοήθησε πολύ και έδειξε σε τι βαθμό βρίσκεται το παιχνίδι του τώρα. Νομίζω πως έχασα τον στόχο μου στο 4 – 1. Δεν πίστεψα πως μπορώ να κερδίσω σε εκείνο το σημείο και η πίεση άλλαξε μεριά. Στο δεύτερο μέρος έπαιξα το χειρότερο snooker που έχω παίξει όλη την εβδομάδα. Η μικρή διακοπή με βοήθησε λίγο. Αν το σκορ είχε γίνει 9 – 8 ποιος ξέρει ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα».
Η αγωνιστική δράση για το snooker συνεχίζεται στη Γερμανία με το German Masters, το οποίο διεξάγεται από την 1η έως τις 5 Φεβρουαρίου, στο Tempodrom του Βερολίνου. Περσινός νικητής και υπερασπιστής του τίτλου είναι ο Martin Gould.
Δείτε εδώ τον τελικό του Dafabet Masters 2017:
{source}
<iframe width=»560″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/OAG1kKaI67E» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
Πηγή Βίντεο: Snooker 4All
