Του Πάνου Τσούμα

«–Σε ποιο κοινό απευθύνεσαι; -Σε κανένα ιδιαιτέρα, αλλά γιατί ρωτάς; –Διότι πέραν των άλλων βλέπω να σε απασχολεί πολύ και το ζήτημα των θεσμών. -Είναι κακό αυτό; –Αν είναι καλό ή κακό εσύ το ξέρεις. Εκείνο που θέλω να πω εγώ είναι πως δεν έχω ακούσει πολλούς να νοιάζονται για τέτοια. Για την ακρίβεια, στους κύκλους που κινούμαι δεν έχω ακούσει κανέναν…».

Σαραντάρης περίπου ο Θεμιστοκλής, έβγαζε το μεροκάματο στις οικοδομές τις καλές εποχές και τώρα όπου βρει. Ελάχιστα γνωριζόμαστε, τα είπαμε στο πόδι προ ημερών έξω από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς και άθελά του έθεσε το μέγα ζήτημα: Ποιος σκοτίζεται για τους θεσμούς -άρα και τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος;

 

Σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Συμβαίνει όμως τον τελευταίο καιρό να παρατηρούνται «σημεία και τέρατα», οπότε μια κάποια αναμόχλευση δεν βλάπτει. Το λοιπόν: ποιος νοιάζεται για τους θεσμούς; Διότι καλά να αδιαφορεί η ιδιωτικά κινούμενη μαζική «αγέλη»: πάντα έτσι ήταν, τώρα έχει παραπάνω λόγους να μη δίνει σημασία.

 

Οι «πολλά… ευαίσθητοι» όμως κατά πού βόσκουν; Στους άλλοτε αυτόκλητους «κοινωνικο-επιστημονικούς… βιγλάτορες» αναφέρομαι, οίτινες προ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για «ψήλου πήδημα»! Αλήθεια «πού πήγαν κείνα τα παιδιά»; Ζήλωσαν άραγε δόξα Κατρούγκαλου και περιμένουν να γίνουν υπουργοί; Ή σαν idiots αναμένουν να μιλήσει το… πνευματικό Λάκι Λαζόπουλο για να πάρουν γραμμή;

 

ΥΓ. Ένας από τους τελευταίους πάντως κανονικούς βιγλάτορες, ο Στέλιος Ράμφος, μίλησε (Liberal) και ιδού ένα μικρό δείγμα:

«Η κρίση της δημοκρατίας οφείλεται εν πολλοίς και στην πιο εύκολη διαχείριση του ευτελούς από τις εξουσίες. Είναι πιο οικείο το ευτελές στις ηγεσίες, από την αξιοποίηση του σημαντικού (…).

 

Άλλο να βοηθάς τον αδύνατο κι άλλο να στηρίζεσαι σ’ αυτόν. Ας πούμε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φτωχοποιήσει την ελληνική κοινωνία για να στηριχθεί πάνω της, αυτό είναι εγκληματικό. Δείτε επίσης τι γίνεται στη Δικαιοσύνη. Είναι τουλάχιστον αισιόδοξο ότι κάποιοι αντέδρασαν στο ΣτΕ, γιατί είναι, πραγματικά, πρωτόγνωρος τέτοιος ευτελισμός των θεσμών».