Κείμενο: Γιώργος Πιτροπάκης (geopitro18@gmail.com)
Φωτογραφίες: Sergey Kozmin (serg.kozmin@gmail.com)
Δεν γνωρίζουμε αν ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έχει μελετήσει τις ιδέες του τεταρτοδιεθνιστή Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο) περί «εισοδισμού», το βέβαιο όμως είναι ότι ο πρώην σταθμάρχης της KGB στην Ανατολική Γερμανία τις εφαρμόζει με επιτυχία στη χώρα του.
Ξεκίνησε με τους ταξιτζήδες, που στα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης τους αποκαλούσαν «παράσιτα». Διότι όχι μόνο δεν συνεργάζονταν με τις αρχές, αλλά και σχεδόν έλεγχαν τη μαύρη αγορά. Με την άνοδο του Πούτιν στην εξουσία, σε χρόνο ρεκόρ, οι ταξιτζήδες εξελίχθηκαν σε πρώτης τάξεως «υπάλληλοι» των αρχών ασφαλείας. Αυτό που συνέβη όμως με τους Ρώσους μηχανόβιους, τους «άρχοντες του τρόμου» που από τα χρόνια της περεστρόικα κι ύστερα εκβίαζαν και ξυλοκοπούσαν τους κατοίκους των μεγάλων σοβιετικών πόλεων, ξεπερνά κάθε φαντασία.
Μέσα σε λίγα χρόνια οι «άρχοντες του τρόμου» μεταλλάχθηκαν σε «πρόσκοπους» που πρωταγωνιστούν σε όλες τις πατριωτικές εκδηλώσεις και μάχονται υπέρ της εκκλησίας. Πλέον, οι μηχανόβιοι είναι συνδαιτυμόνες του προέδρου, τους παρασημοφορεί και τους πλασάρει ως το λαμπρότερο παράδειγμα προς μίμηση.
Μερικά μόνο χιλιόμετρα από το Κρεμλίνο και τις γεμάτες χλιδή επίσημες τελετές του Τσάρου Πούτιν, που αρέσκεται ιδιαιτέρως να θαμπώνει με τις μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις του, όχι μόνο τους «υπηκόους» του, αλλά και το σύμπαν ολόκληρο, κοντά στον σταθμό του μετρό «Октябрьское Поле» (Oktyabrskoye Pole) στεγάζεται μια άλλη πλευρά της ρωσικής εξουσίας. Φορά πέτσινα μπουφάν και καβαλά μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού. Εδώ βρίσκεται το «στρατηγείο» των μηχανόβιων υπερπατριωτών «Λύκοι της Νύχτας». Είναι οι φίλοι του Βλαδίμηρου Πούτιν. Τα «αδέρφια» του, όπως αρέσκεται να τους αποκαλεί ο ίδιος.
Τα «αδέρφια» του Πούτιν, «Λύκοι της Νύχτας» (Ночные Волки – Nochniye Volki) στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συμμορία μηχανόβιων. Ιδρύθηκε στα χρόνια της περεστρόικα, στις 31 Μάη του 1989, ως λέσχη φίλων μοτοσικλέτας και ονομάζονταν «Moto Gang». Όσο για τις δραστηριότητές τους, πέρα από τον εκκωφαντικό θόρυβο που έκαναν οι πειραγμένες εξατμίσεις τους, ήταν οι εκβιασμοί και η «προστασία» των πρώτων αλλά πολυάριθμων ιδιωτικών μαγαζιών που ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια στη σοβιετική, ακόμη, πρωτεύουσα.
Σαν δεύτερη απασχόληση είχαν τη διατήρηση της τάξης στις ροκ συναυλίες. Κατόπιν άνοιξαν studios για τατουάζ. Τώρα πια επιδίδονται σε πατριωτικές επιδείξεις, φιλανθρωπικές φιέστες αποσπώντας τεράστια κεφάλαια από κρατικές επιχορηγήσεις – φανερές και κρυφές. Ανακάλυψαν και τη φάμπρικα με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Έτσι, μόνο τη χρονιά που πέρασε και μόνο η επίσημη επιχορήγηση του Κρεμλίνου προς τους «Λύκους της Νύχτας» έφτασε τα 800.000 ευρώ. Ωστόσο υπάρχουν καταγγελίες που μιλούν για πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ (σ.σ. 1 ευρώ = 75 ρούβλια). Φυσικά δεν ξέχασαν την παλιά τους τέχνη, την «προστασία», μόνο που πλέον έχουν επίσημο χαρακτήρα και ονομάζονται «εταιρίες φύλαξης και ασφάλειας». Όμως και στο εμπόριο τα καταφέρνουν. Τα έσοδα που έχουν από τα κάθε είδους σκατολοΐδια που πουλούν και τα ονομάζουν gadget και αξεσουάρ για μοτοσικλετιστές είναι τεράστια.
Από ιδρύσεώς τους, ηγέτης τους είναι ο Aleksandr Zaldostanov, ο επονομαζόμενος και «χειρουργός». Γόνος καλής σοβιετικής οικογενείας, με παράδοση στο ιατρικό επάγγελμα. Είναι προσωπικός φίλος του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, που τον έχει τιμήσει κατ’ επανάληψιν με υψηλές κρατικές διακρίσεις και μετάλλια, συμπεριλαμβανόμενου του «Τάγματος της Τιμής».
Ο Ζαλντοστάνοβ γεννήθηκε στην Ουκρανία το 1963 και από τη σχολική ηλικία υπήρξε ενεργό μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας. Κατόπιν, ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Μόσχας και αποφοίτησε το 1984. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε αποκτήσει την πρώτη του μοτοσικλέτα, μια τσεχοσλοβάκικη Java. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του άρχισε να εργάζεται ως χειρουργός, διαπρέποντας παράλληλα σε άγρια μεθύσια, συγκρούσεις με την αστυνομία και τις κόντρες με τους άλλους λάτρεις των μηχανών στις άδειες από κίνηση λεωφόρους της σοβιετικής πρωτεύουσας.
Τότε απέκτησε και το παρατσούκλι «χειρουργός» με το οποίο και έγινε γνωστός. Είχε ειδίκευση στη μετατραυματική χειρουργική αλλά σύντομα θα την εγκαταλείψει για πάντα. Τον επόμενο χρόνο θα παντρευτεί τη Γερμανίδα δημοσιογράφο και κόρη του διευθυντή του εργοστασίου «Mercedes-Benz» στη Στουτγάρδη, Ματθίλδη. Μπορεί ο γάμος τους να μη μακροημέρευσε, όμως ο «χειρουργός» απέκτησε τη γερμανική υπηκοότητα και έτσι επισκέπτεται πολύ συχνά το Δυτικό Βερολίνο. Εκεί εργάζεται ως πορτιέρης και μπράβος σε ροκ κλαμπ και φυσικά έχει στενές σχέσεις με τους μηχανόβιους της πόλης.
Όμως οι «Άγγελοι της Κόλασης» είναι αυτοί που τον επηρεάζουν περισσότερο. Για την παραμονή του πάντως στη Γερμανία ο Ζαλντοστάνοβ εκείνα τα χρόνια αποφεύγει να μιλά. Γεγονός όμως αδιαμφισβήτητο είναι ότι πέρα από τους «Άγγελους της Κόλασης» έκανε και άλλες χρήσιμες φιλίες. Χαρακτηριστικότερη είναι η σχέση του με τον εκδότη της εφημερίδας «Berliner Tageszeitung», Reiko Opitz, που παραμένει στενή μέχρι και σήμερα. Ένα άλλο γεγονός στο οποίο οι αντιπολιτευόμενοι κύκλοι στη Μόσχα αρέσκονται να αναφέρουν είναι ότι την ίδια περίοδο με τον Ζαλντοστάνοβ στην άλλη πλευρά του Βερολίνου, στο Ανατολικό, κατοικοέδρευε ο σταθμάρχης της KGB Βλαδίμηρος Πούτιν και ότι επέστρεψαν στη χώρα σχεδόν ταυτόχρονα.
Sex, drugs, motobike and rock and roll
Στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 ο Aleksandr Zaldostanov επιστρέφει στη Μόσχα και επιδίδεται ολόψυχα στη δημιουργία του «συλλόγου μοτοσικλετιστών» με επίκεντρο το ροκ κλαμπ που έχει στην ιδιοκτησία του, το «Σέξτον». Το έδαφος που βρίσκει είναι ιδιαιτέρως εύφορο: οι αλλαγές που έφερε η περεστρόικα, μαζί με την αίσθηση ελευθερίας που δίνει η μοτοσικλέτα. Η ξέφρενη, γεμάτη απολαύσεις και κραιπάλες ζωή, το μπόλικο και εύκολο χρήμα που κερδίζουν με τον τσαμπουκά τους, είχε αποτέλεσμα σε σύντομο χρονικά διάστημα η προσπάθειά του να αποδώσει.
Σε τρία μόλις χρόνια ο σύλλογος έγινε διεθνής και άνοιξε παράρτημα μέχρι και στη Σαχαλίνη, το νησί του Ειρηνικού δίπλα στην Ιαπωνία. Σήμερα τα μέλη των Nochniye Volki στη Ρωσία ξεπερνούν τις 5.000. Στην Τσεσενία επίτιμος πρόεδρος του παραρτήματος είναι ο επικεφαλής της Δημοκρατίας Ραμζάν Καντίροφ.
Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, ο χουλιγκανισμός, τα ναρκωτικά, τα άγρια μεθύσια και η παραβατική συμπεριφορά, που ήταν το «σήμα κατατεθέν» του κλαμπ, τώρα πια, στα φανερά τουλάχιστον, έχει πάει περίπατο. Ο «καταστατικός χάρτης» του συλλόγου, που έχει εκπονήσει ο Ζαλντοστάνοβ, έχει αυστηρότατες αρχές. «Μέλη του συλλόγου δεν μπορεί να γίνουν γυναίκες, χρήστες ναρκωτικών, ομοφυλόφιλοι και σατανιστές», αναφέρει χαρακτηριστικά το καταστατικό τους. Όσο για τη δομή της εξουσίας στους κόλπους του κλαμπ, έχει απολύτως κάθετη δομή. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από τον διά βίου αρχηγό Ζαλντοστάνοβ –δεν γίνονται εκλογές στο σύλλογο– και όλα τα μέλη είναι υποχρεωμένα να εκτελούν.
Οι «Λύκοι της Νύχτας» δεν είναι το μοναδικό κλαμπ μοτοσικλετιστών που υπάρχει στην Ρωσία. Όλα όμως ωχριούν μπροστά του. Ένα από αυτά, είναι το «Три дороги» (Tri dorogi – τρεις δρόμοι) και τα περισσότερα μέλη του προέρχονται από τους «Λύκους της Νύχτας». Όμως αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι για το σφικτό εναγκαλισμό του κλαμπ από το Κρεμλίνο. Αλλά ακόμη και την περίοδο της μεγάλης τους άνθησης ποτέ δεν ξεπέρασαν τις μερικές δεκάδες μέλη.
Παρόλα αυτά ο «χειρουργός» δεν είναι από τους ανθρώπους που ανέχονται αποχωρήσεις και κριτική στο σύλλογό του. Έτσι το βράδυ της 20ής Οκτώβρη του 2012 στο Ζελένογκραντ, κοντινό προάστιο της Μόσχας, μια ομάδα από «Λύκους της Νύχτας» επιτέθηκε σε ένα γκαράζ όπου βρίσκονταν πολλά από τα μέλη των «Τριών Δρόμων». Σύμφωνα με το έγκυρο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Νόβαγια Γκαζέτα» που επικαλείται αυτόπτες μάρτυρες, «οι επιτιθέμενοι «λύκοι» ήταν περίπου εξήντα άτομα, και έφθασαν στο γκαράζ με 27 μηχανές. Στα χέρια τους κρατούσαν όπλα, τσεκούρια, μαχαίρια και ρόπαλα. Επιτέθηκαν με άγριες κραυγές στους «τριτοδρομικούς», που ανάμεσά τους υπήρχε και μια νεαρή κοπέλα, και ο Γιούρι Νεκράσοβ, για να αμυνθεί, έριξε προς το μέρος μια χειροβομβίδα-δακρυγόνο.
»Κατόπιν, μαζί με τα άλλα μέλη της ομάδας ταμπουρώθηκαν. Οι «απρόσκλητοι επισκέπτες» προσπάθησαν με τα τσεκούρια να σπάσουν τις πόρτες και ο Νεκράσοβ, ανταπέδωσε στα πυρά των «λύκων». Από τους πυροβολισμούς του τραυματίστηκε θανάσιμα ο Βαλερί Ραντίτελεφ, γνωστός με το παρατσούκλι «λευκός». Ένα άλλο μέλος των «λύκων», ο Αλεξέι Γιαροσέβιτς, μεταφέρθηκε βαριά τραυματισμένος στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου. Όταν έφτασε η αστυνομία συνέλαβε τον Γιούρι Νεκράσοβ, δεν κατάφερε όμως να συλλάβει κανένα από τους εισβολείς».
Η επίσημη ιστοσελίδα των «Λύκων της Νύχτας» δίνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Γράφει μόνο διθυραμβικά σχόλια για τον θάνατο του «λευκού» Βαλερί Ραντιτέλεβ και ως αιτία του θανάτου του αναφέρει ότι «το όπλο εκπυρσοκρότησε όταν προσπάθησε να αφοπλίσει τον Νεκράσοβ».
Ενάμιση χρόνο αργότερα, όταν έγινε το δικαστήριο, ο Νεκράσοβ δήλωσε ευθαρσώς: «Δεν θέλαμε να βρεθούμε κάτω από το μαχαίρι του «χειρουργού». Όμως ο παρελθόντας χρόνος που χρησιμοποίησε, είχε τη σημασία του. Η «ένωση» με τους «Λύκους της Νύχτας» είχε επιτευχθεί και η ποινή-χάδι που του επιβλήθηκε –ένας χρόνος φυλάκισης– ήταν η επιβεβαίωση της συμφωνίας. Ωστόσο η «συμφωνία» δεν μακροημέρευσε και αυτό εξ αιτίας της στάσης του Ζαλντοστάνοβ που σε ένα «σόου» όχι μόνο δεν τους επέτρεψε να λάβουν μέρος, αλλά και για να δουν την παράσταση τους ανάγκασε να πληρώσουν εισιτήριο, εξευτελίζοντάς τους. Αυτή ήταν και η οριστική ρήξη. Από τότε οι «τριτοδομικοί» φυλλορροούν και πλέον έχουν μείνει ελάχιστα μέλη. Τώρα προσπαθούν να ενωθούν –για να υπάρξουν– με ένα άλλο κλαμπ, ίδιας δυναμικότητας με το δικό τους, τούς «bandidos».
Τα «μότο σόου» αποτελούν βασικό κομμάτι της «δράσης» των «Λύκων». Ξεκίνησαν στα 1995 και αποτελούν ετήσιο θεσμό. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι από όταν ξεκίνησαν οι «παραστάσεις», οι «Λύκοι» είχαν δείξει μεγάλη προτίμηση στην πόλη της Σεβαστούπολης, παρότι τότε ανήκε στην Ουκρανία. Φυσικά μετά την προσάρτηση Κριμαίας το σόου στην Σεβαστούπολη έχει μετονομαστεί σε φεστιβάλ. Γίνεται με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια, πρωτοστατούντος βεβαίως του Πούτιν, αφού τελεί υπό την αιγίδα του. Εμφανίζεται οδηγώντας τρίκυκλη μοτοσικλέτα, φοβούμενος μάλλον τη γελοιοποίησή του σε περίπτωσης πτώσης από μια βαριά και δύσκολη στο χειρισμό δίκυκλη μηχανή.
Πατρίς, Θρησκεία, Μεγάλη Ρωσία
Με το πέρασμα του χρόνου η φήμη τους ως εθνικιστικός σύλλογος όλο και απλώνεται. Αντικατέστησαν τη λατινική γραφή με τη ρώσικη στα μπουφάν τους και ενστερνίζεται κάθε τι το πατριωτικό απ’ όπου κι αν προέρχεται. Φυσικά διατηρούν άριστες σχέσεις με τη ρωσική εκκλησία. Η «επίσημη έναρξη» της πολιτικής δραστηριότητας έγινε την άνοιξη του 2008, όταν ένα τεράστιο κομβόι από μοτοσικλέτες των «Λύκων» έκαναν θεαματική εμφάνιση στην πλατεία Vasilyevsky Spusk. Στη συναυλία που είχε οργανωθεί και ήταν αφιερωμένη στη νίκη του Ντμίτρι Μεντβιέντεφ στις προεδρικές εκλογές. Από τότε κι ύστερα αρχίζει μια ξέφρενη πορεία εκδηλώσεων, πάντα με τις μοτοσικλέτες τους, έχοντας μοναδικό σκοπό, την υποστήριξη και την ισχυροποίηση του κράτους της εκκλησίας.
Οι σχέσεις, βεβαίως, είναι αμοιβαίες. Οι «Λύκοι της Νύχτας», ως οι πλέον ενεργοί υποστηρικτές τους, χαίρουν της απόλυτης εμπιστοσύνης των αρχών και της εκκλησίας. Ο πατριάρχης ευλογεί αναβάτες και μοτοσικλέτες σε δημόσιες τελετές, ενώ δεν λείπουν και οι ιερείς, που την ελληνική κινηματογραφική παρωδία «ο παπασούζας» το έκαναν πράξη. Κάτω από τα ράσα φορούν τα μπουφάν και ολόκληρο των εξοπλισμό των «Λύκων» και οδηγούν τις βαριές μηχανές του. Αφού τις ευλογήσουν βεβαίως.
Η πρώτη «επίσημη» συνάντηση του Πούτιν-Ζαλντοστάνοβ έγινε το 2011 όταν ο πρώτος, ως πρωθυπουργός τότε, επισκέφθηκε το «αρχηγείο» των «Λύκων» και παρέδωσε στον Ζαλντοστάνοβ τη ρώσικη σημαία. Από τότε και μετά η συνεργασία τους θα είναι αγαστή, πολύπλευρη και συχνότατη. Τότε έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο «Δραστικές ενέργειες για την πατριωτική διαπαιδαγώγηση των νέων». Τι σημαίνει αυτό; «Δημιουργία νέων μορφών και μεθόδων που στοχεύουν στην ανάπτυξη των παραδοσιακών πολιτιστικών αξιών μεταξύ των νέων και την ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία».
Με δυο λόγια ο σύλλογος μοτοσικλετιστών «Λύκοι της Νύχτας», κατόπιν κυβερνητικών εντολών βεβαίως, έχει εξελιχθεί σε ένα τεράστιο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό οργανισμό που ελέγχει με πολλούς τρόπους το πιο ζωντανό τμήμα της ρωσικής κοινωνίας. Διότι δεν έχουν μείνει μόνο στις φιέστες και τα φεστιβάλ που ακροβατούν ανάμεσα στο γελοίο και τραγικό. Έχουν δημιουργήσει πολλά παραρτήματα σε διαφόρους τομείς. Οι «Μηχανικοί λύκοι» είναι ένα τμήμα τους που εξειδικεύεται στη συναρμολόγηση και την επισκευή μοτοσικλετών.
Η ίδια αυτή ομάδα σχεδίασε και κυκλοφόρησε την «Ural Wolf», ένα σύγχρονο μοντέλο της παλιάς σοβιετικής μηχανής. Ενώ στα άμεσα σχέδιά τους είναι η παραγωγή μιας καινούργιας μηχανής καλύτερης από τη «Harley-Davidson». Υπάρχει το τμήμα «Wolf Wear» που σχεδίασε και κυκλοφορεί στην αγορά ρούχα και αξεσουάρ για μηχανές και αναβάτες. Επίσημη αγωνιστική ομάδα, τη «Wolf Racing», που παίρνει σε κάθε είδους αγώνες στη χώρα και στο εξωτερικό. Και τέλος, έχουν μια ακροβατική ομάδα που πρωταγωνιστεί στα φεστιβάλ, τούς «Wolf Knights».
Στο Βερολίνο, αδέρφια, στο Βερολίνο!
Στη Ρωσία πρωταγωνιστούν στις «Αντιμαϊντάν» εκδηλώσεις και με κάθε τρόπο βοηθούν την «εξέγερση των συμπατριωτών μας στο Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ», όπως δήλωναν οι ίδιοι. Τον περασμένο Απρίλη όμως ο μεγαλοϊδεατισμός των «Λύκων» θα περάσει τα σύνορα και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Με πρόσχημα την 70ή επέτειο της αντιφασιστικής νίκης οργάνωσαν πορεία με τις μηχανές τους με προορισμό το Βερολίνο, ακολουθώντας την πορεία του Κόκκινου Στρατού. Την ονόμασαν «Νίκη – Μοτοπορία. Στο Βερολίνο».
Επικεφαλής της πορείας ήταν ο «χειρουργός» και είχαν σκοπό να «πατήσουν» τη γερμανική πρωτεύουσα ανήμερα της επετείου. Η πορεία τους συνοδεύονταν από πολλά διπλωματικά αυτοκίνητα του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών. Γεγονός που είχε επικριθεί ως πρόκληση από τις αρχές της Γερμανίας, της Πολωνία, της Λιθουανίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας και της Σλοβακίας. Έτσι παρότι είχαν εισέλθει στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις 27 Απριλίου τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στη Ρωσία.
Παρόλα αυτά οι «Λύκοι της Νύχτας» ανταμείφθηκαν και με το παραπάνω. Στις 12 του Μάη, λίγες μόνο μέρες μετά την προσπάθεια «κατάληψης» του Βερολίνου, ο Πούτιν τους πρόσφερε ένα τεράστιο ποσόν και 267 εκτάρια γης δίπλα στη λίμνη Μπαλακλάβα, στη Σεβαστούπολη.
