Του Πάνου Τσούμα
Το γεωπολιτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας -έναντι ημών και όλων των γειτονιών της προς δυσμάς και νότια- υπήρχε ανέκαθεν και στο ορατό μέλλον έτσι θα παραμείνει. Για να μην το καταλαβαίνεις αυτό πρέπει να είσαι πολύ «ΚΚ»(Καμμένος, Κοτζιάς), δηλαδή Τσίπρας, Παυλόπουλος, ή και τα δυο μαζί.
Τυχαίνει μάλιστα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, να είναι ενισχυμένο το τουρκικό πλεονέκτημα, ενώ τα ημέτερα ερείσματα, εντός και εκτός, έχουν υποστεί καταβαράθρωση.
Γελοιοποιημένο διεθνώς και πολλαπλά υπονομευμένο εσωτερικά, ως κρατική υπόσταση, το βαλκανικό μας υποστατικό, είναι επόμενο να μην αφήνει αδιάφορο τον «μεγαλοπρεπή» Ερντογάν, όστις από όρεξη άλλο τίποτα.
Από αυτή και μόνο τη σκοπιά θεωρώ πως πρέπει να προσεγγιστεί η μπαλοθιά (;) περί Συνθήκης της Λωζάννης και καμία άλλη.
Όσο η κατάσταση σε Συρία και Ιράκ παραμένει ρευστή, ο Ερντογάν θα συμπεριφέρεται σαν Σουλτάνος έναντι της Ρωσίας -άλλωστε με τον Πούτιν τα έχουν βρει- έναντι των Δυτικών που ψάχνονται γενικώς και, φυσικά, ημών που αναδίδουμε οσμή πτώματος.
Είναι πρόδηλο πως όσο η πτωματίλα δεν αναχαιτίζεται -κάτι που με «”ΚΚ” ψοφίμια» αποκλείεται- ο (νέο)Σουλτάνος όλο και περισσότερο θα ακονίζει τα νύχια του παίρνοντας θέση «γύπα».
Οι διεθνείς συνθήκες υπάρχουν και για να παραβιάζονται χωρίς άλλο. Ο Ερντογάν το ξέρει και καλό θα ήταν να το καταλάβουν και τα ημέτερα ορνίθια που κατέλαβαν την εξουσία πουλώντας στης λαϊκής το πανέρι «Μόσχοβο με το σεφέρι» (βλέπε «Μόσχοβος τοξικός εκδικητής»). Τόσο, μα τόσο ηλίθιοι.
