Πρώτη μέρα σε Δημοτικό σχολείο μεγάλης επαρχιακής πόλης. Τα πιτσιρίκια, οι δάσκαλοι και οι γονείς περιμένουν να γίνει ο Αγιασμός. Μαζί και ο αντιδήμαρχος της πόλης, για να απευθύνει χαιρετισμό. Όλα κυλάνε ομαλά, μέχρι που έλαβε το λόγο ο αντιδήμαρχος.
Σαν καρικατούρα πολιτικάντη, έβγαλε έναν βαθύτατα κομματικό λόγο, γεμάτο κλισέ, κομματικές παρόλες και ξύλινη γλώσσα. Όλα αυτά σε παιδιά του Δημοτικού.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο λόγος του ήταν ανάλογου μάκρους αυτών του Φιντέλ Κάστρο, με αποτέλεσμα να ακουστεί από κάποιον από τους γονείς η φωνή «τελείωνε». Άραγε τι σχέση έχουν οι κομματικές ορολογίες σε παιδιά Δημοτικού; Τελικά κάποιος είναι δήμαρχος ή κομματικός αντιπρόσωπος;
Με τέτοιες συμπεριφορές χάνεις το δίκιο σου, ακόμα και αν το έχεις. Άλλο πολιτική, άλλο κομματισμός. Πρέπει να είμαστε όλοι προσεκτικοί, ιδίως όταν μας ακούνε μικρά παιδιά.
Αλλά μάλλον κάποιοι αδυνατούν να ξεφύγουν από τη λογική της ντουντούκας και της κομματικής εκδήλωσης.
ΚΚ
