Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη
Δημοσιογράφοι σ’ αναζήτηση της αλήθειας.
** ½ – Η αλήθεια
Truth. ΗΠΑ, 2015. Σκηνοθεσία-σενάριο: Τζέιμς Βάντερμπιλτ. Ηθοποιοί: Κέιτ Μπλάνσετ, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Ντένις Κουέιντ, Τόφερ Γκρέις, Ελίζαμπεθ Μος, Στέισι Κιτς. 125΄
Η δημοσιογραφική έρευνα για την ανακάλυψη της αλήθειας έχει πάντα ένα δικό της το σασπένς, όπως έδειξαν τόσες και τόσες ταινίες, από το «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1976) του Άλαν Πακούλα μέχρι το περσινό οσκαρικό «Spotlight: Όλα στο φως» του Τομ ΜακΚάρθι. Το ίδιο σασπένς δημιουργεί και ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Τζέιμς Βάντερμπιλτ (σεναριογράφος του Zodiac) στην ταινία του «Η αλήθεια», γύρω από τον αγώνα, το 2004, της ομάδας της δημοφιλούς εκπομπής «60 λεπτά» του CBS, που παρήγαγε η Μαίρη Μέιπς (Κέιτ Μπλάνσετ), με παρουσιαστή/anchor man τον Νταν Ράδερ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ), να ερευνήσουν τα παράνομα μέσα που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους (που τότε έβαζε δεύτερη υποψηφιότητα), για να αποφύγει τη στρατιωτική του θητεία στο Βιετνάμ.
Η ομάδα ανακαλύπτει και παρουσιάζει πρόσωπα που είχαν άμεση σχέση με το θέμα, ανάμεσά τους και ένα συνταξιούχο στρατηγό (Ντένις Κουέιντ), ο οποίος, αν και αρχικά απρόθυμος, τελικά αποφασίζει να τους βοηθήσει. Σε μια Αμερική άκρατου συντηρητισμού, η επίμαχη αυτή εκπομπή δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει σε προσπάθεια κάλυψης της αλήθειας, με ορισμένους από τους συνεντευξιαζόμενους να αποσύρονται, ενώ άλλοι (ιδιαίτερα bloggers) άρχισαν να μιλούν για πλαστογραφία των εγγράφων. Τελικά, η πολιτική διαφθορά και οι διάφορες, έμμεσες παρεμβάσεις θα οδηγήσουν στην παύση τόσο της παραγωγού όσο και του Νταν Ράδερ.
Ο Βάντερμπιλτ ακολουθεί βήμα προς βήμα την έρευνα των δημοσιογράφων του «60 λεπτά», με την ίδια λεπτομέρεια που αντιμετώπιζε την έρευνά του στο Zodiac, παρουσιάζοντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια στην έρευνα των δημοσιογράφων του CBS (με ρυθμό που συμβάλλει στη δημιουργία του σασπένς), αλλά και το «σκάψιμο» και την επιμονή των μελών της μικρής ομάδας, για να φτάσουν στην αλήθεια. Υστερα από ένα, πρέπει να πω, κάπως αργό ξεκίνημα, στο δεύτερο μέρος, με την ομάδα να προσπαθεί να ανατρέψει τους ισχυρισμούς για πλαστογραφία, η ταινία αποκτά και σασπένς και ρυθμό – αν και θα μπορούσε τουλάχιστο να περιοριστεί η κάπως μελοδραματική ομιλία του φινάλε για την κατάσταση των μέσων ενημέρωσης και του ρόλου του δημοσιογράφου. Στις αρετές του πολιτικού αυτού θρίλερ, και οι πολύ καλές ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστών. Ξεχωριστή αναφορά αξίζει να κάνω στους Τόφερ Γκρέις και Ελίζαμπεθ Μπος, που ερμηνεύουν τους βοηθούς της Μέιπς.
{source}
<iframe width=»560″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/MqOz8-Sto1g» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
** ½ – The Nice Guys
ΗΠΑ, 2016. Σκηνοθεσία: Σέιν Μπλακ. Σενάριο: Σέιν Μπλακ, Άντονι Μπακαρότζι. Ηθοποιοί: Ράσελ Κρόου, Ράιαν Γκόσλινγκ, Άνγκουρι Ράις, Ματ Μπόμερ. 116′
Διασκεδαστική χιουμοριστική αστυνομική περιπέτεια έφτιαξε ο γνωστός από παρόμοιες περιπέτειες («Iron Man 3», «Φονικό όπλο 2», «Φιλιά και σφαίρες») σκηνοθέτης/σεναριογράφος Σέιν Μπλακ, με τους Ράσελ Κρόου και Ράιαν Γκόσλινγκ στους ρόλους δύο ιδιωτικών ντετέκτιβ, που αναλαμβάνουν να ανακαλύψουν την εξαφανισμένη κόρη μιας υπουργού, στο Λος Αντζελες του 1977. Ο σκηνοθέτης προσπάθησε από τη μια να δώσει κάτι από την ατμόσφαιρα των φιλμ νουάρ της τότε δεκαετίας, όπως το «Τσάιναταουν» του Πολάνσκι και το «Μια σφαίρα, ένα αντίο» του Όλτμαν (με την Κιμ Μπάσιντζερ να ερμηνεύει εδώ το ρόλο μιας ισχυρής πολιτικής γυναίκας, θυμίζοντας εκείνο της Φέι Ντάναγουεϊ στο «Τσάιναταουν»), ιδιαίτερα στην κριτική του σε ό,τι αφορά στην τοπική πολιτική διαφθορά που στάθηκε εμπόδιο στη λύση των περιβαλλοντικών προβλημάτων του Λος Άντζελες, και από την άλλη, το χιούμορ και τη δράση που συναντάμε σε ταινίες «buddy», εκείνες δηλαδή των δίδυμων αστυνομικών, που ερμήνευαν οι Μελ Γκίμπσον και Ντάνι Γκλόβερ (στη σειρά των ταινιών «Lethal Weapon», ένα από τα σενάρια των οποίων είχε γράψει ο ίδιος ο Μπλακ).
Δυστυχώς, η επιμονή στην κωμωδία και τους απίθανους συνεχείς σκοτωμούς καταστρέφει την όποια μαύρη ατμόσφαιρα της ταινίας, με αποτέλεσμα να έχουμε απλά μια διασκεδαστική, με μπόλικη δράση και χιούμορ (στα θετικά της ταινίας οι γεμάτοι χιούμορ και ωραίες ατάκες διάλογοι), και τα αναμενόμενα κλισέ του είδους, περιπέτεια, που όμως δεν προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο.
ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
*** ½ – STARS, Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ (Sterne). Ανατολική Γερμανία, 1959. Σκηνοθεσία: Κόνραντ Βολφ. Σενάριο: Ανγκελ Βάγκενσταϊν. Ηθοποιοί: Σάσα ΚρουσάρκσαΓιούργκεν Φρόριπ, Ερικ Σ. Κλάιν. 92΄
Το δράμα που προκαλεί ο «απαγορευμένος» έρωτας ανάμεσα σε μια Εβραία κι ένα ναζί αξιωματικό, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καταγράφει με αδρές πινελιές στην όμορφη αυτή, συγκινητική, αντιπολεμική ταινία του (που προβάλλεται σε επανέκδοση) ο σκηνοθέτης Κόνραντ Βολφ.
** ½ – ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΓΝΩΣΤΟ DNA (L’ Affaire SK1). Γαλλία, 2014. Σκηνοθεσία: Φρεντερίκ Τελιέ. Σενάριο: Φρεντερίκ Τελιέ, Νταβίντ Ελχόφεν, Πατρίσια Τουρανσό (από το βιβλίο της). Ηθοποιοί: Ραφαέλ Περσονάζ, Ναταλί Μπαέ, Ολιβιέ Γκουρμέ. 120΄
Την οκτάχρονη έρευνα ενός επίμονου επιθεωρητή της γαλλικής αστυνομίας για την ανακάλυψη και σύλληψη ενός πραγματικού, κατά συρροή δολοφόνου, του Γκι Ζορζ, στο Παρίσι της δεκαετίας του ’90, παρουσιάζει στην ταινία του αυτή ο Φρεντερίκ Τελιέ. Ένα με σασπένς και ρυθμό, που βλέπεται ευχάριστα, θρίλερ, εμπνευσμένο από ταινίες όπως το Zodiac, χωρίς όμως τη ξεχωριστή έμπνευση άλλων γαλλικών ταινιών όπως, για παράδειγμα, το «Υπ’ αριθμόν 1 Δημόσιος Κίνδυνος» του Ζαν-Φρανσουά Ρισέ.
