Το ΜΙΝΙ είναι από τα αυτοκίνητα αυτά που όλοι ξέρουν το μοντέλο αλλά λίγοι την μάρκα. Ασχέτως αν ο κατασκευαστής ήταν η BMC, η AUSTIN ή η LEYLAND το ΜΙΝΙ συνέχισε την επιτυχημένη του πορεία από το 1960 μέχρι το 1990 δημιουργώντας έναν μύθο που μόνο με αυτόν του Λαντ Ρόβερ μπορεί να συγκριθεί.
Το Hνωμένο Βασίλειο είναι μια από τις σημαντικότερες χώρες στην ιστορία του αυτοκινήτου. Εκεί δημιουργήθηκε η πρώτη πίστα αγώνων, εκεί έχουν την έδρα τους οι περισσότερες ομάδες της φόρμουλα 1 και WRC, είναι η χώρα του Κόλιν Μακ Ρέι, του Λίουϊς Χάμιλτον, του Τζένσον Μπάτον και του Τζάκι Στίουαρτ αλλά χρειάστηκε έναν Έλληνα για να φτιάξουν το κλασσικότερό τους αυτοκίνητο.
Παντού υπάρχει ένας Έλληνας
Ο Σμυρνιός, στην καταγωγή, Αλέκος Ισσιγόνης είχε ένα πολύ δύσκολο έργο. Η British Motor Corporation του είχε αναθέσει την κατασκευή ενός μικρού, φτηνού αυτοκινήτου που θα ανέκοπτε την έφοδο των ξένων εταιριών στην Αγγλία πού αμφισβητούσαν την κυριαρχία των πολυάριθμων, τότε, εγχώριων κατασκευαστών αυτοκινήτων. Ο Ισσιγόνης έφερε εις πέρας την αποστολή του με απόλυτη επιτυχία. Δημιούργησε ένα μικροσκοπικό και συνάμα σύγχρονο αυτοκίνητο, με μπροστινή κίνηση, με τέσσερις θέσεις, με χώρο αποσκευών (έστω και μικρό) και έξυπνη διαχείριση χώρων. Πραγματικά το σχέδιο του Ισσιγόνη ήταν υποδειγματικό , στέλνοντας τους τροχούς την άκρη του αμαξώματος, στριμώχνοντας τον κινητήρα και το ψυγείο και βάζοντας τα όργανα στην μέση αφήνοντας τριγύρω χώρους για μικροαντικείμενα.Το αυτοκίνητο είχε εξαιρετική οδική συμπεριφορά, μικρό βάρος και ήταν οικονομικό. Παρόλα αυτά το ΜΙΝΙ είχε μια κακή αρχή.
The English Job
Το αγοραστικό κοινό δεν πείστηκε την πρώτη χρονιά της κυκλοφορίας του, όμως τα επόμενα χρόνια δεν έγινε μόνο επιτυχία, έγινε μόδα αλλά και εθνικό σύμβολο για τους Βρετανούς. Διάφορες διασημότητες της εποχής, ο Πίτερ Σέλερς, ο Τζώρτζ Χάρισον των Μπίτλς είχαν ένα, ο Φιλανδός Τίμο Μάκινεν κέρδισε με ένα ΜΙΝΙ Κούπερ το ράλι Μόντε Κάρλο του 1965 ενώ ο Μάικλ Κέιν έκανε την ληστεία του αιώνα στην ταινία Italian Job του 1969.H BMC δεν θέλησε να διαθέσει αυτοκίνητα για την ταινία ενώ η Φίατ πρότεινε να δώσει αυτή αυτοκίνητα για την παραγωγή και να κερδίσει από την διαφήμιση. Όμως οι παραγωγοί αρνήθηκαν, πήραν τρία ΜΙΝΙ στα χρώματα της Αγγλικής σημαίας και δημιούργησαν μια από τις ιστορικότερες σκηνές καταδίωξης με τα μικροσκοπικά αυτοκίνητα να βγάζουν εκτός δράσης όλο τον στόλο από τις Άλφα Ρομέο της Ιταλικής αστυνομίας.
Το ΜΙΝΙ ήταν επίσης και πολύ ικανό αγωνιστικό, φυσικά στην έκδοση Κούπερ, αγωνιζόμενο ακόμα μέχρι σήμερα σε αγώνες κλασικού αυτοκινήτου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με την Αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία να βρίσκεται σε παρακμή η Μπρίτις Λέιλαντ αποφάσισε να κάνει ένα αποτυχημένο face lift στο ΜΙΝΙ κρατώντας ευτυχώς στην παραγωγή και το κλασικό. Αποτέλεσμα ήταν το καινούργιο να βγει από την παραγωγή μιάς και οι καταναλωτές προτιμούσαν τον παλιό. Το ίδιο συνέβη και με το Όστιν Μέτρο από την δεκαετία του ΄80 που ξεπεράστηκε και αυτό από την αειθαλή σχεδίαση του Ισσιγόνη που έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1990. Σημειωτέον ότι έγινε και μια προσπάθεια δημιουργίας του «αντίθετου» μοντέλου από την Όστιν που θα συμπλήρωνε την γκάμα της εταιρίας. Το ΜΑΞΙ ήταν ένα μεγάλο οικογενειακό αυτοκίνητο επίσης σχεδιασμένο από τον Ισσιγόνη που δεν είχε όμως την επιτυχία του ΜΙΝΙ.
Οι Κλώνοι
Το ΜΙΝΙ είχε και πολλά αδελφάκια, μιας και η ζήτηση ήταν μεγάλη. Έτσι η Γούλσλεί κατασκεύαζε το Χόρνετ, που ήταν ένα ΜΙΝΙ τριών όγκων ενώ υπήρχε και το ιταλικό Ινοτσέντι που βασιζόταν επίσης στο ΜΙΝΙ. Λιγότερο γνωστά ήταν τα Marcos MΙΝΙ και το Ogle ΜΙΝΙ το οποίο είχε συνθετικό αμάξωμα. Το Marcos MΙΝΙ τερμάτισε και στις 24 ώρες του Λεμάν του 1966.Σήμερα το νέο ΜΙΝΙ παράγεται από την BMW έχοντας λίγη σχέση με την μικροσκοπική παλιά σχεδίαση του παρελθόντος και ακόμα λιγότερη με το μύθο της.
Πάνω αριστερά: ένα ΜΙΝΙ station wagon. Πάνω δεξιά: ένα ΜΙΝΙ της Λέιλαντ.
Κάτω αριστερά: Όστιν Κούπερ. Κάτω δεξιά: Γούλσλεϊ Χόρνετ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΦΟΓΙΩΡΓΟΣ
