Του Συμεών Σολταρίδη
Μήπως έφθασε η ώρα στελέχη της ευρύτερης Κεντροαριστεράς να συσπειρωθούν γύρω από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με σκοπό να αυξήσουν τα ποσοστά της και να την οδηγήσουν στις επερχόμενες εκλογές, που μάλλον κοντά θα είναι, σε τρίτη δύναμη εντός Κοινοβουλίου;
Λες και υπάρχει μια «κατάρα» και πρώην κομματικά στελέχη της -που σήμερα έχουν αποστασιοποιηθεί- ανταγωνίζονται να τη διαλύσουν τελείως και να ακολουθήσουν το ευαγγελικό απόσπασμα «διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμό μου έβαλον κλήρον».
Ακατανόητο και ανεξήγητο το γεγονός που καθημερινά ακούμε για «κονγκλάβια» ή «δείπνα» στα οποία κάποιοι «μελετούν κακά» και προσπαθούν να επισπεύσουν την ίδρυση κόμματος ή πολιτικής κίνησης, τα οποία θα εκπροσωπούν, κατά τα λεγόμενά τους, ασκεπείς πολιτικά και ιδιαίτερα όλους όσοι ξεκίνησαν να αποχωρούν από τον ΣYΡIZA.
Οι εκφραστές παρόμοιων σκέψεων κάνουν οικτρό λάθος και δεν λαμβάνουν τα πολιτικά μηνύματα. Ιδιαίτερα από εκείνους οι οποίοι δεν επιθυμούν να ψηφίσουν τη Ν.Δ. και θα ψηφίσουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Αποτυγχάνουν λοιπόν όλοι αυτοί που ερμηνεύουν με βάση το χθες τους, το σήμερα, που είναι πολιτικά διαφορετικό. Έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση των πολιτών, έχουν περιθωριοποιηθεί και με τις κινήσεις τους αυτές προσπαθούν και πάλι να έρθουν στο πολιτικό προσκήνιο.
Αντί να επιστρέψουν από εκεί από όπου ξεκίνησαν, απεργάζονται κακά και ασκώντας πολιτική «Δούρειου Ίππου» προσπαθούν να αποδυναμώσουν και να διασπάσουν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με τη σκέψη ότι θα επικρατήσουν με μια ισχνή πολιτική δύναμη για να διαπραγματευτούν την πραμάτεια τους.
Αντί να κατανοήσουν ότι «η βασιλεία τους έχει τελειώσει» συνεχίζουν με το μικρό φιλικό τους περίγυρο και δημιουργούν εντυπώσεις επιζήμιες όμως περισσότερο για αυτούς, αφού η κοινή γνώμη τους καταδικάζει ακόμη περισσότερο και χαμογελά για την πολιτική τους «κατάντια».
Αντί να εργαστούν και να προσφέρουν, τώρα που η Δημοκρατική Συμπαράταξη αυξάνει τα ποσοστά της, αυτοί κάνουν δηλώσεις για νέα κόμματα ή νέες πολιτικές κινήσεις.
Έφτασε η ώρα να συνειδητοποιήσουν ότι οι ενέργειές τους αυτές βλάπτουν τον κοινό αγώνα, να κάνουν μια αυτοκριτική και να σιωπήσουν, μια και η πολιτική τους ήταν επιζήμια για το χώρο. Πρέπει να καταλάβουν ότι η διάσπαση και ο τεμαχισμός των κομμάτων φέρνει δεινά, ενώ η συσπείρωση δίνει δυναμική και δημιουργία.
Έχοντας από τη μία μεριά έναν ΣΥΡΙΖΑ με την πιο αλλοπρόσαλλη και επικίνδυνη πολιτική που οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, έσπειρε το διχασμό ξυπνώντας εμφυλιακές νοοτροπίες, αποξένωσε τη χώρα από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και πελαγοδρομεί συνεχώς σε οικονομικά, κοινωνικά και διεθνή θέματα και από την άλλη έχοντας τη Ν.Δ. που θέλει να φορέσει το προσωπείο του φιλελευθερισμού, αλλά κρατά ακόμη από κάτω ζωντανό το πρόσωπο του συντηρητισμού, του παλαιοκομματισμού και της οπισθοδρόμηση, ο χώρος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού είναι απαραίτητο να ενδυναμωθεί και να αποτελέσει το χώρο έκφρασης των προοδευτικών πολιτών, γινόμενος ο ρυθμιστικός παράγοντας στην πολιτική κατάσταση της χώρας.
Τα δίπολα και οι μανιχαϊστικές θεωρίες θα πρέπει να ξεπεραστούν και να προχωρήσουμε αυτή τη φορά στην πραγματική πολυφωνία και δημοκρατική έκφραση.
