Ενα ακόμα από τα όπλα που δημιούργησε η Δύση για να υποσκάψει κάποιο καθεστώς μή φιλικό προς εκείνη και τα συμφέροντά της, ένας ακόμα Φρανκεστάιν που στρέφεται εναντίον του δημιουργού του, είναι ασφαλώς και οι Τζιχαντιστές.
Όπως ακριβώς συνέβη και με τους Ταλιμπάν, τη δεκαετία του ’80, που ενισχύθηκαν, εξοπλίστηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και φανατίστηκαν από τους Αμερικανούς για να κάνουν δύσκολη τη ζωή των Σοβιετικών εισβολέων στο Αφγανιστάν, έτσι και οι Τζιχαντιστές, στην αρχή ξεκίνησαν στη Συρία την καριέρα τους ως η “ένοπλη αντιπολίτευση” στον Άσαντ, λαβαίνοντας γερή οικονομική και πολιτική υποστήριξη από τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς. Η αντιπολίτευση λάβαινε, εννοείται, οι Τζιχαντιστές, κι όχι ο Άσαντ, ο οποίος, αν και δικτάτορας, αν και βομβάρδιζε τον λαό των παραλιακών πόλεών του ο γελοίος, βάζοντας τις κανονιοφόρους του να βάλλουν από τα ανοιχτά, αν και λακές της Ρωσίας, συγκρινόμενος σήμερα με αυτό το θρησκόληπτο βόρβορο, φαντάζει κάπως σαν τον Ιησού Χριστό, στο πιο αραβικό όμως.
Ωραία, θα πει κάποιος. Η Δύση λαμβάνει ό,τι της αξίζει, εισπράττει τα επίχειρα της ηγεμονικής, ιμπεριαλιστικής και ηλίθιας πολιτικής της, όπως συνέβη και στους Δίδυμους Πύργους, έτσι δεν είναι; Όχι, φοβάμαι πως δεν είναι έτσι. Οι φανατικοί ισλαμιστές του Μπιν Λάντεν είναι πρόσκοποι μπροστά στους Τζιχαντιστές. Ακόμα και η πιο φαντασμαγορική πράξη τρομοκρατίας στην Ιστορία, το μπαταμπούμ της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 στις ΗΠΑ, είχε μια στόχευση, κι όχι μόνο προσχηματική. Ασφαλώς και σκοτώθηκαν χιλιάδες αθώοι άνθρωποι, αλλά θα μπορούσε να πει κανείς πως επλήγησαν “στρατιωτικοί” στόχοι: οι Δίδυμοι Πύργοι και το Πεντάγωνο, δηλαδή τα κτίρια-σύμβολα της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όμως, το κοινό ενός μουσικού συγκροτήματος και το ίδιο το συγκρότημα δεν αποτελεί στόχο, με καμία λογική ένοπλης πάλης. Επίσης, μόνο οι Τζιχαντιστές είναι τόσο καθάρματα, τόσο υπάνθρωποι ώστε να πετούν ομοφυλόφιλους άντρες από την ταράτσα ψηλών κτιρίων, να πριονίζουν το λαιμό αιχμαλώτων μπροστά στην κάμερα, ή να τινάζουν στον αέρα ολόκληρες αρχαίες πόλεις. Το να βγάζεις το Καλάσνικοφ και να πολυβολείς χύμα κόσμο, που έχει βγει για καφέ ή πάει στη δουλειά του, είναι κάτι που μόνο στα δικά σου μάτια σε καθιστά ήρωα ή μάρτυρα ή αγωνιστή. Στα μάτια όλων των υπολοίπων επτά δισεκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη επιβεβαιώνει ένα μόνο πράγμα: πόσο ασύλληπτα μαλάκας είσαι.
Οι Τζιχαντιστές σήμερα, μετά απ’ ό,τι έκαναν στη Γαλλία, είναι η χειρότερη μορφή κοινωνικής νεοπλασίας. Με τα καρκινικά κύτταρα δεν διαπραγματεύεσαι, δεν συζητάς – τα σκοτώνεις, εάν μπορείς, ή σε σκοτώνουν, εάν προλάβουν. Και μάλιστα με κάθε μέσο, και άμεσα. Δεν σπαταλάς χρόνο για να αναρωτηθείς για τα αίτια του καρκίνου – το κάπνισμα, ή η κατανάλωση κόκκινου κρέατος, ή η ατμοσφαιρική μόλυνση ή τα φυτοφάρμακα ή δε ξέρω τί άλλο.
Πρώτα εξολοθρεύεις τον όγκο, γιατί δεν έχεις χρόνο, και μετά βάζεις στο στόχαστρό σου τις αιτίες που τον προκάλεσαν, και κάνεις ό,τι μπορείς για δαύτες. Πρώτα οι τζιχαντιστές πρέπει να γίνουν σκόνη ψιλή, απ’ οποιονδήποτε έχει τα κότσια να το κάνει αυτό, αν και θα προτιμούσα αυτός ο κάποιος να είναι Σύριος, μιας και το παιδάκι του, ή το ανιψάκι του μπορεί να ήταν αυτό που πνίγηκε στις παραλίες της Λέσβου, και μετά, μετά λέω κι επαναλαμβάνω, μετά ξεσκίζεις αυτή τη ρουφιάνα τη Δύση που προκαλεί πολέμους, πόνο και φρίκη για να τα κονομήσει. Μετά – γιατί το πρώτιστο καθήκον είναι να εξαλειφθούν οι Τζιχαντιστές, που είτε το θέλουμε είτε όχι, ίσως διεκδικούν τον ζηλευτό τίτλο των μεγαλύτερων Καθικιών στην ανθρώπινη Ιστορία.
