Ο πρόσφατος ερχομός των προσφύγων από τη Συρία στην Ηλεία και η θερμή φιλοξενία τους από την τοπική κοινωνία στην πρώην εγκαταλελειμμένη ξενοδοχειακή μονάδα του LM στην παραλία της Μυρσίνης, ήταν μια καλή ευκαιρία προκειμένου να αποκαλυφθεί με τον πλέον ηχηρό τρόπο το προσωπείο των πάσης φύσεως «αβγών του φιδιού».
Του Μάκη Νοδάρου
Οι υποκριτές, οι τραμπούκοι, τα ψώνια και οι επίδοξοι σωτήρες. Την ώρα που η κοινωνία της Ηλείας, όλοι οι κάτοικοι, οι τοπικοί φορείς, και η εκκλησία αγκάλιαζουν με αγάπη τα δεκάδες προσφυγόπουλα με τις οικογένειές τους, πολλά από τα οποία είναι ορφανά, κάποιοι που φέρουν την ιδιότητα του δήθεν προοδευτικού, ανεξάρτητα της κομματικής τους ταυτότητας… έβγαλαν τα ενδόμυχα της μαύρης ψυχής τους κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων και των υποστηρικτών τους.
Με τη δικαιολογία ότι οι πρόσφυγες στη Μυρσίνη Ηλείας είναι «αλλόθρησκοι» που πατάνε τα «άγια χώματα», και με όχημα την ακροδεξιά και φασιστική αντίληψη τους περί ισλαμοφοβίας, τη διαφορά του χρώματος που έχει το δέρμα του κάθε ανθρώπου, την καταγωγή και τη φυλή του, όλοι αυτοί οι επώνυμοι και ανώνυμοι υποκριτές, τασσόμενοι στο πλευρό των γνωστών περιθωριακών και φασιστικών στοιχείων που εδώ και καιρό εκκολάπτουν το «αβγό του φιδιού» στην Ηλεία μέσα από κηρύγματα ρατσισμού, ξέσπασαν σε ένα πρωτοφανές παραλήρημα μίσους κατά των ανθρώπων που φιλοξενούνται στην Ηλεία, επιχειρώντας να διχάσουν την τοπική κοινωνία και να την παρασύρουν σε περιπέτειες .
Δυστυχώς γι΄ αυτούς όμως κανείς από τους πολίτες δεν τσίμπησε…
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της Ηλείας, ανεξαρτήτως της κομματικής τους ταυτότητας, όλοι αυτοί που κρύβουν μέσα στην ψυχή τους τα διαμάντια της ανθρωπιάς και της αγάπης για τον πλησίον τους χωρίς διακρίσεις, απομόνωσαν τα φασιστοειδή και τα έθεσαν στο περιθώριο.
Ολη αυτή η ιστορία με τους πρόσφυγες στην Ηλεία μάς έδωσε μια καλή ευκαιρία. Να μετρήσουμε ξανά τους ανθρώπους γύρω μας και τη δυνατότητα να δούμε τελικά το εφιαλτικό πρόσωπο του μίσους, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που κρυβόταν τόσα χρόνια πίσω από τις ιλουστρασιόν μάσκες της υποκρισίας των επίδοξων σωτήρων.
Στην κοινωνία της Ηλείας, όλες αυτές οι άναρθρες κραυγές μίσους και ρατσισμού είναι πλέον δακτυλοδεικτούμενες από την πλειοψηφία των πολιτών. Γιατί απλά η κοινωνία στη συντριπτική της πλειοψηφία με τις καθημερινές πράξεις της έβαλε πάνω απ΄ όλα την αλληλεγγύη και την αγάπη για τους πρόσφυγες από τη Συρία που φιλοξενούνται στη Μυρσίνη Ηλείας.
