Του Συμεών Σολταρίδη

Εντός των προσεχών ημερών συγκαλείται η Πανορθόδοξη Σύνοδος, ένα γεγονός οικουμενικό, που σκοπό έχει να μετριάσει τις διαφορές και να αναδείξει το ενωτικό πνεύμα της Ορθοδοξίας. Αντί λοιπόν να μετριασθούν οι διαμάχες, αυτές κυριάρχησαν και εμφάνισαν φαινόμενα εθνικισμού, σοβινισμού, αντι-Οικουμενικότητας, φονταμενταλισμού, σύγκρουσης συντηρητισμού και προοδευτικότητας.

Προετοιμάστηκε επί δεκαετίες και τον τελευταίο καιρό με την παρουσία εκπροσώπων όλων των Εκκλησιών υπογράφηκε το τελικό πρόγραμμα και η θεματολογία για να μην υπάρξουν αντιρρήσεις και κωλυσιεργίες της τελευταίας στιγμής.

 

Παρά τις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των άλλων Εκκλησιών, τις ημέρες αυτές ζούμε ένα πνεύμα που δεν συνάδει με την ενότητα που πρέπει να αναδειχθεί και κυρίως ένα πνεύμα πολιτικό που και αυτό δεν έπρεπε να υπάρχει μέσα στους κόλπους των Εκκλησιών.

 

Με προσχήματα και τοποθετήσεις που μόνο θυμηδία προκαλούν, άρχισαν να εμφανίζονται οι πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων που δημιουργούνται από τα διάφορα Πατριαρχεία και τους δορυφόρους τους. Προβλήματα όμως που δεν υπάρχουν, αφού είχαν συζητηθεί και υπογραφεί. Το ένα Πατριαρχείο αναφέρεται σε θέματα γάμου, το άλλο σημειώνει γιατί στη Σύνοδο δεν θα συζητηθούν θέματα που άπτονται του δικού του Πατριαρχείου, το τρίτο αφού τονίζει τη σειρά που θα κάτσουν οι Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι, προσπαθεί να αμφισβητήσει το θεσμό του «Πρώτου», ενώ τα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας ασχολούνται με το Κατάρ, δηλαδή θέμα που θα έπρεπε να επιλυθεί διμερώς και να μην το φέρουν στη Μεγάλη Σύνοδο.

 

Στην Εκκλησία της Ελλάδας εμφανίστηκαν Μητροπολίτες δύο τάσεων, οι οποίοι και διαχώρισαν το ποίμνιο. Σε αυτούς που βλέπουν την Εκκλησία «εθνική», μέσα στα στενά όρια του εθνικισμού και σε αυτούς που ακολουθούν το πνεύμα το «οικουμενικό», δηλαδή ότι το κήρυγμα της Εκκλησίας απευθύνεται προς όλο τον κόσμο.

 

Γράφτηκαν πολλές αράδες για να επιχειρηματολογήσουν όλοι και να τεκμηριώσουν τα επιχειρήματά τους. Αναφέρθηκαν στα στενά Θεολογικά γράμματα, σημειώνοντας τι είπε ο ένας ή τι γράφτηκε στον κανόνα. Κανένας, πλην ελαχίστων, δεν μίλησε για τους πολιτικούς λόγους που θέλουν να τορπιλίσουν τη Σύνοδο. Ένας από αυτούς είναι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο οποίος έθεσε το θέμα σωστά. Κανένας δεν συνέδεσε την επίσκεψη Πούτιν, Κυρίλλου στο Όρος και στην Ορθόδοξη Ελλάδα με τη Σύνοδο ή την ηγετική θέση που θέλει να ακολουθήσει η ρωσική πολιτική στην Ορθοδοξία.

 

Δεν προξενεί εντύπωση ότι οι Εκκλησίες που βρίσκονται υπό την επιρροή του Πατριαρχείου Μόσχας, την τελευταία στιγμή προφασιζόμενες Θεολογικά ζητήματα, που στην πραγματικότητα είναι πολιτικά, ανακοινώνουν τη μη προσέλευσή τους στην Κρήτη, δημιουργώντας προβλήματα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο; Μόνο πολιτικά οφέλη θα αποκομίσουν αν ματαιωθεί ή αναβληθεί η Σύνοδος, η οποία πιστεύω θα πραγματοποιηθεί και οι μη συμμετέχοντες ας αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους έναντι της Ιστορίας.

 

Προξενεί όμως μεγάλο προβληματισμό η συμπεριφορά της Εκκλησίας της Ελλάδος έναντι του Φαναρίου, η οποία παρακολουθεί τα τεκταινόμενα «εκ του μακρόθεν», ξεχνώντας ότι το Φανάρι αντιμετώπισε στο παρελθόν τις Σλαβικές Εκκλησίες εξαιτίας της μη κανονικότητας της αυτοκεφαλίας της, στη νεότερη ιστορία δεν υπερύψωσε στη βαθμίδα της Αρχιεπισκοπής τη Θεσσαλονίκη, όταν το 1917 το ζητούσαν οι τότε πολιτικοί ηγέτες, ή στη σύγχρονη εποχή στάθηκε δίπλα της, όταν η Εκκλησία της Ελλάδας αντιμετώπισε εσωτερικά προβλήματα.