Στο μαγικό κόσμο του παραμυθιού, όπου το καλό αντιμάχεται το κακό, η αγάπη αντιστρατεύεται την προδοσία και ο έρωτας εναντιώνεται στην απόγνωση, θα μεταφέρει το κοινό της Βόρειας Ελλάδας το Μπαλέτο Γκουανγκζού (Guangzhou Ballet) από την Κίνα.
Ο φημισμένος θίασος, ο οποίος περιοδεύει σ΄ όλον τον κόσμο, έρχεται πρώτη φορά στη χώρα μας και θα παρουσιάσει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το διασημότερο μπαλέτο όλων των εποχών, τη συγκλονιστική «Λίμνη των Κύκνων».
Πενήντα δύο χορευτές ‒22 άντρες και 33 γυναίκες‒ θα αποδώσουν το αριστούργημα του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφκσι σε πέντε μοναδικές παραστάσεις από τις 24 Νοεμβρίου έως τις 28 Νοεμβρίου (9 μ.μ., κτήριο Μ1, Αίθουσα Φίλων Μουσικής).
Η νέα παραγωγή ακολουθεί τις καθοδηγητικές γραμμές της νεότερης χορογραφίας των Μαριούς Πετιπά και Λεφ Ιβάνοφ (1895) σε προσαρμογή των Μαγκνταλένα Πόπα και Ρετζινάλτ Αμάτο. Oι τιμές των εισιτηρίων κυμαίνονται από 10 € έως 30 €, ενώ η διάρκεια της παράστασης είναι 2 ώρες και 33 λεπτά (συμπεριλαμβανομένων δύο διαλειμμάτων, διάρκειας 15 λεπτών το καθένα).
Η πιο συγκινητική ιστορία αγάπης
Η «Λίμνη των Κύκνων» αποτελεί την πιο συγκινητική ιστορία αγάπης του κλασικού χορού, η οποία διαχρονικά συναρπάζει τους θεατές. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα μπαλέτα όλων των εποχών. Κι αυτό, γιατί αποτυπώνει ‒όσο κανένα άλλο έργο‒ όλο το φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων, από την ελπίδα έως την απελπισία, από τον τρόμο έως την τρυφερότητα, από τη μελαγχολία έως την έκσταση και από την προσμονή έως τη λύτρωση.
Ταυτοχρόνως, η «Λίμνη των Κύκνων» συνιστά υπέρτατη πρόκληση για τους χορευτές, καθώς οι δεξιοτεχνικές ικανότητες που απαιτούνται για την ολοκληρωμένη ερμηνεία της εξαντλούν τα όρια της ανθρώπινης φύσης.
Από τη Μόσχα στην Αγία Πετρούπολη
Η παράσταση αποτελείται από τέσσερις πράξεις σε μουσική του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1840-1893). Ο Ρώσος δημιουργός ανέλαβε να συνθέσει το έργο το 1875, κατόπιν παραγγελίας του μπαλέτου του Θεάτρου Μπολσόι της Μόσχας, και το ολοκλήρωσε με ενθουσιασμό ένα χρόνο αργότερα σε λιμπρέτο των Βλαντιμίρ Μπεγκιτσόφ και Βασίλι Γκέλτσερ.
Η παγκόσμια πρεμιέρα του μπαλέτου δόθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1877 στο Θέατρο Μπολσόι, στη Μόσχα, σε χορογραφία του Τσέχου Γιούλιους Ράιζινγκερ, με περιορισμένη επιτυχία και συνοδεύτηκε με αρκετές αρνητικές κριτικές. Η αναβίωση του έργου στις 15 Ιανουαρίου 1895, δύο χρόνια μετά το θάνατο του Τσαϊκόφσκι, σε χορογραφία των Μαριούς Πετιπά και Λεβ Ιβάνοφ, που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Μαριίνσκι, στην Αγία Πετρούπολη, έγινε δεκτή σε ατμόσφαιρα αποθέωσης και ήταν αυτή που χάρισε στη «Λίμνη των Κύκνων» τη διαχρονική επιτυχία που απολαμβάνει έως σήμερα. Για πρώτη φορά εκτός Ρωσίας παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1911. Από τότε έχουν δοθεί χιλιάδες παραστάσεις σ΄ όλον τον κόσμο, πολλές από τις οποίες είναι διασκευασμένες σύμφωνα με την εκδοχή του εκάστοτε χορογράφου.
Αντλώντας από τους μύθους
Η υπόθεση του μπαλέτου βασίζεται σε γερμανικό παραμύθι από τη συλλογή του συγγραφέα Γιόχαν Μουζέους (1735-1787) με τίτλο «Το κλεμμένο πέπλο», αν και, σύμφωνα με ορισμένους κριτικούς, το λιμπρέτο παρουσιάζει ομοιότητες με το ρώσικο παραμύθι «Η λευκή πάπια», που συνέλεξε ο λαογράφος Αλεξάντερ Αφανάσιεφ (1826-1871).
Η ιστορία αφηγείται τις αισθηματικές περιπέτειες ενός νέου πρίγκιπα και μιας όμορφης κοπέλας, την οποία ένας κακόβουλος μάγος μεταμορφώνει σε λευκό κύκνο. Η πριγκίπισσα Οντέτ και οι φίλες της περνούν τη ζωή τους παγιδευμένες στη μορφή του κύκνου από τότε που τις μάγεψε ο κακός μάγος Ρόθμπαρτ. Τα μάγια μπορεί να λύσει μόνον ο έρωτας, ο οποίος έρχεται με την όψη του ωραίου πρίγκιπα Ζίγκφριντ, που ορκίζεται να σώσει την Οντέτ. Ο μάγος Ρόθμπαρτ αποπειράται να τον ξεγελάσει και να τον παντρέψει με την κόρη του Οντίλ, το μαύρο κύκνο, που μοιάζει εκπληκτικά με την Οντέτ.
Ο Ζίγκφριντ σύντομα γλιτώνει από την παγίδα του μάγου, παίρνει στην αγκαλιά του την αγαπημένη του και πετούν μαζί για τον ουρανό, σύμφωνα με την αρχική εκδοχή της ιστορίας, Ωστόσο, σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή του τέλους, η οποία διατυπώθηκε κατά την αναθεώρηση του έργου το 1875, η κατάληξη είναι τραγική και οι δύο ερωτευμένοι πεθαίνουν.
Αν και η ιστορία με τις μαγεμένες κόρες, μεταμορφωμένες σε κύκνους, και τα κακά ξωτικά, που αποτελεί το θέμα του ρομαντικού μπαλέτου, φαντάζει κάπως παιδαριώδης, δεn συμβαίνει το ίδιο με την τεχνική όψη του έργου, που είναι εκπληκτική. Σε αρκετά σημεία της παράστασης απαιτείται από τους χορευτές υψηλή τεχνική, η οποία φθάνει στο απόγειο της δεξιοτεχνίας.
