Κείμενο-φωτ.: Κώστας Κουφογιώργος
Την Enzo δεν θα τη δεις στο δρόμο ούτε καν αν ζεις στην Ιταλία. Αυτό το μοναδικό αυτοκίνητο φτιάχτηκε σε λίγα κομμάτια, ήταν στην εποχή της η κορυφαία Ferrari και μπορούσε να αποκτηθεί από λίγους και να οδηγηθεί στο όριο από ακόμη λιγότερους. Μαζεύοντας μερικές φωτογραφίες από το αρχείο μας, γράφουμε τα λίγα που ξέρουμε για το κορυφαίο αυτό μοντέλο.
Όταν παρουσιάστηκε η Enzo, η Ferrari διένυε μια μεγάλη περίοδο ακμής έπειτα από πολλά «χαμένα» χρόνια. Ο Schumacher κέρδιζε τα πρωταθλήματα το ένα πίσω από το άλλο, όντας η αιχμή μιας ανίκητης ομάδας που έγραψε ένα ρεκόρ που είναι δύσκολο να σπάσει, με 5 συνεχόμενους τίτλους.
Ό,τι και να πεις είναι λίγο
Το αυτοκίνητο με το «βαρύ» όνομα
Το 2002 στο Σαλόνι του Παρισιού πρωτοεμφανίστηκε το κορυφαίο μοντέλο της Ferrari και αντικαταστάτης της F50. Η σχεδίασή της, η τεχνολογία της και οι επιδόσεις της δεν άφηναν καμιά αμφιβολία ότι αυτή είναι όχι μόνο η ναυαρχίδα των Ιταλών, αλλά ίσως το σπουδαιότερο Supercar της εποχής του. Για την εξέλιξή της βοήθησε όλη η αγωνιστική ομάδα της Ferrari, συμπεριλαμβανομένου του M. Schumacher.
Η Εnzo από το Μουσείο της Ferrari
Το αμάξωμα σχεδιάστηκε από τον οίκο Pininfarina με ηλεκτρονικά ελεγχόμενες αεροτομές ανάλογα με την ταχύτητα του αυτοκινήτου, εξαιρετική αισθητική, με τις πόρτες να ανοίγουν προς τα πάνω, και φυσιολογικές διαστάσεις που δεν ξεπερνούν αυτές ενός Audi A4 στο μήκος. Το σασί ήταν από συνθετικά υλικά και αλουμίνιο, ενώ ο κινητήρας, που ήταν ένας V12 χωρητικότητας 6 λίτρων και ισχύος 660 ίππων, ήταν στο κέντρο.
Η Enzo είχε επίσης και χαρακτηριστικά που πρώτη φορά έβρισκαν εφαρμογή σε αυτοκίνητα δρόμου. Είχε τιμόνι με πολυλειτουργίες και δύο μανέτες πίσω από αυτό, που χρησίμευαν για την αλλαγή ταχυτήτων, όπως ακριβώς στα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Οι αλλαγές γίνονταν σε 150 χιλιοστά του δευτερολέπτου, η Enzo χρειαζόταν 3,7 δευτερόλεπτα για 0-100 χλμ. και ανέπτυσσε ταχύτητα 350 χλμ./ω., ενώ την επιβράδυνση των 1.365 κιλών του αμαξώματος είχαν αναλάβει 4 κεραμικά δισκόφρενα. Ο ίδιος ο Schumacher επιστρατεύτηκε να δοκιμάσει την Enzo στην πίστα του Fiorano, πετυχαίνοντας χρόνο 5 δευτερόλεπτα καλύτερο από την F50.
Λεπτομέρειες του αμαξώματος
Λιγότερα από 400 αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν, τα οποία όλα προπωλήθηκαν, με το τελευταίο να δίνεται στον Πάπα και στη συνέχεια να πωλείται σε δημοπρασία για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η τιμή της, όταν ήταν καινούργια, ήταν πάνω από 650.000 δολάρια και μέσα στην τιμή είχε συμπεριληφθεί και ταξίδι του μελλοντικού ιδιοκτήτη στο εργοστάσιο για να στηθεί το αυτοκίνητο ειδικά στα μέτρα του. Σήμερα μία Enzo πωλείται σε τιμές με επταψήφια νούμερα.
Οι απόγονοι
Πάνω στην Enzo στηρίχτηκε η αγωνιστική FXX αλλά και η Maserati MC12, η οποία όμως είχε ένα ογκωδέστερο αμάξωμα. Πάνω στην Enzo στηρίχτηκε και ένα πρωτότυπο, η Maserati Birdcage που πήρε το όνομά της από ένα αγωνιστικό της δεκαετίας του ’50.
Η μοναδική Birdcage στη Στουτγάρδη κατά τον εορτασμό της επετείου
των 125 ετών από τη γέννηση του αυτοκινήτου το 2011
Σήμερα αν θέλετε να δείτε μία Εnzo πρέπει να πάτε μέχρι το Μαρανέλο στο Μουσείο της Ferrari. Η Enzo αντικαταστάθηκε από την υβριδική La Ferrari με τους σχεδόν 1.000 ίππους.
