Της Μαρίνας Κουρμπέλα (marinakourbela@gmail.com)
Με χθεσινή απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. (ΔΕΕ), παραμένει σε ισχύ η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία τα αποκλειστικά δικαιώματα για την εκμετάλλευση 13 τυχερών παιχνιδιών και η αποκλειστική άδεια για την εκμετάλλευση 35.000 ηλεκτρονικών παιγνιομηχανημάτων (TLV), που χορήγησαν οι ελληνικές αρχές στον κρατικό φορέα διοργάνωσης τυχερών παιχνιδιών (ΟΠΑΠ) για περίοδο δέκα ετών, δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση.
Η απόφαση του ΔΕΕ αφορά την προσφυγή σε αυτό των καζίνων Club Hotel Loutraki A.E., Vivere Entertainment A.E., Theros International Gaming Inc., Ελληνικό Καζίνο Κέρκυρας, Καζίνο Ρόδου, Porto Carras A.E. και Καζίνο Αιγαίου A.E., με την οποία ζητούν από το Δικαστήριο την αναίρεση της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιανουαρίου 2015 (Τ-58/13), με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά τους για ακύρωση της απόφασης που προαναφέρθηκε C(2012) 6777 της Επιτροπής, της 3ης Οκτωβρίου 2012.
Η εξέλιξη της υπόθεσης
Την 1η Δεκεμβρίου 2011, οι ελληνικές αρχές κοινοποίησαν στην Επιτροπή δύο μέτρα (κοινοποιηθέντα μέτρα) υπέρ του Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου Α.Ε. ( ΟΠΑΠ).
Το πρώτο μέτρο αφορούσε τη χορήγηση στον ΟΠΑΠ, έναντι αντιτίμου 560 εκατομμυρίων ευρώ, αποκλειστικής άδειας εκμεταλλεύσεως 35.000 Video Lottery Terminals (τερματικών βιντεολότο – VLT) για περίοδο 10 ετών, λήγουσα το 2022 (συμφωνία VLT).
Το δεύτερο μέτρο αφορούσε τη δεκαετή παράταση, από το 2020 έως το 2030, των ήδη χορηγηθέντων στον ΟΠΑΠ αποκλειστικών δικαιωμάτων για τη με οποιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευση 13 τυχερών παιγνίων (στο εξής: προσάρτημα). Το προσάρτημα προέβλεπε ότι, σε αντάλλαγμα των δικαιωμάτων αυτών, ο ΟΠΑΠ πρέπει να καταβάλει στο Ελληνικό Δημόσιο (i) ένα εφάπαξ ποσό 375 εκατομμυρίων ευρώ και (ii) εισφορά 5% επί των ακαθαρίστων εσόδων από τα συγκεκριμένα τυχερά παίγνια για την περίοδο από τις 13 Οκτωβρίου 2020 έως τις 12 Οκτωβρίου 2030.
Στις 4 Απριλίου 2012, έξι καζίνο (όλες οι αναιρεσείουσες εκτός από την Kazino Aigaiou A.E.) υπέβαλαν καταγγελία στην Επιτροπή, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία VLT συνεπαγόταν τη χορήγηση στον ΟΠΑΠ κρατικής ενίσχυσης ασύμβατης με την εσωτερική αγορά.
Κατά τη διάρκεια συζητήσεων μεταξύ της Επιτροπής και των ελληνικών αρχών στο πλαίσιο της σχετικής κοινοποίησης, συμφωνήθηκε να προστεθούν ανταλλάγματα σε εκείνα που αρχικώς προβλέπονταν για τη συμφωνία VLT. Με έγγραφο της 7ης Αυγούστου 2012, οι ελληνικές αρχές διατύπωσαν τη δέσμευσή τους να εισαγάγουν μια συμπληρωματική εισφορά επί των ακαθαρίστων εσόδων από τα τυχερά παίγνια που ο ΟΠΑΠ θα έχει από την εκμετάλλευση των VLT (στο εξής: συμπληρωματική εισφορά).
Στις 3 Οκτωβρίου 2012 η Επιτροπή εξέδωσε την επίμαχη απόφαση. Στην απόφαση αυτή, η Επιτροπή συνήγαγε, λαμβανομένης υπόψη της συμπληρωματικής εισφοράς που εισήγαγαν οι ελληνικές αρχές, ότι τα κοινοποιηθέντα μέτρα δεν παρέχουν πλεονέκτημα στον ΟΠΑΠ και, ως εκ τούτου, δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΣΛΕΕ).
Η διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση
Με προσφυγή που άσκησαν στις 29 Ιανουαρίου 2013, οι αναιρεσείουσες ζήτησαν την ακύρωση της επίμαχης απόφαση, προβάλοντας τέσσερις λόγους ακύρωσης:
(i) παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαικής ΕΡνωσης (ΣΛΕΕ) και κατάχρηση εξουσίας, επειδή η Επιτροπή δεν κίνησε την επιβαλλόμενη από τη σχετική διάταξη επίσημη διαδικασία έρευνας
(ii) και (iii) παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογησης και προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοίκησης, και προσβολή του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας όσον αφορά την απόκρυψη, στο μη εμπιστευτικό κείμενο της επίμαχης απόφασης, ουσιωδών οικονομικών στοιχείων
και (iv) παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή εξέτασε από κοινού τη συμφωνία VLT και το προσάρτημα, προκειμένου να εξακριβώσει αν παρασχέθηκε οικονομικό πλεονέκτημα στον ΟΠΑΠ.
Με διατάξεις των 12ης Ιουλίου και 12ης Σεπτεμβρίου 2013, επετράπη στην Ελληνική Δημοκρατία και στον ΟΠΑΠ να παρέμβουν υπέρ της Επιτροπής. Κατόπιν της επ’ ακροατηρίω συζήτησης, το Γενικό Δικαστήριο, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφασή του, απέρριψε στο σύνολό της την προσφυγή, όρισε ότι οι αναιρεσείουσες φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και τις καταδίκασε στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής και του ΟΠΑΠ.
Τα αιτήματα και η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου
Στη συνέχεια, με την αίτησή αναίρεσης, οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο: να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να ακυρώσει την επίμαχη απόφαση, και να καταδικάσει την Επιτροπή και τον ΟΠΑΠ στα δικαστικά έξοδα.
Με το υπόμνημά της επί της αίτησης αναίρεσης, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο: να απορρίψει την αίτηση αναίρεσης, να καταδικάσει τις αναιρεσείουσες στα δικαστικά έξοδα και με το υπόμνημά του επί της αίτησης αναίρεσης, ο ΟΠΑΠ, ζητεί από το Δικαστήριο: να απορρίψει την αίτηση αναίρεσης και να καταδικάσει τις αναιρεσείουσες στα δικαστικά έξοδα.
Πηγή: Βlog:marina anastas,kourbela
