Του Άγγελου Φούντα
Δύο εβδομάδες έχουν περάσει από τότε που ο Gareth Edwards μας ταξίδεψε στον πολύ πολύ μακρινό γαλαξία του «Πόλεμου των Άστρων» και έφτασε η στιγμή να καταθέσουμε και εμείς τη γνώμη μας για την ταινία. Το κείμενο θα περιέχει spoilers, οπότε αν δεν έχετε δει ακόμα την ταινία και θέλετε να τα αποφύγετε, μη συνεχίσετε την ανάγνωση.
Το «Rogue One» ίσως ήταν το μεγαλύτερο στοίχημα της Disney από τότε που ανέλαβε τα δικαιώματα του franchise. Την επιτυχία του «Episode VII: The Force Awakens» την περιμέναμε. Η μεγάλη επιτυχία που σημειώνει το «Rogue One» έχει εκπλήξει ακόμα και τα ίδια τα στελέχη της εταιρείας. Και όχι γιατί περιμένανε μια κακή ταινία, αλλά γιατί κανείς δεν περίμενε μια stand alone ταινία, να τα πάει τόσο καλά. Κακά τα ψέματα, η δουλειά του «Force Awakens» πέρυσι ήταν πιο εύκολη. Πρώτον, ήταν η πρώτη ταινία Star Wars έπειτα από 10 χρόνια (Revenge of the Sith, 2005), δεύτερον, έπαιζαν στην ταινία οι παλιοί πρωταγωνιστές και, τρίτον, το «The Force Awakes», ήταν το πρώτο μέρος μια καινούργιας τριλογίας, κάτι που δύσκολα θα άφηνε κάποιον αδιάφορο. Και όπως αποδείχτηκε η ταινία του J.J Abrams τα πήγε περίφημα και έφερε τον κόσμο πίσω στον πολύ μακρινό γαλαξία του George Lucas.
Σε αντίθεση, το «Rogue One» είχε τη δύσκολη αποστολή να κρατήσουν τον κόσμο και να φέρουν και νέους φαν, με την πρώτη stand alone ταινία του franchise, χωρίς να έχει κάποια από τα ατού του «The Force Awakens», όπως οι παλιοί χαρακτήρες. Όμως ο Gareth Edwards απέδειξε πως μπορεί να φτιάξει μια πολύ καλά σεναριακά ταινία, αποφεύγοντας και τυχόν συγκρούσεις με το «Episode IV: A New Hope». Το «Rogue One» τοποθετείται πριν από το «Episode IV: A New Hope» και βλέπουμε πως η Επαναστατική Συμμαχία κατάφερε και έκλεψε τα σχέδια του πρώτου Death Star από την Αυτοκρατορία, μέσα από την ιστορία της Jyn Erso (Felicity Jones).
Το «Rogue One» πάντως πρόκειται για μια πολεμική ταινία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για πρώτη φορά παρακολουθούμε τον πόλεμο μεταξύ Συμμαχίας και Αυτοκρατορίας, όχι από την πλευρά των ηρώων των δύο πλευρών, αλλά από τη ματιά των πιο απλών στρατιωτών και πολεμιστών. Επίσης η ταινία προσθέτει ένα γκρίζο χρώμα και στις δύο παρατάξεις.
Το καστ της ταινίας ήταν πολύ καλό, με κάποιους να ξεχωρίζουν για το ρόλο τους, χωρίς να σημαίνει πως οι υπόλοιποι δεν ήταν καλοί. Κατά τη γνώμη μου, οι δύο χαρακτήρες που κλέβουν την παράσταση είναι ο K2-SO (Alan Tudyk), το αναπρογραμματισμένο Αυτοκρατορικό ρομπότ, το οποίο σε κάνει να το αγαπήσεις από την πρώτη στιγμή με το χιούμορ του, την ειρωνεία και το θάρρος του, και ο Chirrut Imwe (Donnie Yen), ο τυφλός guardian of the whill, ο οποίος πιστεύει στη δύναμη σε μια εποχή που οι Jedi έχουν εξαφανιστεί και η ίδια η δύναμη δεν είναι παρά ένας μύθος. Όμως θα μας αποδείξει πως η πίστη του αυτή τον βοηθάει όποτε πρέπει και πριν από το τέλος θα παίξει σημαντικό ρόλο στην έκβαση τη αποστολής της ομάδας.
Επίσης πολύ καλό βρήκα τον Cassian Andor (Diego Luna), τον λοχαγό της επανάστασης που βρίσκει την Jyn, ο οποίος αμφιταλαντεύεται μεταξύ των διαταγών που έχει και της συνείδησής του, καθώς και τον Orson Krennic (Ben Mendelsohn), τον διοικητή του πρώτου Death Star, ο οποίος θα μάθει όχι με τόσο καλό τρόπο ότι δεν πρέπει να πηγαίνει κόντρα στους ανωτέρους του και πως οι πολλές φιλοδοξίες δεν είναι καλό πράγμα. Όσον αφορά την πρωταγωνίστρια της ταινίας Jyn Erso (Felicity Jones), ήταν αρκετά καλή, αν και σε κάποια σημεία φαινόταν λίγο «άχρωμη». Σε γενικές γραμμές πάντως οι χαρακτήρες του «Rogue One» είναι αρκετά καλά φτιαγμένοι, έχουν την ιστορία τους και με το τέλος της ταινίας, τους θυμάσαι όλους για κάποιο λόγο, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά.
Και πάμε σε ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο για το «Rogue One». Δεν γινόταν να βρισκόμαστε πριν από το A New Hope και να μην κάνει την εμφάνισή του ο πιο εικονικός κακός του σύμπαντος του Star Wars. Φυσικά ο Darth Vader. Και ο Gareth Edwards βρήκε τον καλύτερο τρόπο να εκμεταλλευτεί την εμφάνιση αυτή. Ο Vader εμφανίζεται δυο φορές σε όλη την ταινία, αλλά είναι αρκετές για να την ανεβάσει επίπεδο. Η πρώτη είναι ένας διάλογος με τον Orson Krennic στον πλανήτη Mustafar και η δεύτερη κατά τη διάρκεια της μάχης στον πλανήτη Scarif, όπου επιβιβάζεται στη ναυαρχίδα των επαναστατών, με τη σκηνή που ανάβει το φωτόσπαθό του να είναι πραγματικά εντυπωσιακή.
Όσον αφορά τη μουσική και τα εφέ της ταινίας, είναι άψογα.
Και φυσικά δεν γινόταν ταινία της Disney, χωρίς να υπάρχουν και μερικές κρυμμένες εκπλήξεις (easter eggs), που θα αναγνώριζαν όσοι έχουν δει και τις υπόλοιπες ταινίες, ή έχουν ασχοληθεί λίγο με τον κόσμο του Star Wars. Μερικά από αυτά είναι: ο Saw Gererra (Forest Whitaker) είναι ο πρώτος χαρακτήρας που μεταφέρεται από τη μικρή οθόνη στη μεγάλη. Ο Gererra εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σειρά Clone Wars, ενώ θα κάνει και μια εμφάνιση στο Star Wars Rebels. Επίσης κατά τη διάρκεια της ταινίας υπάρχουν τρεις στιγμές που αναφέρονται στη σειρά Star Wars Rebels. Στη βάση των επαναστατών, στον Yavin IV, μπορεί κανείς να δει προσγειωμένο το «Ghost», το πλοίο της ομάδας, ενώ εμφανίζεται ξανά όταν ο στόλος βγαίνει από το υπερδιάστημα. Στη βάση εμφανίζεται και ο Chopper, το ρομπότ της ομάδας, ενώ ακούγεται και μια ανακοίνωση για τη Hera Syndulla.
Στον Yavin IV εμφανίζονται οι Mon Mothma και Bail Organa. Η πρώτη είναι η αρχηγός και μια από τους ιδρυτές της επανάστασης, ενώ ο Bail Organa εκτός από τα βασικά μέλη της Συμμαχίας είναι και ο θετός πατέρας της Leia. Μάλιστα κάνει και αναφορά πως θα στείλει τη Leia να βρει τον Obi – Wan. Στον Yavin εμφανίζονται και ο R2-D2 με τον C-3PO, με αποτέλεσμα να γίνονται οι μόνοι χαρακτήρες που έχουν εμφανιστεί σε όλες τις ταινίες.
Χρησιμοποιώντας cgi, έχουν γυριστεί οι σκηνές του Wilhuff Tarkin, του υπεύθυνου για το Death Star στο A New Hope. Αν και ο ηθοποιός Peter Cushing είχε πεθάνει εδώ και αρκετά χρόνια (1994), χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία εμφανίστηκε για ακόμα μια φορά σε έναν από τους πιο γνωστούς του ρόλους. Εκτός από τον Tarkin, χάρη στην τεχνολογία εμφανίστηκαν στη μάχη του Scarif οι Red Leader Garven Dreis και Gold Leader Jon «Dutch» Vander, οι πιλότοι που επιτέθηκαν και στο πρώτο Death Star. Επίσης στη μάχη σκοτώνεται ο Red 5, οπότε μαθαίνουμε γιατί ο Luke Skywalker πήρε το συγκεκριμένο κωδικό στη μάχη του Yavin.
Και μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας στην τελευταία σκηνή του έργου βλέπουμε την πριγκίπισσα Leia, όπως την πρωτογνωρίσαμε στο A New Hope, να λαμβάνει σχέδια του Death Star από τον Captain Raymus Antilles (το πρώτο θύμα του Darth Vader στο Episode IV). Με το θάνατο της Carrie Fisher, η σκηνή παίρνει πλέον άλλη διάσταση.
Συνοψίζοντας, το «Rogue One: A Star Wars Story» είναι πραγματικά μια πολύ καλή ταινία. Δεν είναι το καλύτερο Star Wars που έχει βγει μέχρι στιγμής, αλλά είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα. Και δεν είναι ανάγκη να είσαι γνώστης του κόσμου για να το παρακολουθήσεις, καθώς είναι και πολύ καλή ταινία επιστημονικής φαντασίας. Και φαίνεται πως ανοίγει το δρόμο και για το μέλλον του franchise μετά το Εpisode IX. Μάλιστα η πρόεδρος της Lucas Film, Kathleen Kennedy, είχε δηλώσει σχετικά με τις stand alone ταινίες, πως το μέλλον τους θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την πορεία του «Rogue One». Και αν κρίνουμε αυτήν την πορεία στο box office μέχρι τώρα, οι λάτρεις του Star Wars θα πρέπει να είναι ήσυχοι.
Δείτε το σχετικό άρθρο εδώ.
ΥΓ. 1: Μια από τις καλύτερες μάχες που έχουμε δει σε ταινία Star Wars
ΥΓ. 2: Ο Tarkin είχε μια μικρή μανία να χρησιμοποιεί το Death Star για τα πάντα
ΥΓ. 3: Ότι πεθαίνει όλη η ομάδα δεν το περίμενα από ταινία της Disney, αλλά προσθέτει πολλά θετικά στο κλίμα της ταινίας
ΥΓ. 4: I am one with the force and the force is with me. I am one with the force and the force is with me. Το νέο μότο για πολλούς από τους φαν του Star Wars
ΥΓ. 5: Δείτε εδώ το trailer της ταινίας:
{source}
<iframe width=»560″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/55nKPdDOyzc» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
